خرید نهال

 آب و هوای مناسب کاشت توت فرنگی

اگر چه توت فرنگی از آب و هوای نسبتاً سرد گرفته تا آب و هوای گرم، کاشته می‌شود ولی بهترین آب و هوا مناطق نسبتاً گرم و ملایم و بویژه بدون امکان یخ زدن بهاره است.

در نقاط سرد ناهموار، شیب جنوبی را به دلیل گرمای بیشتر ترجیح می دهد. در مناطق بادخیز نه خوب رشد می کند و نه اینکه میوه جالبی می تواند بدهد. چنین مناطقی از اول باید به عنوان مناطق کم استعداد برای کاشت توت فرنگی اعلام شوند. بادگیرهای خوب، می توانند مقدار محصولش را تا 30درصد بالا ببرند. به طور کلی، به همان نسبت که بادگیرها موثرتر باشند، مقدار محصول هم بالا می رود. در کنار بادگیرها، میوه‌هایش زودتر می رسند تا در وسط باد.

کاشت آن در داخل دره ها هم می تواند از مقدار محصول بکاهد. به خصوص دره هایی که در داخلشان هوای سنگین سرد مثل دریاچه ای جمع شود. این وضع برای توت فرنگی خطرناکتر از سایر درختان میوه و گلهایشان است چون توت فرنگی زودتر از سایر درختان به گل می نشیند. سرمای دیررس بهاره می تواند به گل توت فرنگی صدمه بزند.

نور خورشید در بهتر شدن مزه میوه ها اثر فوق العاده ای دارد. کمبود نور به طور واضح اثر منفی روی آن دارد. هوای مرطوب برایش چندان مناسب نیست. چون گرفتار بیماری های قارچی می شود. برعکس، زمین مرطوب در هوای خشک و آفتابی را دوست دارد و در چنین شرایطی محصول فراوان و سالم می دهد. بنابراین، از لحاظ آب و هوا، منطقه ای که در آن توت فرنگی کاشته می شود 5 شرط باید داشته باشد:

• بادهای شدید و دائم نداشته باشد.
• سرمای دیررس بهاره در آن مطرح نباشد.
• هوا به طور دائم مرطوب نباشد.
• آفتاب فراوان و گرم داشته باشد.
• خاک مرطوب همراه با هوای خشک و آفتاب زیاد برایش ایده آل است.