هدف اصلی استفاده از کود شیمیایی، حصول راندمان مطلوب در رابطه با کیفیت و کمیت میوه و بازده اقتصادی متناسب آن است. این میوه با برخورداری از کود شیمیایی، رشد رویشی و زایشی مطلوبی را حاصل مینماید. هر سه عنصر K,P,N اساساً سالیانه در اختیار گیاه قرار داده میشود. زرد شدن برگها علامت کمبود N، برگهای سبز تیره نمودار کمبود P و تغییر جسمی واقعی در بافتها از علایم کمبود K و Mg گزارش گردیده است. کیوی نیاز زیادی به Cl دارد، زیرا کمبود آن شدیداً بر روی رشد شاخه ها و ریشه ها تأثیر گذار است. برعکس، سطوح بیش از نیاز بورون و سدیم برای پیچک زیاد آور میباشد. اساساً مقدار 20 کیلوگرم کود حیوانی پوسیده همراه با 5/0 کیلوگرم مخلوط کود شیمیایی NPK حاوی در حدود 15% ازت، به ازاء هر سال سن پیچک بایستی در اختیار گیاه قرار داده شود. کود ازته در دو نوبت به گیاه داده میشود، یک نوبت قبل از باز شدن جوانه و نوبت دوم در پایان گل دهی. میزان کود دامی مورد نیاز آن در سطح هکتار بین 40 تا 50 تن بوده که با 300 کیلوگرم سولفات آمونیوم، 75 کیلوگرم سولفات دوپتاس و 100 کیلوگرم سوپر فسفات تریبل یا معادل آن فسفات آمونیوم در سال میباشد. کود دامی بایستی کاملاً پوسیده و از نیمه اسفند همراه با کودهای فسفر و پتاس و نصف کود ازته مصرف گردیده و خاک برگردان شده و بقیه کود ازته در اوائل تیر ماه به زمین داده شود. علایم کمبود عناصر ماکرو و میکرو در کیوی به شرح ذیل است:
کمبود ازت (N): تغییر رنگ از سبز تیره به سبز روشن مقدمتاً در برگهای مسن شروع گردیده و به تدریج به برگهای جوان سرایت مینماید.
کمبود پتاسیم (K): در مراحل اولیه رشد ضعیف جوانه ها مشاهده میگردد. در مراحل شدت کمبود، پیچیدگی حاشیه برگها به طرف بالا حادث میگردد که در نهایت منجر به سوختگی و یا خشک شدن قسمتهایی از بافت برگ میگردد.
کمبود منیزیم (Mg): بین رگبرگهای برگهای مسن زردی و کلروز ظاهر میگردد. این پدیده از حاشیه برگها شروع شده و در بین بافت رگبرگها گسترش می یابد.
کمبود منگنز (Mn): در ابتدای امر این کمبود با ظهور رنگ سبز روشن در برگهای تازه ظاهر شده خود را نمودار میسازد، و در شدت کمبود، تمام برگها به این حالت مبتلا میگردد.
کمبود روی (Zn): بین رگبرگهای برگهای مسن زردی و کلروز حادث میگردد، و رگبرگها به رنگ سبز تیره مشاهده میگردد.