انواع کیوی
کیوی در سال 1845 در چین کشف و به نیوزلند برده شد. در آنجا مدتها رویش کار شده و از آن انواع مختلفی به دست آمده که مهمترین آنها عبارتند از:
- آبوت ABBOT
وزن متوسط هر میوه حدود 75 گرم است. محصولش نسبتاً فراوان ولی برای صادرات چندان مناسب نیست. در نقاطی که کاشته می شود، معمولاً مصرف محلی دارد.
- برونو BRUNO
به دلیل مقاوم بودن به سرمای زمستانی در نقاطی که برای کیوی نسبتاً سرد هستند مثل: جنوب فرانسه و ایتالیا و اسپانیا بیشتر از سایر انواع کاشته می شوند. در صنعت کمپوت سازی از آن استفاده می شود. تمام میوه های آن یک اندازه نیستند. تعداد زیادی از آنها نسبتاً ریز بوده و تعداد کمی درشت هستند. سطح میوه با موهای پرپشت بسیار کوتاه و زبر پوشیده است. پوست گیری آن بسیار ساده و آسان است.
- آلیسون ALLISSON
تنها اهمیت محلی دارد و در بعضی از مناطق برای استفاده خانوادگی و محلی کاشته می شود. تولید سالیانه اش نسبتاً کم است. اهمیت صادراتی ندارد.
- مانتی MONTY
از انواعی است که خیلی دیر به گل می نشیند. یعنی زمانی به گل می نشیند که گلبرگ سایر انواع ریخته است. بدین طریق خطر سرمای دیررس بهاری و یخ زدن گلها برایش کمتر از سایر واریته ها مطرح است. وزن متوسط هر میوه اش حدود 75 گرم بوده و بسیار پر محصول است که در نتیجه، میوه های آن معمولاً کوچکترند. در صورت دادن کود کافی به زمین آن، وزن هر میوه به 80 گرم هم می تواند برسد. شکل میوه های آن تخم مرغی است.
- هایوارد HAYVARD
میوه هایش بزرگ و حدود 100 گرم است. شکل آن استوانه ای و پرگوشت بوده و میوه ایست بازار پسند به همین جهت هم با هدف صادرات کاشته می شود. بزرگترین و بهترین نوع از انواع کیوی هاست. در نیوزلند، همین نوع بیش از همه کاشته و صادر می شود. میوه های آن به رنگ قهوه ای مایل به سبز هستند، که موهای ظریف پرپشتی آنها را می پوشاند. نسبت به انواع پرمحصول میوه های کمتری می دهد ولی تقریبا همه یک اندازه و بزرگ هستند. به طوری که میوه های خیلی بزرگ یا خیلی کوچک در آنها کمتر دیده می شود.
شکوفه های این نوع از کیوی نیز دیرباز می شوند. که در نتیجه خطر سرمازدگی شکوفه ها هم کمتر می شود. کمی قبل از شروع اولین سرمای پاییزی میوه هایش میرسند. میوه ها را آن قدر در سردخانه نگه می دارند، تا نرم شود. از این زمان قابل خوردن شده و به بازار عرضه می شوند.
- گراسی GRACIE
میوه ایست کشیده با قطر نسبتاً زیاد و در نتیجه پرگوشت، این نوع هم در نیوزلند ایجاد شده و اگر چه بازار پسند بوده ولی هنوز مبادرت به صادرات به مقیاس زیاد نکرده اند.