خصوصیات گلابی های تجارتی متعلق به گونه P. communis
اندازه درخت بسته به نوع پایه به کار رفته در باغ متغیر، لیکن بین حداقل 3 تا 5 متر برای پایه های رویشی به و حداکثر بیش از 10 متر برای برخی ارقام دارای عادت رشد عمودی روی پایه های بذری متفاوت است. ریشه های گلابی شرایط نامساعد خاک را بهتر از سایر درختان دانه دار تحمل می کند و نسبت به سیب و به از آستانه تحمل بیش تری به خاک های اهکی برخودار است، لیکن به طور کلی برای یک باردهی مطلوب و استفاده بهینه از سرمایه گذاری انجام شده جهت احداث باغ، وجود شرایط مطلوب شامل خاک عمیق و غنی از هوموس، عدم وجود لایه اهکی و تهویه مطلوب، ... ضروری است.
گل های درخت گلابی همانند سیب عمدتاً روی اسپورها و یا شاخه های کوتاه (Brindle) کوتاه تشکیل می شود.
گل آذین به صورت دیهیم، گل ها در دسته های حداکثر 5 تا 7 عددی دیده می شوند. در حالی که سیب تعداد گل در هر خوشه اغلب از 5 عدد تجاوز نمی کند. جوانه های گل در اینگونه اغلب از جوانه های برگ زودتر باز می شوند، لیکن در برخی ارقام باز شدن جوانه های رویشی و زایشی همزمان اتفاق می افتد. گل های ارقام گلابی نسبتاً کم تر از سیب توجه زنبور عسل را به خود جلب نموده و دلیل آن مقدار کم شهد در نوشجای گل های گلابی است. به همین دلیل زنبور عسل بیش تر برای جمع آوری گرده گل های گلابی را ویزیت می نماید. همچنین در رقابت بین گل های سیب و گلابی در جلب زنبور، همیشه گل های گلابی میزان کمتری زنبور به سمت خود جلب می نماید.
برگ های گلابی کمتر از درخت به و سیب کلروز ناشی از کمبود آهن را بروز می دهد. برگ ها و جوانه های تازه روییده کرکدار و به تدریج کاملا صاف می شوند. جوانه ها قهوه ای با فلس های مشخص و فاقد کرک می باشند. چوب تنه ارقام مختلف گلابی از خاکستری تا خاکستری مایل قهوه ای متغیر و در سرشاخه ها سبز تا زرد مایل به قهوه ای می باشند. سرشاخ های در حال رشد گوشتی و آبدار بوده و به همین دلیل در این سرشاخه ها برخی باکتری های بیماری زا نظیر باکتری عامل بیماری آتشک به راحتی رشد می نماید. در مورد رقم شاه میوه تنه درخت خاکستری و دارای برآمدگی های پیوسته و نامنظمی روی تنه و بازوهای درخت است که از جمله مشخصات بارز این رقم بوده است.
میوه در ارقام تجارتی متعلق به این گونه عمدتاً گلابی شکل و کشیده است ولی در مواردی نیز به شکل کوتاه و یا سیبی شکل دیده می شود. در رقم فلسطینی تنوع شدید فرم میوه حتی بر روی یک درخت از میوه های کاملا گلابی شکل تا کاملا سیبی شکل مشاهده می شود. در برخی موارد میوه ها کاملا کشیده و زنگوله ای شکل و کشیده و در مواردی میوه بسیار بزرگ است به صورتی که وزن متوسط میوه نزدیک به 500 گرم می باشد (نظیر رقم محمد علی). سطح میوه از کاملا صاف تا کاملا پوشیده از زنگار دیده می شود. وجود زنگار در ارقام مناش گرفته از اروپا و همچنین ژنوتیپ های وحشی گلابی جنگل های شمال کشور فراوان تر است و در ارقام بومی کم تر دیده می شود. برخی ارقام نظیر ابت فتل (گلابی غالب در کشور ایتالیا) نیمه تحتانی میوه پوشیده از رنگار و نیمه فوقانی صاف است.
