کود توت فرنگی
اگر چه هوموس و آب در کاشت توت فرنگی دو عامل بسیار مهم هستند، ولی این بدان معنی نیست که کود (چه شیمیایی و چه حیوانی) در درجه دوم اهمیت قرار داده شود. نمکهای موجود در کودها در آب حل شده و برای جذب در اختیار ریشه ها قرار داده می شوند. کود دادن موادی را که قبلاً از خاک گرفته و به وسیله ریشه ها جذب گیاهان شده اند، جانشین می کند تا خاک فقیر و ضعیف نشود.
بوته های توت فرنکی به کمک همین کودها که مواد اصلی غذاییشان است و جذب آنها به وسیله ریشه هایشان صورت می گیرد، قادر خواهند شد میوه های خوب، درشت، با مزه و فراوان تولید کنند. ولی نباید تصور کرد که هر چه بیشتر کود بدهیم محصول زیادتری بر می داریم. چه کود دادن هم مرزی دارد که باید با کمال دقت مراعات شود. این مرز در زمینهای مختلف، متفاوت است. یعنی، مقدار کودی که زمین رسی یا لومی داده می شود با آنچه به زمینهای شنی باید داد، فرق می کند. فرمول کود برای هر نوع خاک با نوع دیگر یکسان نیست و این نه تنها برای توت فرنگی بلکه برای همه گیاهان نیز صادق است. ولی به طور کلی می توان یک فرمول عمومی کود شیمیایی برای توت فرنگی در همه نوع از زمینها پیشنهاد کرد که تا حد زیادی قابل استفاده باشد.
در خاکی که برای کاشت توت فرنگی اختصاص داده شده، باید قبل از شخم زدن مقداری کود فسفره و پتاسی پاشید، آنگاه آنرا شخم کرد. بدین طریق این کودها به عمق و داخل خاک فرستاده می شوند تا راحتتر در اختیار ریشه ها قرار گرفته، جذب گیاه شوند. قدرت نفوذ کود پتاسی بویژه کود فسفر، به داخل خاک خیلی کم است. بر عکس آنها کودهای ازته خیلی راحت و اغلب حتی سریع به داخل خاک نفوذ کرده، در اختیار ریشه های گیاهان قرار می گیرد.
برای هر هکتار توت فرنگی مقادیر زیر کود توصیه شده است:
در فصل بهار:
300 کیلو اوره
300 کیلو سوپر فسفات
300 کیلو سولفات پتاس
در فصل پائیز:
کود اوره نباید داد
300 کیلو سوپر فسفات
300 کیلو سولفات پتاس
کود حیوانی: همراه با کودهای شیمیایی می توان کود حیوانی یا کمپوست را هم روی زمین ریخته آنگاه با یک شخم همه آنها را به داخل و عمق خاک منتقل کرد. مقدار آن برای کود گاوی کهنه و پوسیده 60 تا 80 تن در هکتار محاسبه شده است. تنها در شرایطی که کود کامل شیمیایی و حیوانی با هم به زمین داده شود گیاه می تواند قدرت کامل خود را نشان داده، بیشترین محصول ممکن را بدهد.