آماده سازی زمین و کاشت نهال آلو
زمین مورد نظر می بایستی قبلاً آماده شده باشد. بدین منظور به ازای هر هکتار حدود 20 تن کود دامی کاملاً پوسیده به خاک اضافه شده و سپس اقدام به شخم عمود بر هم می شود. طراحی لازم برای احداث باغ انجام و بر اساس نقشه مورد نظر نسبت به آماده سازی چاله های کشت اقدام می شود. زمان کاشت نهال در مناطق معتدل در فصل پاییز و شروع دوره خواب درختان و در مناطق سردسیر، در اواخر زمستان و اوایل بهار می باشد. ابعاد چاله کشت 70×70×70 سانتی متر بوده و در زمان کشت به ازای هر چاله 5 تا 10 کیلوگرم کود دامی پوسیده به خاک چاله اضافه می شود. ابعاد گودال بایستی به نحوی باشد که ریشه ها در موقع کاشت با دیواره تماس پیدا نکنند. در خاک های مرغوب گودال می بایستی فضای بین 60-30 سانتی متر بیشتر از نوک ریشه ها داشته باشد و این فضا برای خاک های نا مرغوب می بایستی بیشتر مد نظر قرار گیرد. قبل از کاشت ، نهال ها بایستی با استفاده از محلول تیوفونین متیل – تیرام ضدعفونی شوند. ضدعفونی می تواند پس از کندن نهال ها توسط تولید کننده صورت گیرد.
ضد عفونی ریشه (Pralinage) ( قارچ کش 300-200 گرم، خاک نرم 6-5 کیلو، کود دامی الک شده 3-4 کیلو، 100 لیتر آب ) و هرس ریشه قبل از کاشت نهال انجام می شود. برای ضدعفونی کردن حدود چند ثانیه ریشه نهال را در داخل دوغاب آماده شده قرار می دهند، به نحوی که یک لعاب اطراف ریشه را فرا گیرد. این عمل هم به ضدعفونی ریشه کمک می کند و هم به سبب حفظ رطوبت دور ریشه در مراحل اولیه کاشت می شود.
گفته می شود بهتر است در زمان حفر گودال کشت، 25 سانتی متر خاک رویی و زیری به صورت جدا تلمبار شود و در زمان کاشت نهال خاک رویی را که حاصلخیز تر می باشد، در اطراف ریشه ریخته و سپس خاک زیرین را که بیشتر جنبه نگهدارنده دارد، بر روی آن می ریزند.
با توجه به حساسیت درختان میوه هسته دار به پوسیدگی طوقه باید دقت شود که طوقه نهال ها در خاک قرار نگیرد و در همان عمقی که در نهالستان کشت شده بودند، کشت شوند. پس از کاشت نهال بایستی بلافاصله اقدام به ابیاری نمود. فاصله کشت مناسب انواع درختان میوه با توجه به شرایط اقلیمی ، نوع پایه و رقم متغیر است.
استفاده از قیم به خصوص در مناطق بادخیز اهمیت دارد. قیم در مقابل باد و سپس نهال قرار می گیرد. قیم با طناب به نهال گره زده نمی شود. بلکه بهتر است به صورت 8 انگلیسی نهال و قیم نسبت به هم قرار گیرند.
در احداث باغ می توان برخی را به عنوان پرکننده بین ردیف ها (Filler) کشت کرد. این کار زمانی انجام می شود که گونه اصلی دیر بارده بوده و هدف از انجام این کار بهره مندی از فضای خالی بین ردیف ها می باشد. با افزایش حجم تاج درختان اصلی و ثبات باردهی اقتصادی آن ها به تدریج درختان فیلر حذف خواهند شد. در باغ آلو می توان هلو، شلیل و همچنین آلبالو را به صورت فیلر کشت نمود.
سیستم های کشت مربعی ، مستطیلی ، مثلثی و سیستم های متراکم برای پایه های پاکوتاه مورد استفاده قرار می گیرد. در سیستم مربعی که ساده ترین سیستم کاشت می باشد، فواصل کشت بر روی ردیف و بین ردیف ها یکسان است. در این سیستم جهت کاشت نداریم و حرکت ماشین آلات در هر دو جهت شمالی و جنوبی یا شرقی – غربی امکان پذیر است. سیستم مربعی در مناطق معتدله چندان استفاده نمی شود. زیرا در این سیستم در صبح و عصر درختان روی یکدیگر سایه اندازی دارند، بنابراین روش مناسب برای سیستم مناطق ابری و سردسیر نیست. از معایب این روش در کشت درختان آلو این است که استفاده بهینه از نور نمی شود و نیز مقداری از سطح زمین باغ مورد استفاده قرار نمی گیرد.
در سیستم مستطیلی فاصله بین ردیف های کشت بیشتر از فواصل روی ردیف های کشت است. این سیستم در مناطق با شدت آفتاب کم بیشتر استفاده می شود. این سیستم متداول ترین روش کاشت در مناطق معتدله سردسیر برای کشت درختان آلو می باشد. جهت کاشت معمولاً شمالی – جنوبی است و جهت ماشین الات شمالی جنوبی است.
فواصل کشت بین درختان آلو بسته به نوع پایه مورد استفاده متفاوت است. برای پایه های پر رشدی مثل پایه های بذری و پایه های برومپتون و یا میروبالانB فواصل کشت 7-6 متر، برای سنت جولین A، 5-4 متر و برای پایه های نیمه پاکوتاه ، 3 تا 5/3 متر مناسب است.
همانگونه که ذکر شده کشت پاییزه در مناطق با زمستانه ملایم که دارای بارندگی کافی باشد، انجام می گیرد. در این روش کاشت ریشه ها تا بهار اصطلاحاً خود را گرفته و کمی رشد کرده و نهال کاملاً مستقر می گردد. کشت بهاره در مناطقی که خطر یخبندان در فصل پاییز و زمستان دارد، انجام می شود. در این حالت معمولا زمانی شروع به درخت کاری می کنیم که میانگین درجه حرارت حداقل به هفت درجه سانتی گراد رسیده باشد. بهتر است درخت کاری در زمانی که هوا ابری ( در مقابل هوای سرد و صاف ) و زمانی که نسیم ملایمی می وزد ( در مقایسه با زمانی که وزش باد شدید است)، انجام می شود.