خرید نهال

امور نمایندگی ها

محوطه و فضای سبز

گلهای آپارتمانی و زینتی

نهال های غیر مثمر

نهال های مثمر

توت فرنگی

توت فرنگی

نام علمی:         FRAGARIA

انگلیسی:  STRAWBERRY

فرانسه:                    FRAISE  

آلمانی:             ERDBEERE

 

1- گیاه شناسی توت فرنگی

از خانواده گلسرخیان ROSACEAE گیاهی است علفی و پایا (چندساله)، نوع وحشی آن دارای میوه، گل و برگهای کوچکی است. انواع بزرگ آن که در بازار فروخته می‌شوند، دو رگه هایی هستند که از تلاقی گونه آمریکای جنوبی با گونه آمریکای شمالی در قرن 18 به دست آمده اند. یعنی، این گیاه عملاً به دست انسان ایجاد شده است. توت فرنگی های طبیعی ریز جنگلها هم وجود دارند ولی بسیار کوچکند و قابل مقایسه با توت فرنگی های تربیت شده ما نیستند.

در زمستان، تعدادی از برگهایش خشک می شود. تعدادی دیگر روی جوانه قرار گرفته، آنرا در مقابل سرمای شدید زمستانی حفظ می کند. قسمتی، از گیاه که در داخل خاک و بالای ریشه قرار دارد، زمستان را می گذراند. برای زنده ماندن در پاییز مقدار زیادی مواد غذایی در خود ذخیره می کند و به کمک آنها در اواخر زمستان یا اوایل بهار، با وجود سرمای هوا، به برگها و گلها مواد غذایی می رساند تا بتوانند رشد کرده، به گل بنشیند.

هر گیاه را با دقت از خاک بیرون می آوریم، خواهیم دید که تعدادی جوانه های زیرزمینی دارد که ساقه های رونده زیرزمینی آن را تشکیل می دهند. بنابراین، توت فرنگی علاوه بر ساقه های رونده روی زمینی، ساقه های رونده زیرزمینی هم تولید می کند که اینها وسیله ازدیاد غیر جنسی توت فرنگی هستند چون معمولاً توت فرنگی را با بذر زیاد نمی کنند ولی این کار امکان پذیر هست.

بیشترین قسمت ریشه های جذب کننده اش در عمق 40 تا 80 سانتی متری قرار دارند ولی اغلب تا 100 سانتیمتر هم نفوذ می کنند. بدین طریق ملاحظه می شود که ریشه‌های آن بر خلاف آنچه تصور می شود، تنها سطحی نیستند.

جوانه هایی که باید در سال بعد تبدیل به گل و میوه شوند. در مرداد و شهریور تشکیل می شوند. برای تقویت گیاه در تولید جوانه های بارآور، بیشتر باید سعی در سالم نگهداشتن برگها و زیادتر شدن آنها به کمک کود شیمیایی و حیوانی و سمپاشی کرد.

روزهای کوتاه، تشکیل جوانه های گل را تقویت کرده و روزهای دراز، به ایجاد ساقه‌های رونده کمک می کنند.