همچنین برخی ارقام نظیر بوره بوسک (کایزر) در شرایط رطوبتی اروپا کاملا پوشیده از زنگار شده و در شرایط کشور ما تنها بخشی از ناحیه تحتانی میوه دارای زنگار و یا کاملا فاقد زنگار است.
خصوصیات گلابی های تجارتی متعلق به گونه (P.serotina) P. pyrifolia
این گونه به عمدتاٌ با نام گلابی آسیاییی (Asian pear) نامیده می شود. گلابی های این گونه با داشتن سلول های سنگی فراوان در بافت میوه، برگ های بزرگ و گسترده و قدرت رشد زیادتر از انواع گلابی اروپایی متمایز می شوند و به همین دلیل گاهی با نام گلابی شنی (Sand pear) نیز شناخته می شود. میوه در ارقام مختلف دارای شکل سیبی شکل بوده و سطح میوه در اغلب ارقام کاملا زنگاری به صورتی که میوه قهوه ای تا قرمز مسی رنگ است. اغلب ارقام دارای شاخه های رشد فصل جاری گوشتی و آبدار با برگ های گسترده و کاملا سبز است. وجود رطوبت هوا سبب افزایش بروز زنگار شده و هوای خشک اثر معکوسی روی بروز این صفت در سطح میوه دارد. گل ها در ارقام متعلق به این گونه بزرگ تر از گل های ارقام اروپایی بوده و درابتدای باز شدن و در مواردی در زمان باز شدن کامل، گلبرگ ها متمایل به صورتی می باشند. همین وضعیت در سرشاخ های برخی ارقام مشاهده شده و برگ های جوان به رنگ قهوه ای تا قرمز مشاهده یم شوند. سطح میوه اغلب دارای عدسک های فراوان و بزرگی است که سطح میوه را در یک زمینه قهوه ای با خال های سفید و فراوان آشکار می سازد.
خصوصیات گلابی های تجارتی متعلق به گونه P. bretschneideri
ارقام و ژنوتیپ های این گونه دارای سابقه کشت بیش از دو هزار سال در کشور چین می باشند و به همین دلیل به آن ها گلابی چینی یا گلابی سفید چینی گفته می شود. این گونه به لحاظ توسعه کشت و افزایش صادرات در اسل های اخیر مورد توجه بیشتری قرار گرفته است.
متعلق به شمال شرق چین یا همان گونه P. ussutiensis می باشد.
زیرگونه گلابی آسیایی یا P. pyrifolia طبقه بندی کرده اند. از نظر فرم گل و میوه دارای شباهت های قابل توجهی به گلابی های آسیایی یا همان گلابی های شنی ژاپنی می باشند، لیکن متعلق به یک گونه مستقل است.
میوه ارقام ان همانند گلابی آسیایی دارای سلول های اسکلروئیدی فراوان و بافت ترد و آبدار است. درصد آب میوه در ارقام این گونه تا 87 درصد بالغ می شود. پوست میوه زرد رنگ و بسیار شفاف است. تولید عمده این گلابی در شمال چین در استان های هبی (Hebei)، شاندونگ (Shandong) و لیااونینگ (Liaoning) انجام می گیرد.
دو رقم اصلی و صادراتی این گونه شامل رقم یا (Ya) با نام معادل یا – لی (Ya – Li) که دارای فرم میوه گلابی شکل و بافت ترد و آبدار است. و رقم گلدن (Golden) که از نظر بافت کاملا شبیه به رقم فوق بوده و لیکن پوست میوه دارای شفافیت بیشتر و میوه سیبی شکل است. سایر ارقام این گونه زو – هوا – لی، (Xue – Hua – Li)، لای – یانگ – سی – لی (Lai – Yang – Ci – Li) و دونگ گوو لی می باشند. ارقام این گونه علی رغم شباهت نسبی بافت به گلابی آسیایی از نظر ظاهری فاقد زنگار در سطح میوه است.