- خاک مناسب توت فرنگی
توت فرنگی به خاکهای هوموس دار که به اندازه کافی و متناسب کود دریافت کرده باشد علاقمند است. خاکهایی را که در آنها چمن و خیار می توانند رشد کنند، برای کاشت توت فرنگی نیز مناسبند. زمینهای شنی زمانی خوبند که اولاً تازه باشند.ثانیاً به اندازه کافی هوموس، کود شیمیایی و حتی آب دریافت کنند. در زمینهای شنی، اغلب گلدهی زودتر شروع می شود و زودتر محصول می دهد. بعد از بارندگی، زودتر خاکهایش خشک شده و کودهای شیمیایی زودتر جذب گیاه می شوند. زودتر رسیدن میوه می تواند برای تولید کننده اثر اقتصادی مثبت و جالبی داشته باشد. بهترین خاک برایش خاکهای لومی هوموس دار است. خاک آن باید گیاهان هرزه و بویژه گیاه سرسختی مثل مرغ نداشته باشد. در صورت داشتن، قبل از کاشت باید آنها را با هر وسیله ممکن بکلی نابود کرد تا بعدها پس از رشد توت فرنگی دائماً مزاحم نباشند.
pH، خاک باید کمی ترش تا خنثی باشد یعنی 5/6 تا 5/7 . نمونه برداری خاک قبل از کاشت به تعداد زیاد از جمله لوازم کار است. با تجزیه شیمیایی خاک، خواهیم دانست که کدام قسمت از باغ برای کاشت توت فرنگی مناسبتر است.
واریته هایی را که زود گرفتار کلروز می شوند. نباید در خاکهای قلیایی کاشت.
به طور کلی توت فرنگی خاکهای سبک را بر خاکهای سنگین ترجیح می دهد. اگر چه در خاکهای رسی هوموس دار هم می تواند محصول نسبتاً خوبی بدهد، خاکهای جنگلی شخم خورده و تجزیه شده برای توت فرنگی ایده آل به نظر می رسد. زمینی که در آن توت فرنگی کاشته می شود باید از مواد آلی و کودهای معدنی غنی باشد تا بوته ها بتوانند در آن قوی گشته و محصول فراوان بدهند.