خرید نهال

 ازدیاد انجیر 

انجیر از راههای غیر جنسی و جنسی قابل تکثیر است:

الف- ازدیاد غیر جنسی:

به منظور ثابت نگه داشتن انواع واریته های انجیر و در نتیجه، ایجاد باغهای یکنواخت، تنها با خوشمزه ترین و پر محصول ترین نوع، باید آن را از راههای غیر جنسی زیاد کرد، به قرار زیر:

1- ازدیاد به وسیله قلمه: شاخه های 2 و 3 ساله یا شاخه های رسیده یکساله را به بزرگی حدود 20 سانتی متر در پاییز یا زمستان پس از ریختن برگهایشان، بریده و دسته بندی کرده و تا بهار سال آینده در خاک مرطوب نگه می دارند. در بهار آنها را می کارند. هنگام کاشت، تنها آخرین جوانه باید از خاک بیرون باشد. قلمه ها خیلی زود و آسان ریشه می دهند. یک سال بعد قوی ترین آنها را که بهتر از سایر قلمه ها رشد کرده اند، جدا کرده و در اردیبهشت ماه در داخل باغ و در محل نهایی می کارند. این رایج ترین و آسانترین راه ازدیاد درختان انجیر است. در پاییز یا زمستان قلمه ها را فوراً در گرمخانه نیز می توان کاشت و در بهار، به باغ انتقال داد.

2- ازدیاد به وسیله پاجوش: درختان انجیر معمولاً پاجوش زیاد می دهند که از آنها در ازدیاد آن استفاده میشود. بدین طریق که پس از جدا نمودنشان از درخت مادر، نخست آنها را در خزانه می کارند تا خوب و به انداره کافی ریشه ایجاد کنند. سپس تنها قویترین و بهترین و سالم ترینشان را به جایی که باید کاشته شوند انتقال میدهند. ازدیاد وبه وسیله قلمه این ارجحیت را نسبت به پا جوش دارد که گیاه حاصل از قلمه مقاومت بیشتری در مقابل سرما از خود نشان میدهد.

 3- پیوند : در موارد بخصوص انجیر را بوسیله پیوند شکمی نیز زیاد می کنند. برای این کار، بذر FICUS CARICA یا FICUS SYCOMORUS را کاشته و از گیاهی که تولید میشود به عنوان پایه استفاده می شود و روی آن واریته ای را که می خواهند زیاد کنند، پیوند می کنند. درختهای پیوند شده، قادرند در زمینهای نا مساعدتری هم رشد کرده و به اندازه کافی میوه دهند.

 4-‌ خواباندن : شاخه های انجیر را در حالیکه از درخت مادر جدا نشده باشند. هر گاه در خاک بخوابانند، پس از مدتی ریشه داده و از هر جوانه یک نهال به وجود می آید. ولی از آنجایی که قابلیت انعطاف چوب انجیر، کم است و خیلی آسان می شکند، معمولاً در تکثیرش از این راه کمتر استفاده می شود.

ب)‌ ازدیاد جنسی:

 ازدیاد جنسی به وسیله بذر، تنها برای انواعی از انجیرها ممکن است که پس از گرده افشانی میوه‌هایشان بذر میدهند یعنی انجیر هایی که هنگام خوردن، بذرهایشان زیردندانها صدا می دهند. برای بذرگیری میوه هایی انتخاب می شوند که:

• بیش از حد رسیده و روی شاخه ها تقریباً آویزان باشند.
• شکل و رنگ و مزه اصلی نوع انجیر خودش را داشته باشد.
• درخت مادر (درخت انجیر دهنده) بهترین فرم نوع خود را داشته و کاملاً سالم و شاداب و پرمحصول باشد.

ازدیاد جنسی زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که:

• گیاهان حاصله به عنوان پایه برای پیوند انواع دیگر انجیر به کار روند.
• تصمیم به ایجاد واریته تازه ای داشته باشند.

بخاطر تفرق صفات از ازدیاد به وسیله بذر برای ایجاد باغ انجیر استفاده نمی کنند. برای گرفتن بذر، انجیر رسیده را با انگشتان دست فشار داده، خوب له می کنند. آنگاه آن را در غربال خیلی ریز ریخته زیر شیرآب می گیرند. با فشار آب، گوشت میوه از سوراخهای غربال عبور کرده و بذرها باقی می مانند. بذرها را در سایه خشک کرده و می کارند.