خرید نهال

یکی از محصولات درختان میوه هسته دار است که عملکرد آن در ایران حدود ۸ تن در هکتار است، حال آنکه عملکرد باغ های آلو در کشورهای پیشرفته به 20 تن در هکتار می‌رسد. جمله دلایل کم بودن راندمان عملکرد در ایران می توان به کمبود آب و سیستم های غلط آبیاری، استفاده از ارقام محلی کم بازده، کاشت در اقلیم های نامناسب، سیستم های سنتی احداث و مدیریت باغ ها، عدم توجه به مسئله کود دهی و حاصلخیزی خاک، عدم مبارزه صحیح با آفات و بیماریها، کمبود ماشین آلات کشاورزی و ضعف در مکانیزاسیون اشاره نمود.

تاریخچه:

آلو بومی آسیا محسوب می شود . مرکز پیدایش برای آلوها تعیین کرده که عبارتند از پاپ برای prunus domestica ( آلوی اروپایی)، آسیای غربی برای p. insititia  (الوی دامسن damson plum )، آسیای غربی و اسیای مرکزی برای p. cerasifera  (آلوی آگیلاسی)، چبن برای p. salicina( آلوی ژاپنی)، و امریکای شمالی برای p. americama (آلوی امریکایی) تعیین نموده است. لیکن اغلب ارقام تجاری متعلق به گروه آلوی اروپایی هستند.

مناطق تولید:

مناطق عمده تولید آلو و گوجه در ایران استان‌های تهران، خراسان رضوی، گلستان، فارس و سمنان هستند. آلو در سراسر جهان تولید می شود ولیکن چین بزرگترین کشور تولیدکننده آلو در جهان محسوب می شود.

بزرگ ترین کشورهای تولید کننده آلو در سال ۲۰۱۳). americamaمالی برای برای برای

منبع: سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد (فائو)

کشورهای چین، صربستان، بوسنی و هرزگوین و رومانی بیشترین سطح زیر کشت آلو را دارند. سطح زیر کشت این محصول در دنیا 2531479 هکتار می باشد. ( فائو 2013)

آلوهای اروپایی:

مهم ترین گونه این گروه گونه p.domestica و بوده. سایر گونه‌های آلوی اروپایی مانده آلوی میروبالان (p. cerasifera) و آلوی سنت جولین (p. institia) کمتر به عنوان پیوندک  و تولید میوه مورد استفاده قرار می گیرند و کاربرد آنها بیشتر به عنوان پایه می باشد. اکثر ارقام آلوهای اروپایی خود بارور بوده ولی برخی از ارقام آن ها مانند پرزیدنت و ژرمن خود عقیم می باشند موطن این آلو نواحی جنوب شرقی اروپا است. آلو های اروپایی به اندازه ارقام متوسط سیب به سرما مقاومت داشته و نیز سرمایی آنها کمتر از سیب می‌باشد.

آلوی شرقی (ژاپنی):

این گروه از گونه p.salicina بوده که به آلوی ژاپنی معروف می‌باشند. ولی برخی از آنها مانند سانتارزا،  بیوتی، کلیماکس و متلی خود بارور می باشند.گونه p.salicina قابلیت اسپوردهی بالایی داشته و به عنوان یک گونه ی اسپوری به شمار می آید. پوست میوه آلوهای ژاپنی بر خلاف آلوهای اروپایی کرک دار بوده و میوه آن‌ها مخروطی شکل یا قلبی شکل با انتهای نوک تیز و دارای پوست خشن می باشد. موطن آلوی ژاپنی یا شرقی کشور چین است. آلو های ژاپنی نسبت به آلوهای اروپایی دارای نیاز سرمایی کمتری بوده و گل دهی در ان ها سریع تر رخ داده و به همین دلیل ممکن است شکوفه های آنها در معرض سرمازدگی دیرس بهاره قرار گیرند.