خرید نهال

هرس درخت انجیر

هدف از هرس درختان انجیر، تقویت قدرت بازدهی آنها و ایجاد تعادل فیزیولوژیکی بین رشد شاخه ها از یک طرف و تولید میوه هایشان از طرف دیگر است. هرس شاخه‌های امسال به طول چند سانتی متر، باعث می شود که هر شاخه در سال بعد، تعدادی شاخه های جانبی بوجود آورد. روی همین شاخه های جانبی است که گل ها و بعدش میوه ها تشکیل می شوند برای درختان انجیر بلند تنه اصلی را معمولاَ 30 تا 90 سانتی متر حساب کرده و برای هر درخت 3 تا4 شاخه اصلی را گذاشته، بقیه را قطع می کنند.

در هرس درختان انجیر سه وقته، باید به این موضوع دقت کرد که اولین انجیرهای هر سال روی شاخه های پارسالی و آخرین انجیرها روی شاخه های کامل و رسیده امسالی به وجود می آیند. بیشترین میوه ها در درخت انجیر، روی شاخه‌های پارسال تولید می شوند. با هرس یک سانتی متری از نوک شاخه هایی که در حال میوه داده هستند، میوه ها زودرستر شده و یکنواخت و باهم می رسند.

هر چه این هرس زودتر انجام داده شود. اثرش بیشتر و بهتر خواهد بود. بیشترین تعداد میوه ها در وسط شاخه های پارساله تولید می شوند. در درختان انجیر، مثل درختان سایر میوه ها، باید شاخه هایی که فرم تاج را تغییر می دهند یا شاخه های بیمار یا خشک را قطع کرد.

درختان مسن و پیر را به کمک هرس قوی شاخه هایشان می توان جوان و پربار کرد.

بهترین زمان هرس، هنگامی است که درخت در حال استراحت زمستانی بوده و برگهایش ریخته است.

طرز هرس باید با وضع رشد گیاه و طرز زندگی ویژه اش تطابق داشته باشد. آنچه که برای همه درختهای انجیر صادق است این است که شاخه هایی را که به سمت داخل رشد کرده و قسمت داخلی تاج درخت را کم نور و تاریک می کنند باید حذف کرد. چون بزرگترین مصرف کننده مواد غذایی درخت بوده و معمولاً هرگز هم میوه ای نمی دهند. این شاخه های مزاحم باروری درخت هستند. زیرا مواد غذایی را که باید صرف تولید میوه شود صرف رشد خودشان می کنند. شاخه ها باید طوری هرس شوند که نور آفتاب به همه جای درخت و شاخه های آن برسد.

هرس درختان انجیر، در ایران به طور کلی رسم نبوده و بجز هوسهای خیلی لازم مثل هرس شاخه های خشک یا مزاحم، چندان ضروری هم به نظر نمی رسد.