خرید نهال

هرس درخت انار 

هرس درختچه انار، منحصر است به حذف شاخه های آفت زده و خشک شده و همچنین دادن فرم به درختچه انار، شاخه های انار اغلب طوری رشد می کنند که به داخل یکدیگر می روند. شاخه های اضافی مزبور را باید هرس کرد. برای آسان کردن برداشت میوه، درختچه انار را کوتاه هرس می کنند.

این عمل از طرفی باعث پایین آمدن هزینه برداشت می شود. زیرا کارگران می توانند در چنین باغهایی با درختان قد کوتاه با سرعت بیشتری میوه ها را بچینند، از طرف دیگر، این نوع درختان کوتاه قد، زیبایی خاصی به باغ میوه می دهند. درخ انار، پاجوشهای زیادی می دهد. چیدن پا جوش به منظور ازدیاد آنها یا برای فروش، خود عملاً نوعی هرس برای درختان انار به حساب می آید. شاخه های بد فرم و نامأنوس را نیز باید هرس کرد. پاجوشها را بر خلاف سایر درختها، می توان گذاشت که در کنار درخت مادر بزرگ شوند. این پاجوشها پس از رشد کامل مثل درخت مادر و به همان مقدار، میوه می دهند و به درخت مادر آسیبی هم نمی زنند.

معمولاً درخت انار را در زمستان، پیش از پیدایش برگهای تازه، هرس می کنند. برای فرم دادن هر گاه بخواهند درختهای انار پاکوتاه باشند، نهال را پس از کاشتن در ارتفاع 30 تا 40 سانتی متر از سطح زمین قطع می‌کنند (سر می زنند) تا جوانه های جانبی خوابیده بیدار شده، شروع به رشد کنند و تاج درخت را بوجود آوردند. اگر تصمیم به داشتن درختهای پابلند باشد، نهالها را در ارتفاع 70 تا 80 سانتی متر سر می زنند. به طور کلی، هرس درختهای انار در ایران رسم نیست.