برداشت توت فرنگی
اگر هر بوته توت فرنگی را در نیمه اول تابستان روی زمینی خوب وکود داده بکارند، در بهار سال بعد یعنی پس از مدتی که کمتر از یکسال (9 ماه) به محصول مینشیند.
میوه ها در هنگام برداشت باید پاک، سالم، رسیده و بدون زخم باشند تا بازار و مصرف کننده آنها را بپسندند.
معمولاً قسمت زیادی از میوه های رسیده، کمی بیش از چیدنشان، با خاک تماس پیدا می کنند. از طرف دیگر باران و قطرات آب هنگام آبیاری، گل و لای روی میوه ها می باشند و آنها را غیر بهداشتی و بد منظره می کنند.
برای جلوگیری از این وضع، کاه گندم یا برنج را به درازای 10 تا 30 سانتی متر بریده زمانی که هنوز توت فرنگی ها در حال گل دادن هستند و با میوه هایشان هنوز سرخ نشدهاند. زیرشان می باشند. این کار مانع تماس مستقیم میوه ها با خاک یا پاشیدن گل و لای بر رویشان می شود. چنین میوه هایی تمیز و خوش منظرند و در صورت بسته بندی تمیز و قشنگ، هم بهداشتی هستند و هم بازار پسند. آنچه مسلم است، درآمد حاصله به این دقت و خوب بسته بندی کردن می ارزد. به جای کاه از خاک اره یا پوسته شلتوک نیز به همین منظور می توان استفاده کرد.
چیدن میوه ها بهتر است صبح زود، یعنی زمانی که میوه ها هنوز سرد و سفت هستند، انجام پذیرد. این کار در باغهای کوچک و خانوادگی میسر است ولی در باغهای بزرگ بناچار باید تمام روز به چیدن میوه پرداخت. در باغهای کوچک و خانوادگی می توان میوه ها را زمانی که رسیده اند و کاملاً قرمز شده اند، چید و مزه خوب و دلپسند آنرا حس کرد.
در باغهای بزرگ که اغلب میوه ها به نقاط دور دست فرستاده می شوند باید آنها را زمانی چید که هنوز سفت هستند و در حمل و نقل صدمه نمی بینند و این زمانی است که هنوز قسمت سایه و نوک میوه ها سفیدند. چنین میوه هایی را هرگز نباید در وسط آفتاب گذاشت. بهتر است که آنها را فوری به نقطه ای سرد یا سردخانه انتقال داد که تا زمان حمل به صورت بسته بندی شده در آنجا باقی بمانند.
توت فرنگی را می توان در سردخانه و در دمای 2 تا 4 درجه بالای صفر به مدت یک هفته نگهداری کرد.
هنگام چیدن میوه، را باید با 2 انگشت و انگشت صبابه چید. بدین طریق که با ناخن میوه را با کمی از دسته اش قطع کرد. همین کار را بوسیله قیچی هم میتوان انجام داد.
هنگام چیدن، بهتر است 2 سبد در اختیار داشت. در یکی میوه های درشت و در دیگری میوه های ریز را ریخت. باید از پرتاب کردن تک تک میوه ها به داخل سبد که باعث زخمی و خراب شدن آنها می شود خودداری کرد.
مدتی است که در آمریکا و کشورهای پیشرفته اروپا، رسم بر این شده که به منظور برداشت میوه توت فرنگی به مشتریان اجازه می دهند که خودشان به باغ رفته و توت فرنگی را چیده، داخل ظرفها یا کار تنهای ویژه ای که باغدار در اختیارشان می گذارد ریخته، به مغازه یا محل فروش که معمولاً در کنار همان باغ توت فرنگی است آورده و وزن کرده پولش را بپردازند.
خیلی از مواقع مشتریها بیش از مقداری که برای وزن کردن به مغازه می آورند خودشان هنگام چیدن می خورند. باغدارها این موضوع را می دانند ولی با تمام اینها اقتصادی تر از آن است که کارگرانی برای چیدن توت فرنگی استخدام کنند.