آبیاری زرشک
زرشک عملاً به آب وهوای کویری و خشک و گرم و پر آفتاب علاقمند است ولی در چنین مناطقی در ایران معمولاً کمبود شدید آب مطرح است که باید حتماً بوسیله آبیاری مصنوعی جبران شود.
در بیرجند و قائنات که مراکز اصلی تولید زرشک کشور ما هستند، آب مورد نیاز باغهای زرشک بیشتر به وسیله قناتها تامین می شوند.
مهمترین زمان آبیاری بوته های زرشک، با بازشدن گلهایش شروع شده و تا هنگام برداشت محصول ادامه دارد. هرگاه در همین فاصله زمانی آب کافی و لازم به ریشههای گیاه نرسد، میوه هایش پوک و خشک شده و در نتیجه، مقدار محصول پایین می آید. سایر مواقع هم باید تا آنجا که ممکن باشد، مثلاً هفته ای یک بار، از آبیاری غفلت نکرده تا گیاه بتواند به رشد و زندگی عادیش ادامه داده و محصول کافی هم بدهد.
بر روی ساقه و شاخه های زرشک، خارهایی وجود دارند که اغلب در محل اتصال به ساقه یا شاخه پهن هستند. این خارها از تغییر شکل برگها به وجود آمده و باعث میشوند که گیاه زرشک بتواند در مقابل کم آبی مقاومت بیشتری از خود نشان دهد.
از آنچه تا کنون درباره آبیاری بوته های زرشک گفته شد، می توان این نتیجه را گرفت که اگر چه آبیاری در تمام مدت زندگیش اهمیت دارد ولی هر گاه هدف برداشت محصول زیاد باشد، در محدوده زمانی (پس از ریختن گلهای آن تا یک هفته پیش از برداشت محصول) باید از آبیاری مرتب و منظم بوته های زرشک به هیچ وجه غفلت نکرد. بیشترین و مرتب ترین آبیاری در همین زمان لازم است.
این آبیاری ممکن است به وسیله جویها یا به کمک باران مصنوعی انجام گیرد. در فاصله بین دو آبیاری، بهتر است خاک تا اندازه ای خشک شود تا ریشه ها بتوانند از فرصت استفاده، بهتر رشد کنند. نهالهای تازه کاشته شده را معمولاً هر 10 روز یک بار آبیاری کامل می کنند. ولی هر گاه آب کافی در اختیار باشد بهتر است هر 7 روز یک بار آبیاری شوند، زیرا در این صورت گیاه با سرعت بیشتر رشد کرده و شادابیر می شود.
طرز و مقدار آبیاری، در زندگی بوته های زرشک فوق العاده مهم است چون به گیاه امکان رشد بیشتر و قوی تر می دهد و مقدار محصولش را هم زیاد می کند.
زرشک به آبهای شور حساس نیست و حتی در مقابلش مقاومت نشان می دهد. البته به شرط آنکه خیلی شور نباشد.