خرید نهال

پایه های گیلاسی

مازاد(Mazzard)

از این گونه پایه های بذری و کلونی وجود دارد. بررسیهای انجام شده در توده های بذری که از ارقام گیلاس

کشت شده بدست آمده نشان از عدم رضایت از این درختان به عنوان پایه، بدلیل تفرق صفات و عدم یکنواختی باغ های می دهد تحقیقات زیادی جهت دستیابی به دانهال یکسان و یکنواخت انجام گردیده است. این تلاش ها منجر به گزینش تعداد زیادی دانهال که بیشتر آنها از باغ از باغ های مادری ایزوله شده

که تولید بذور عاری از ویروس دارند منشأ گرفته بودند . در آلمان پایه های Limburger slag ، Huttners 170x53،  VegelkirSche حاصل این گزینش های می باشد  در سوئیس موسسه تحقیقات میوه در ویدنسویل ( Wadenswill)  سلکسیونی از میان مازارد مناطق شرق اروپا انجام داد و آن راrakauer kw101 نامید. در ۱۹۸۷ موسسه تحقیقات ی اینرا دربردو فرانسه دو پایه بنام های پونتاریس و پایه ای که از قدرت رویشی کمتری برخوردار بود بنام پونتاویوم معرفی کرد. هر دو پایه در مقایسه با پایه مازارد فرانسوی بهتر بود (۲۷، ۳۸) در امریکا پایه نیویورک مازارد شماره. ۵۱0 (New York Mazzzard no 510) پایه ای عمومی بوده که از آلمان منشا گرفته است. در بررسی منابع می توان به سلکسیون هایی که در گذشته و حال حاضر، انجام شده دست یافت (۸۰ ۸۱ ،۱۴ و ۱۵۴). تمامی سلکسیون های انجام شده از رشد رویشی بالایی برخوردار بوده و منجر به تولید درختانی با اندازه بزرگ و دیر بارده شدند. در مورد پایه های سلکسیون شده فرانسوی که قبلا ذکر شد ۶ تا ۸ سال 10 تا ۱۲ سال برای رسیدن به حداکثر تولید، زمان لازم است. در مورد بسیاری از دانهال های گزینش شده بجز دو پایه مازارد فرانسوی اطلاعات کمی گزارش و انتشار یافته است. بذور این درختان پس از استراتیفه در دمای ۲- درجه سانتیگراد بمدت ۱۲۰ تا ۱۳۰ روز، ۶۰ تا ۷۰٪ جوانه زنی را نشان دادند. پیوند بسیاری از ارقام گیلاس روی این پایه از سازگاری خوبی برخوردار بوده و در خزانه، درختان یک فرم و یکنواختی بدست آمد. ریشه های این پایه ها سازگاری خوبی در خاک داشته، مقاوم به سرما و از پاجوش دهی کمی برخوردار بودند. درختان بر روی پایه های پونتاويوم و پونتاریس از رشد زیادی برخوردار بودند. لذا استفاده از این پایه ها تنها برای کشت غیرمتراکم با تراکم حداکثر ۲۴۰ درخت در هکتار توصیه می شود. این دو پایه فرانسوی بسیار حساس به نماتد Pratylenchus vullinus بوده و از حساسیت کمتری به Pratylenchus penetranS و نماتد مولد غده ریشه برخوردار بودند. این پایه ها از حساسیت متوسطی نسبت به خشکی، خاک های آهکی و گال طوقه برخوردار می باشند (۴۲). در میان دانهال های مازارد در خصوص دستیابی به پایه های پاکوتاه تاکنون موفقیتی حاصل نشده است. در ایستگاه ایست مالینگ انگلستان اثرات پاکوتاهی روی ارقام گیلاس پیوند شده مشاهده گردید اما درختان در چنین پایه هایی غیر بارده بوده و محصولی تولید نکردند (۹۷). در کانادا اخیراً تعدادی پایه کشف گردیده که در مقایسه با F.12/1  پاکوتاه تر می باشند این پایه ها که با حروف J، A و M مشخص شده اند قبل از معرفی نیاز به ارزیابی دارند (۴۲، ۷۵). پایه های کلونی مازارد بسیار قوی الرشد و مانند دانهال های مازارد زود بارده نمی باشند. F.12/1و Charger  در تحقیقات ایست مالینگ گزینش شده اند و اطلاعات کافی از آنها موجود می باشد. پایه F.12/1  اولین پایه کلونی گزینش شده مازارد می باشد. مشکل اصلی در استفاده از این پایه ها حساسیت آنها به گال طوقه می باشد. که توسط AgrObacterium tumefaciens ایجاد می شود، این عارضه باعث گردید نهال ها در خزانه غیر قابل فروش گردیده و لذا علاقمندی به کشت و توسعه در انگلستان کاهش یابد.

