خاک و باز کشت درختان سیب
درختان سیب را می توان با موفقیت در طیف وسیع از خاک های مختلف کشت کرد و این مسأله یک مزیت مهم محسوب می گردد، زیرا اکثر باغداران نمی توانند خاک زمین را تغییر دهند. پس واضح است که پایه های سیب انعطاف پذیر هستند. از این مسأله در مورد پایه های پاکوتاه از قبیل 9.M استفاده می شود که امروزه در سطح وسیعی در حال کشت و توسعه می باشند. با این حال باغدار باید در باز کشت اراضی غیر حاصلخیز برای جلوگیری از مشکل استقرار درخت و رشد ضعیف آن از پایه های پر رشد استفاده کند. اگر برای افزایش تراکم کاشت درختان از یک پایه پاکوتاه کننده استفاده شود، در مقایسه با زمانی که از پایه های پر رشد استفاده می شود، به تامین زهکش و فراهم بودن آب بیشتر نیاز می باشد. در واقع برای موفقیت در استفاده از یک پایه پاکوتاه باید یک سری شرایط خاص فراهم شود که مهم ترین آنها تأمین زهکش مناسب برای خاک است. با وجود این که شواهدی در مورد تحمل نسبی پایه های سیب به شرایط غرقابی خاک وجود دارد (۱۵۶)، اما تجربه نشان داده است که خیس بودن خاک درخت سیب برای آن نامطلوب است. در بعضی موارد ممکن است در نتیجه طولانی شدن مدت زمان غرقاب، از رشد درخت کاسته شود یا درخت از بین برود. در چندین مورد درختانی که روی پایه 9.M قرار داشتند و در اثر رطوبت بیش از حد خاک ضعیف شده بودند نتوانستند دوباره به حالت اول بازگردند. در فرانسه مشاهده شد که در اثر آب گرفتگی خاک در طول زمستان موجب از بین رفتن پایه های پر رشد 25.M و 111.MM نیز شد، اما برای پایه 106.MM چنین مشکلی به وجود نیامد. نتایج تحقیقات نشان داده اند که حساسیت ریشه به کمبود اکسیژن خاک در پایه های MM.111 M.26 زیاد و در پایه M.25, M.9 M.27 متوسط و در پایه های 7.M و 106.MM کم می باشد. خاک بسیار متراکم می تواند به پایه 26.M آسیب وارد کند، اما پایه 4.M مقاوم تر می باشد (۱۱۲). پایه 13.M به خاکهای بسیار مرطوب متحمل است (۶۰) که احتمالاً به دلیل دارا بودن سیستم ریشه ای سطحی می باشد.
تاجایی که امکان پذیر است باید به کمک آبیاری از خشکی جلوگیری کرد. با استفاده از روش های نوین آبیاری، کوددهی همراه با آب آبیاری و یا بصورت محلول پاشی برگی می توان آب و مواد غذایی کافی را برای درخت تأمین کرد. در مورد تحمل پایه های سیب به خشکی اطلاعات محدودی وجود دارد (۸). پایه 11 1.MM تا حدودی نسبت به خشکی متحمل است، اما تمایل زیادی برای کاربرد این پایه در باغ های متراکم وجود ندارد پایه ها از لحاظ حساسیت به خاکهای آهکی که دارای کلسیم فعال زیاد هستند با یکدیگر متفاوت هستند. ظاهر پایه های 8.M25 M.7 M.9 M و 490-57-B حساسیت زیادی به کلروز ناشی از کمبود آهن ندارند، اما B54-118, B.9 MM.106 M.27 حساسیت متوسط دارند و پایه های M.26 ، P.1 MM.111 ، و رو بوستای ۵ نسبتاً حساس هستند (۱۱۲).
همچنین می توان به خوبی از پایه های پاکوتاه در باز کاشت باغ های قدیمی سیب استفاده کرد. در باز کاشت باغهای سیب معمولاً دو مشکل عمده وجود دارد. در خاک های سبک نماتدها به ویژه نماتد پوسیدگی ریشه (Pratylenchus penetrans) ممکن است مهم ترین عامل استقرار ضعیف و رشد کم درختان در باغ جدید باشد، اما در خاکهای سنگین بیماری باز کاشت دیگری وجود دارد که در اثر عوامل دیگر بیماریزای به وجود می آیند (۱۲۱، ۱۶۶). در مورد اولی معمولاً از ضد عفونی خاک با نماتدکش استفاده می شود، اما این روش به دلیل مسائل زیست محیطی محدود شده است. لذا روش های مبارزه بیولوژیک با نماتد در حال ارزیابی می باشد. در این رابطه مشاهده شده است که گیاه جعفری (Tagetes patula) در مقابل با Pratylenchus penetrans مفید بوده است. در بسیاری از مناطقی که در آنها میوه کاری صورت می گیرد، بسیاری از مشکلات خاص باز کاشت در خاک را می توان با ضد عفونی کردن خاک کنترل کرد، اما در همه جا امکان استفاده از این روش وجود ندارد. در خاکهای مناسب می توان احتمال ابتلا به بیماری ناشی از باز کاشت را از طریق پر کردن گودالهای کاشت با مواد تازه آلی از بین برد (۲۲۸)، اما در صورتی که این روش با آبیاری قطره ای (۲۲۸)، کود آبیاری (۴۸، ۱۲۵، ۱۵۰، ۱۷۳، ۱۸۱، ۲۲۷) و فواصل مناسب کاشت همراه شود موفقیت بیشتری در بر خواهد داشت. مواد گیاهی (پایه و پیوندک) مناسب نیز از جمله عوامل تأثیر گذار در باردهی فراوان و زود هنگام درختان در این مناطق می باشد (۲۲۶). این مسأله نشان می دهد که باید خزانه های جدید به دقت احداث گردند و نهالها زیاد نزدیک هم کاشته نشوند و اقدامات لازم از قبیل کاربرد بنزیل آدنین (Benzyladenine). (۲۲۳) برای تولید درختانی با شاخه های مناسب در آنها صورت گیرد (188،189) با استفاده از این روش مشکلات باز کاشت در خاکهای مناسب حتی در مورد پایه 9.M به خوبی برطرف شدند. با این حال در سایر کشورها استفاده از پایه های پر رشد به عنوان بهترین راه حل مشکلات باز کاشت در نظر گرفته شده است احتمالا خاک این مناطق امکان استفاده از پایه های پاکوتاه تر را فراهم نمی کند. با این حال تحقیق نشان داده است پایه های پر رشد نیز مانند پایه های پاکوتاه به مشکلات باز کاشت حساس هستند.