تاریخچه پایه های همگروه
انجام کوپیوند ارقام مختلف درختان میوه روی پایه های همگروه سابقه طولانی دارد، اما تا قرن بیستم اطلاعات علمی کمی در این زمینه وجود داشت. در گذشته چندین پایه پاکوتاه در اروپا تحت عنوان لی پومیر ناین دی که پارادایس (Le Pommier nain de paradis) وجود داشت. در واقع چند پایه مختلف دارای نام مشترک پارادایس (Paradise) بودند. با وجود این عکس العمل این پایه ها روی ارقام پیوندی کاملاً با یکدیگر متفاوت بود، اما باغداران بدون توجه به این مسأله از آنها استفاده می کردند. همچنین در نامگذاری پایه ها قانون مشخص وجود نداشت و وجود اسامی مشترک برای پایه های مختلف کاملاً عادی بود. علاوه براین مشکلات، اصطلاحات دقیق گیاه شناسی و تجربیات و آزمایش های مقایسه ای در این زمینه نیز وجود نداشتند. لذا برای باغداران و خزانه داران امکان تصمیم گیری مناسب برای انتخاب پایه تقریباً غیر ممکن بود. به عنوان مثال در یک تحقیق مشاهده شد که پس از نظم بخشیدن به ۱۰۰۰۰ پایه انگلیش پارادایس (3 English Paradaise) ، این پایه ها مربوط به چهار گروه مجزا بودند که همگی تحت عنوان یک گروه در نظر گرفته شده بودند (۷۵). سپس در اواخر قرن ۱۹ تا اوایل قرن 20 تلاش هایی در رابطه با جمع آوری ارقام موجود و نظم بخشیدن به آنها صورت گرفت، اما این فعالیت ها موفقیتی در بر نداشت. با این حال اولین اقدامات علمی در این زمینه که در ایستگاه تحقیقات میوه کاری دانشگاه وی ایست مالینگ انگلیس صورت گرفت اهمیت بسیار زیادی داشت. در آنجا تصمیم بر این
د که عمل انتخاب پایه ها به طور مداوم صورت گیرد و برای این کار از ابتدایی ترین روش طبقه بندی تا ثبت جزییات پایه های مختلف قبل از ارزیابی صفات آنها استفاده شود. در نوامبر ۱۹۱۲ این کار توسط آر. ولینگتن (Wellington) آغاز شد و سپس توسط آر. جی. هاتن (R.G. Hatton) دنبال گردید. در طی این تحقیق مواد گیاهی از انگلیس، فرانسه، هلند و آلمان جمع آوری و برای میوه دهی و تولید افکنه جمع آوری و کشت شدند. در حال حاضر به دليل مشکلات به وجود آمده برای باغداران اعتماد زیادی به اولین مجموعه پایه های سیب وجود ندارد. هاتن اظهار داشت که امروزه تضمینی برای صحت نام اکثر درختانی که باغداران می کارند وجود ندارد و وجود ارقام مختلفی با عنوان پارادابس تازگی ندارد. پایه های پارادایس در نه رقم مختلف طبقه بندی و از ۱ تا ۹ شماره گذاری شدند زیرا از طریق فرهنگ لغات امکان نامگذاری برای این پایه ها وجود نداشت. یکی از این پایه (شماره ۲) که به نام دوسین ( Doucin) نیز معروف بود احتمالاً از ارقام پارادایس نمی باشد، زیرا دارای وبژگیهای کاملاً متفاوتی بود. برای هر یک از این ۹ رقم تمام ویژگیهای آنها در فصول تابستان و زمستان به «طور دقیق بررسی شدند): به صورت کاملاً کاربردی و مفید در اختیار خزانه داران قرار گرفتند. جالب است بدانیددر قاره اروپا ارقام پاکوتاه شماره ۸ (فرنج پارادایس (French paradise)) و شماره ۹ (پارادایس جان دی متر ( Paradis Jaune de Metz)) تا کنون بیشترین کاربرد را داشته اند (۷۵)، جزئیات ویژگی های تابستانه و زمستانه این پایه ها توسط تیدمن (۱۷۹) و گارنر(۷۱) برای پابه های M.1 تا 24.M و بر پاپه های M.1 تا M.18 توسط مورر (۱۱۴) از طربق تهیه عکس مورد ارز یابی و تشر بح قرار گرفتند. اخیراً برای نامگذاری پایه ها حروف لاتین با حروف انگلیسی جایگزین شده اند. جز بیات بیشتر در مورد تعدادی از پابه های مالینگ (M) در مطالب بعدی عنوان می شوند.