درختان روی پایه F.12/1 در مقایسه با پایه های پاکوتاه جدیدتر از عملکرد خیلی خوبی برخوردار نیستند. (۱۴۳)  اما عملکرد یا بازده آن همانند برخی از پایه های مازارد ترجیح داده می شود. زیرا پایه F.12/1  بسیار حساس به سرمای زمستانه بوده و و میوه ها از اندازه کوچک تری برخوردار می باشد (۷۶). در آلمان گزارششده که پایه F.12/1 مزیت بیشتری از پایه های بذری مازارد نداشته و حداقل در چند ساله گذشته پایه مازارد در مقایسه با F.12/1  بمیزان بیشتری مورد استفاده بوده است.

در آلمان پایه F.12/1 تنها برای درختان استاندارد توصیه شده است (۶). بررسیهای انجام شده توسط محققان سوئیسی نشان می دهد که پایه های بذری همانند F.12/1  یک فرم یکنواختی ایجاد می کند (۱۴۶). این پایه به بیماری ها حساس می باشد. میزان پاجوش دهای آنها بستگی به شرایط محیطی دارد، بدلیل آنکه در برخی از مناطق  این حالت نسبت به دیگر مناطق شایعتر می باشد(۶۰،87)

پایه F.12/1 از طریق خوابایندن قلمه های علفی تحت سیستم مه افشانی یا قلمه های ریشه براحتی تکثیر می یابد (۱۴۰). بنابراین به استثنای  مقاومت به سرطان باکتریایی، پایه مورد ذکر مزیتی در مقایسه با دیگر دانهال های بذری ندارد. پایه   Charger  نسبت به F.12/1 بسیار آسانتر تکثیر شده و از مقاومت بیشتری به سرطان باکتریایی برخورداراست (140)

پایه برگ خاکستری  (Cherry Greyleaf)

در خصوص استفاده از  این گونه به عنوان پایه گیلاس تحقیقات کمی صورت گرفته است و در حال حاضر اطلاعات زیادی در دسترس نمی باشد. قدرت رشد این  پایه مشابه با کلت است سازگاری آن با ارقام گیلاس به نظر می رسد که خوب بوده اما تولید پاجوش یا به عبارت دیگر پاجوش دهی بالا در استفاده از این پایه گزارش شده است (۱۴۰، ۱۵۴). در گرندمانیل بلژیک سلکسیون در این گونه منجر به معرفی پایه کامیل (جی ام-۷۹) گردید. نتایج حاصل از تحقیقات محققین بلژیک نشان می دهد با توجه به رقم و محل، حجم تاج درختان روی پایه کامیل حدود ۴۰ تا ۶۰ درصد حجم درختان بر روی پایه F.12/1 می باشد. سازگاری، مقاومت زمستانه و عدم نیاز به قیم از خصوصیات این پایه می باشد.

درختان گیلاس روی کامیل نسبت به F.12/1 زودتر شروع به باردهی نموده و پاجوش دهی آنها روی این پایه در حد کمتر یا مساوی F.12/1 می باشد. تکثیر این پایه از طریق قلمه علفی امکان پذیر است (۳۵، ۱۲۶). اما تجارب قبلی در کشور بلژیکی و در دیگر نقاط خیلی مثبت نبوده است. در خصوص عملکرد، اندازه و کیفیت میوه مشکل خاصی مشاهده نشده است، اما برگ ها، کمرنگ و پیچیده بودند که نشان از وجود یک سازگاری در حد متوسطی می دهد در خصوص نقش ویروس ها در این عارضه بدلیل آنکه تست های انجام شده با ویروس پاکوتاهی گیلاس و ویروس نکروزه  شدن لکه حلقوی برگ بی نتیجه بوده این مسئله را  به ویروسها نمی توان ربط داد. اطلاعات فوق الذکر حاصل منجر به کاهش توجه و علاقه باغداران به استفاده از کامیل به عنوان پایه گردیده است (۱۲۸)

