هرس درخت کیوی
جوانه های میوه دهنده کیوی، تنها روی شاخه های یک ساله تشکیل شده و معمولاً 6 عدد از جوانه های انتهایی آنها تبدیل به میوه می شوند و از این لحاظ، شبیه انگور است.
شاید مهمترین عامل در تولید کیوی، هرس به موقع درختان باشد. باغدار موفق کسی است که بتواند به موقع و به طرز صحیح درختانش را هرس کند و بدین وسیله تولید شاخه های میوه دهنده را تقویت کند. یک هرس خوب و صحیح درختان باعث می شود که:
- زنبورها به گلها به راحتی دسترسی یافته و باروری گلهای دوپایه آنها به طور کامل انجام گیرد.
- هنگام سمپاشی سم به تمام برگها و میوه ها برسد.
- با بیماری بهتر مبارزه شود چون رسیدن نور خورشید به تمام نقاط درخت، مانع رشد این قارچ بیماری زا می شود.
- نور کافی باعث رسیدن میوه ها و رشد شاخه های میوه دهنده برای سال بعد شود.
2 نوع هرس داریم: هرس زمستانه و هرس تابستانه
1- هرس زمستانه: در زمان خواب درخت انجام میگیرد و هدف آن تقسیم یکنواخت شاخه های بارآور یک ساله در سرتاسر شاخه های مسن است به طوری که تعداد مجموعه آنها در یک درخت آن قدر باشد که به اندازه کافی محصول دهد. شاخه های بیش از حد نیاز هرس و حذف می شوند. با هرس هر نهال را از نظر جا و فاصله محدود کرده، مرزش مشخص می شود تا با نهالهای مجاور در هم نپیچد. این وضع در سیستم آلاچیقی بیشتر رعایت می شود. بعلاوه شاخه های بیمار و بد رشد کرده، بریده شده و فوراً آنها را می سوزانند.
2- هرس تابستانه: هدف از آن ایجاد فضای کافی برای شاخه ها به منظور دسترسی به نور زیادتر است این هرس چند بار صورت می گیرد. اولین آن، در ماههای اردیبهشت یا خرداد برای حذف شاخه های بی محصول و غیر ضروری است. در تیرماه رشد درختان به حداکثر رسیده و نیاز به یک هرس دیگر به چشم می خورد. در اینجا شاخه هایی که داخل یکدیگر رفته اند را حذف می کنند. در سیستم آلاچیقی بایستی هرس به اندازه ای انجام گیرد که نور بتواند از شاخه های درخت نفوذ کند.