کاشت زرشک
نهالهای زرشک را در اواسط پائیز بعد از برداشت محصول و پس از اینکه زمین را آماده کرده اند، می کارند برای آماده کردن زمین کود پاشیهای لازم ( چه کودهای شیمیایی- چه کودهای حیوانی) را انجام داده، سپس شخم نیمه عمیق می زنند. آنگاه چاله ها را مثل سایر در ختان میوه دراندازه 50 × 50 × 50 در سانتی متر حفر کرده و طبق روال کار، یک مشت کود فسفره و ازته داخل هر چاله به طور یکنواخت هنگام خاک ریزی برای کاشت نهال با خاک مخلوط می کنند.
نهال کاشته شده بدین طریق بلافاصله پس از گرفتن ریشه ها و شروع رشد، به اندازه کافی مواد غذایی یعنی کود در اختیار داشته و رشد متعادلش را آغاز می کند. در بعضی از مناطق که سرمای زمستانی شدید دارند، هنگام خاکریزی مقداری کاه هم در چاله می ریزند تا ریشه های بسیار حساس به سرمای نهال یخ نزنند. باغهای زرشک را روی فرم های منظم یعنی مثلثی یا مربعی و یا مستطیلی با فاصله 4×4 متر یا 5×5 و یا 7×7 مر احداث می کنند.
کاشت نهالهای زرشک در اوایل بهار نیز امکان پذیر است ولی احتمال گرفتن درختچهها در پائیز بیشتر است، چه ریشه ها زمان بیشتری برای رشد و خودسازی در اختیار دارند.
ریشه ها قادرند در گرمای صفر درجه نیز رشد اندکی داشته باشند و چون در زمستان برگی روی گیاه نیست تا مجبور باشد مواد جذب شده از زمین را به سمت برگها بفرستد، در نتیجه، تمام مواد جذب شده، صرف ساختن بافتهای خود ریشه میشود. اگر چه جذب مواد غذایی در سرمای زمستانی، به کندی صورت می گیرد و در نتیجه ریشه ها هم به کندی رشد رشد می کنند. ولی همین رشد کند در مدت 90 الی 120 دوره زمستانی مقدار نسبتاً جالبی می شود.
بعد از کاشت نهالها، از مراقبت های بعدی نباید غافل شد و هر یک از کارها را به موقع و به طور دقیق طبق خواست نهالها انجام داد تا یک رشد سریع و متعادل برایشان امکان پذیر باشد.
مهمترین این مراقبتها، آبیاری در نقاط کم باران است که زمانی باید انجام گیرد که گیاه بدان نیاز دارد. پس از رشد کامل و در زمان بازدهی نیز همین موضوع باید با دقت رعایت شود تا گیاه بتواند قدرت بازدهی خود را به خوبی نشان دهد.