انواع انار
انار را می توان طبق مزه میوه آن به انواع شیرین، میخوش و ترش تقسیم کرد. انواع شیرین درختهای انار، با داشتن برگهای سبز روشن و خار و قد نسبتاً کوتاهتر از انواع ترش و میخوش متمایز می شوند. انواع ترش و میخوش آن، دارای قد بلندتر و برگهایی سبز تیره اند. طبق رنگ پوست میوه، به انواع زرد، قهوه ای و قرمز تقسیم می شوند. با استفاده از رنگ دانه های میوه به انواع دانه سفید و دانه قرمز و روشن و دانه قرمز تیره می توان آنها را تقسیم کرد.
با در نظر گرفتن تناسب بین آب و مواد چوبی موجود در هر بذر یا دانه، به انواع انارهای پرآب و کم آب دسته بندی کرد. با مقایسه بزرگی درختچه ها به انار پابلند و پاکوتاه رده بندی کرد. نوعی انار پا کوتاه وجود دارد که بلندیش از نیم متر تجاوز نمی‌کند و به عنوان درختچه زینتی در باغها و گلدانها کاشته می شود.
نوع بخصوصی درخت انار در جزیزه سوکورتا (یمن جنوبی) وجود دارد که در سایر نقاط دیده نمی‌شود و به نام PUNICA PROTOPUNICA معروف است. طبق محل رویش نیز، انارها را می توان به انواع مختلف دسته بندی کرد: مثل انار ساوه، انار یزد و غیره. مطابق زمان رسیدنشان، به انواع زودرس، میان رس، دیررس گروه بندی کرد.
به طور کلی انواع مختلف انار هنوز دسته بندی نشده اند تا وضع آنها کاملاً معلوم شود. به طوری که هنگام خرید، در تمام بازارهای ایران اغلب انارهای ترش جای انارهای شیرین به فروش می رسند و خریدار تنها موقعی از مزه انار آگاه می شود که خود یکی از انارها را باز کرده و بچشد.
در سطح باغهای آزمایشی کشور برخی از انواع انار به قرار زیر نامگذاری شده اند:
الف- انارهای شیرین
- شهسوار دانه سفید
- شهوار یزدی
- تولرز (تب و لرز)
- پوست سیاه
ب- انارهای ملس (ترش و شیرین)
- اصفهانی دانه سیاه
- میخوش یزدی
ج- انارهای ترش
- طوق گردن
- زاغ یزدی
- آبان ماهی
- گری دانه سیاه