پایه میروبالان Myrobalan- Plum Cherry

از این گونه اخیراQ دو پایه جهت درختان گیلاس معرفی گردیده است. یکی از آنها پایه آدارا (Adara) است که توسط اسپانیاییها در زاراگوزا بعنوان پایه ای مناسب جهت تکثیر ارقام گیلاس، هلو، زردآلو و بادام معرفی شده است. این پایه از طریق قلمه خشبی تکثیر شده و درختان خوبی در نهالستان تولید می کند. آدارا نسبتاً قوی الرشد و احتمالاً در مقایسه با کلت از رشد کمتری برخوردار بوده و زود بارده نیز می باشد. رقم گیلاس ناپلئون روی این پایه ناسازگار می باشد. (۴۲). آدارا ظاهراً به خاک های مرطوب سازگار بوده و ریشه آن به شرایط نامطلوب تهویه خاک مقاوم و به خوبی در خاک های با آهک بالا رشد می کند (۱۳۶). پایه دیگر پایه یونانی Myrono است که دارای قدرت رشد نزدیک به کلت می باشد. این پایه از طریق قلمه های تهیه شده از بخشهای انتهایی که تا حدودی شاخه های آن چوبی شده تکثیر می شود. درختان روی این پایه در خزانه از رشد رویشی بالایی برخوردار هستند (۴۲). بدلیل محدودیت در استفاده از پایه میرو بالان و همچنین عدم سازگاری گیلاس رقم ناپلئون روی این پایه، لازم است در استفاده از این پایه ها دقت بیشتری بعمل آورد.

- پایه های آلبالو (Sour Cherry)

 آلبالو به عنوان پایه ای گزارش شده که از مقاومت زمستانه زیادی برخوردار است و همچنین خاک هایی با رطوبت بالا را تحمل می کند، اما در مقایسه با پایه های مازارد و محلب ضعیف تر می باشد. سازگاری خوبی با برخی از ارقام گیلاس نداشته و دارای پاجوش دهی زیادی می باشند (۸۳ ۱۴۰). آلبالو به عنوان پایه گیلاس از اهمیت کمتری برخوردار بوده اما در برخی از مناطق پایه مهمی برای آلبالو و حتی گیلاس محسوب می شود، دلیل آن سازگاری خوب این پایه تحت شرایط متفاوت می باشد. میزان محصول ارقام آلبالو روی پایه های آلبالو اغلب بیشتر از هنگامی است که بر روی پایه محلب پیوند می شوند و نکته مثبت دیگر، سهولت تکثیر آنها از طریق قلمه بوده که آلبالو می تواند براحتی بوسیله قلمه های علفی گرفته شده در فصل تابستان، تکثیر یابد. با این حال بدلیل عدم سازگاری برخی ارقام گیلاس با این پایه، آلبالو یک پایه عمومی و متداول برای گیلاس محسوب نمی شود (۱۵۴) و این بدان معنی است که می بایستی بیشتر ارقام جدید گیلاس قبل از توصیه روی آن مورد آزمون قرار گیرند. آلبالو هم بصورت نهال بذری و هم بصورت پایه های کلونال مورد استفاده قرار می گیرد. پایه های بذری برای گیلاس بطور عموم مورد استفاده نمی باشد اما برخی از سلکسیونهای آن در شرق اروپا مورد استفاده قرار می گیرند. پایه های کلونی که برای اهداف معینی از گونه آلبالو گزینش و سلکسیون شده اند عبارتند از Valdimir DAN، Weiroot ،CAB ،Stockton morello و یا ارقامی همچون مونت مورنسی و ابلاسینسکا ( Oblacinska) ، بدلیل جذابیت پایه های بذری، تنها تعداد محدودی از پایه های کلونی مورد بحث قرار می گیرد. تست با ویروس های پاکوتاهی گیلاس و ویروس نکروزه شدن لکه حلقوی برگ نشان داد که برخی از سلکسيون های آلبالو به یک یا هر دوی این ویروس ها حساس می باشند (۸۲). بنابراین رعایت دقت در استفاده از پایه آلبالو ضروری می باشد. کاربرد مواد گیاهی عاری از ویروس بسیار ضروری و با اهمیت می باشد. برخی از ارقام آلبالو همچون شاتن مورلو می تواند بدون استفاده از پایه مورد استفاده قرار گیرد (۷۱، ۷۲). دیگر ارقام همچون مونت مورنسی و متیوز (Meteo) بخوبی رشد کرده اما از عملکرد خوبی روی ریشه های خودشان برخوردار نمی باشند (۱۰۶).

