خرید نهال

 کاشت توت 

درخت توت را می توان در بهار یا پا ئیز کاشت. درنقاط سرد یا یخبندانهای زمستانی معمولاً آنرا در بهار می کارند تا نهال ها از آسیب سرمای شدید زمستانی در امان باشند. زمان کاشت در بهار هنگامی است که هنوز جوانه نزده باشند .آنها پس از جوانه زدن قابل توصیه نیست. چه ممکن است نهال ها و جوانه هایشان صدمه دیده ، حتی تلف شوند. در مناطق معتدل (مثل گیلان )و گرمسیر خطر سرمازدگی ریشه ها در زمستان وجود ندارد میتوان نهال ها را  در پاییز هم کاشت .قبل از کاشت ، ریشه های مصدوم و ناسالم را قطع می کنند . باید از کاشتن نهال های کوچک و بزرگ باهم خودداری کرد ، تا در باغها درختانی هم اندازه و یکنواخت که وضع ایده ال در هر باغ و برای هر باغبانی است، ایجاد کنند.

درایجاد باغ توت باید نوع درخت، نوع و اندازه و طعم میوه، تعداد نهالها در واحد سطح، موقعیت جغرافیایی محل کاشت و نوع خاک و PH آن را مورد توجه قرار گیرد. پس از کود دادن و شخم زدن و آماده کردن زمین ومشخص شدن فواصل درختها از هم         ( معمولاً 3 در3 متر) گودالهای 50 در 50 در 50 سانتیمتری  و حفر و نهال ها داخلشان کاشته میشوند .  هرگاه PH  خاک اسیدی بود قبل از حفرگودالها و شخم زدن مقداری آهک روی زمین می ریزند تا PH آن خنثی شود. چون بهترین PH برای توت 6 تا 7 است.

در جلگه گیلان برای ایجاد باغ های توت تقریبا همه زمین ها احتیاج به آهک پاشی دارند . ولی در سایر نقاط کشور چنین نیازی وجود ندارد. هنگام کاشت باید دقت کرد تا ریشه ها بطور آزاد داخل گودال جای گیرند.پس از خاکریزی اطراف  آنرا با پا می‌فشارند تا تماس لازم بین ریشه و خاک صورت گیرد.

برای بهتر به نتیجه رسیدن ،گودال را بعد از کاشت نهال فوری آبیاری شدید می کنند. جلوگیری از خسارات ناشی از خشکی خاک رشد علفهای هرز و سله شکنی جز واجبات کار است.

معمولا ردیفهای شمالی- جنوبی را انتخاب میکنند تا از آفتاب بیشتری استفاده شده میوه ها شیرین تر شوند. در مناطق بادخیز جهت ردیف ها ظوری ترتیب داده می شوند که اثرات باد خنثی و نفوذشش بین درختها به حداقل برسد و تا سرحد امکان باعث ریزش بی موقع میوه های نیمه رسیده نشود.

این توصیه ها بیشتر برای کسانیست که مایل به داشتن توتستان به منظور برداشت میوه های آن هستند. برای آنهایی که می خواهند توتستان هایی به منظور تولید کرم ابریشم ایجاد کنند، کمتر صادق است.

برای آبیاری توتستان ها با درختان توت از هر روشی می توان استفاده کرد. مهم این است که در فواصل زمانی مناسب ،آب کافی در اختیارشان قرار گیرد تا بتوانند هم از یک رشد طبیعی برخوردار شوند و هم میوه هایی شیرین و به ویژه پر آب تولید کنند.

اگرچه در ایران (بویژه در گیلان) باغهای توت متعددی برای تغزیه کرم ابریشم و تولید ابریشم وجود دارد ولی برای مصارف میوه آن درختان توت به صورت تک درختی با حداکثر تنها چند درخت کنار هم کاشته شده ،میوه می دهند. تولید میوه توت معمولا فقط یکی از در آمد های جانبی کوچک باغدارها است.