خرید نهال

امور نمایندگی ها

محوطه و فضای سبز

گلهای آپارتمانی و زینتی

نهال های غیر مثمر

نهال های مثمر

هرس بوته تمشک

هرس بوته تمشک

رشد و فرم و مقدار محصول بوته تمشک، به هرس صحیح آن شدیداً بستگی دارد. در روزها و ماههای اول پس از کاشت باید به کمک هرس به شاخه های آن فرم داد به طوری که راهنمائی آنها بر روی داربست سیمی امکان پذیر شود. با بریدن نهالهای کاشته شده، به ارتفاع حدود 30 تا 50 سانتی متر (حدود یک ماه پس از کاشت یا اندکی دیرتر و یا حتی هنگام کاشت) جوانه هایی که در قسمت پائین بوته و نزدیک زمین قرار دارند تحریک شده و شاخه های متعددی می دهند.

در زمستان بعد شاخه های ضعیف و اضافی را ته بر کرده و به شاخه های سالم و قوی، به تعداد مورد لزوم، اجازه رشد بهتر می دهند. شاخه هایی که از پایینترین نقطه گیاه رشد می کنند معمولاً قویترین آنها نیز هستند.

شاخه های جوانی را که تازه رشد کرده و در سال آینده باید میوه دهند (تعدادشان معمولاً حدود 6 عدد شاخه برای هر سال انتخاب می‌شوند) در 150 سانتی متر محدود می کنند، یعنی آنچه بیش از این دراز رشد کرده را هرس کرده، دور می اندازند.

در شاخه های جانبی که از بغل برگها رشد می کنند، تنها یک جوانه (نه بیشتر) گذاشته بقیه هرس می شوند. برای این کار باید منتظر بود تا در ازای این شاخه های جانبی به 30 الی 40 سانتی متر برسند آنگاه آنها را در یک جوانه محدود کرده و بقیه را هرس می کنند. هر گاه همین تنها جوانه باقیمانده رشد کرده و بزرگ شود، در زمستان دوباره آن را هرس کرده و به یک جوانه محدود می کنند. تنها در این صورت و انجام این کارهاست که می توان به بوته تمشک فرم داده و شاخه های محدود و حساب شده آن را روی سیمها راهنمایی کرد و یا به وسیله بند آنها را به همدیگر بست.

هر بوته تمشک دارای تعدادی ساقه های زیرزمینی و تعداد کمتری شاخه های هوایی است. شاخه های زیرزمینی دائمی بوده و شاخه های هوایی تنها 2 سال زنده و فعالند. شاخه های هوایی سال اول به خود سازی و رشد می پردازند و در سال دوم میوه می‌دهند، پس از میوه دادن در پائیز همان سال خشک شده و از بین می‌روند. بهتر است آنها را فوری پس از باردهی ته بر کرد. این کار را می توان در پاییز یا زمستان هم انجام داد ولی هرس فوری 2 ارجحیت مهم نسبت به هرس پاییزی و زمستانی دارد:

1- از آنجایی که باقیمانده میوه (کاسبرگها و دم میوه) روی شاخه ها هنوز هست براحتی می توان آنها را از شاخه های جوان که فاقد آنند و در سال آینده باید میوه دهند تمیز داد. در پاییز و زمستان به دلیل نبودن کاسبرگ و دم میوه، تشخیص شاخه‌های جوان و پیر مشکل می شود.

2- می دانیم که شاخه های دو ساله پس از یک بار میوه دادن، دیگر هرگز میوه نخواهند داد. بنابراین، چه بهتر که هر چه زودتر ته بر و هرس و حذف شده و مواد غذایی جذب شده از زمین را مصرف نکنند.