کود کیوی
همان طوری که در پیش گفته شد و طبق روال کار قبل از کاشت نهالها زمین را از عمق تکان می دهند تا خاک نرم شده و ریشه قادر به رشد زیادتر و بهتر شود. هنگام تکان دادن زمین، مقداری هم کود بویژه کودهای فسفره، به عمق خاک می دهند تا سالهای بعد گیاه بتواند از آن استفاده کند. کیوی به پتاسیم هم نیاز بیشتری نشان می دهد. بنابراین، با مقایسه با سایر درختان میوه باید به باغهای کیوی کودهای پتاسی زیادتری داد تا گیاه به حداکثر توانش از آن استفاده کند. به منظور کمک به گیاه و تسهیل در جذب پتاسیم، بهتر است مقداری کود حاوی ترکیبات منیزیم نیز به خاک اضافه کرد. آزمایشها نشان داده اند که وجود منیزیم در خاک باعث می شود که ریشه ها بتوانند پتاسیم را آسانتر جذب کنند.
زمینی را که قرار است برای کاشت درختان کیوی اختصاص دهند، باید نمونه برداری کرده، خاک آن را از لحاظ مواد مختلف غذایی تجزیه شیمیایی کنند تا موجودی خاک از لحاظ مواد معدنی محاسبه و معلوم شده و کمبودش را با پاشیدن کود در سطح خاک جبران کنند. آنگاه با یک شخم عمیق همه مواد غذایی (کودها) را به عمقی فرستاده که قابل استفاده ریشه ها باشد. بعد از کاشت نهالها، تجزیه شیمیایی باید همه ساله تکرار شود و همه ساله هم به باغ کود شیمیایی و آلی داد با این تفاوت که از شخم عمیق خودداری کرده و تنها به کمک ROTIVATOR شخمی به عمق 15 سانتی متر زد تا ریشه های نسبتاً سطحی گیاه صدمه نبینند.
در کیوی هم مهمترین کودهای معدنی ازت، فسفر و پتاسیم هستند. کود منیزیم در درجه دوم اهمیت قرار دارد و از دادن کودهای کلسیم (کودآهکی) باید خودداری کرد چون کیوی، خاک ترش را (تا حد معینی) دوست دارد و در خاکهای قلیایی اغلب مبتلا به کلروز می شود. فقط در خاکهایی که خیلی اسیدی باشند، می توان مقداری کلسیم هم به عنوان عامل متعادل کننده به خاک داد. مقدار کودی که به باغ کیوی در حال میوه دادن پیشنهاد می شود به قرار زیر است:
- کود حیوان 50000 کیلو در هکتار
- اوره 500 کیلو در هکتار
- سوپر فسفات 500 کیلو در هکتار
- سولفات پتاسیم 500 کیلو در هکتار
کود آلی را یک بار در پاییز یا زمستان و یا اوایل بهار می دهند ولی کودهای معدنی را می توان به 4 قسمت تقسیم کرده و به فواصل معین به زمین داد. مثلاً در شرایط شمال ایران قسمت اول آن را حدود اوایل فروردین ماه، قسمت دوم اوایل اردیبهشت ماه، قسمت سوم اواسط خرداد و قسمت چهارم اوایل مرداد. باز هم با در نظر گرفتن وضع آب و هوای شمال ایران، بهتر است از اوایل مهر ماه هیچ نوع کود ازته به زمین نداد. زیرا کود ازته باعث رشد گیاه در پاییز می شود و سرمای زودرس پاییزی می تواند شاخه های تر آن را که در حال رشدند، زده و خشک کند و گیاه اصلی اگر از بین نرود، لااقل صدمه شدید می بیند.