پایه های مجموعه کب(CAB Series)

پایه های مجموعه کب که توسط محققان ایتالیایی در دانشگاه بلونیا معرفی شده اند شامل پایه های پاکوتاه و نیمه پاکوتاه می باشند. پایه CAB6P و CAB 11E پایه های نیمه پاکوتاه بوده که در بین آنها پایه CAB6P از عملکرد خوبی برخوردار بوده ولی CAB 11E پایه پرمحصول نمی باشد. سه پایه CAB 11 E،CAB6 P و CAB8F نتیجه آزمایش های اخیر ایتالیایی ها می باشد (۸۵). ارقام ون (Van) و لاپینز (Lapins) روی پایه های CAB6P و CABl 1E در مقایسه با کلت تفاوت معنی داری از لحاظ قدرت رشد نشان ندادند. عملکرد آنها با پایه CAB 6P در مقایسه با کلت بهتر بود. پایه CAB 8F تنها با رقم ون مورد آزمون قرار گرفت و قدرت رشد آن بطور قطع ضعیف تر از کلت است، اما عملکرد آنها مشابه می باشد. هر سه پایه ذکر شده پاجوش زیادی تولید می کنند. این موضوع قبلاً در شماره دیگر مجوعه کب گزارش شده است (۱۱۱).پایه های CAB 11E, CAB 6P اخیرا علی رغم  موارد گفته شده بطور محدودی در ایتالیا استفاده می شوند. در دیگر کشورها در خصوص استفاده از پایه های مجموعه کب گزارشی ارائه نشده است (۱۰۹).

مجموعه دن (DAN Series)

 از پایه های مجموعه DAN که در کشور دانمارک از آلبالو شیرین سلکسیون گردیده است اطلاعات و تجارب کمی در دسترس می باشد. نتایج مقدماتی نشان می دهد که چندین پایه در این مجموعه وجود داشته که در مقایسه با پایه کلت از قدرت رشد کمتر، عملکرد بالاتر و زودباردهی بیشتر برخوردار می باشند (۱۲۰).

پایه ادبریز(Tabel Edabriz)

 این پایه توسط فرانسوی ها در نتیجه سلکسیون از توده آلبالوی جمع آوری شده از ایران (تبریز) برای گیلاس معرفی شده و تنها در کشور فرانسه مورد بررسی و آزمون قرار گرفته است. ادبریز، پایه پا کوتاهی است که در مقایسه با12/1.F، ۲۰ تا ۴۰ درصد بر حسب نوع رقم و منطقه از تاج کوتاه تری برخوردار می باشد. تنه درخت آن ۲۰- ۳۰ درصد اندازه 12/1.F می رسد. درختان روی این پایه زود بارده بوده و عملکرد بالایی دارند. اندازه میوه بطور طبیعی مناسب بوده اما ممکن است در اثر عدم دقت کافی در مدیریت باغ چون آبیاری، کوددهی و هرس کاهش یابد. شواهدی از جمله وجود تعداد زیاد میوه در هراسپور وجود دارد که نشان می دهد، این پایه ممکن است بطورذاتی پتانسیل تولید میوه کوچک را داشته باشد . (74)

هرس تابستانه بدلیل آنکه منجر به کاهش قدرت رشد می گردد، توصیه نمی شود. این پایه تنها برای خاک های غنی از مواد غذایی توصیه شده است. درختان روی این پایه توانایی تحمل تنش ها را ندارد. از هر گونه اقدامی که باعث رشد بیش از حد شاخه بویژه در سال اول و دوم پس از کشت شود، بدلیل آنکه میوه دهی بلافاصله پس از کشت آغاز می شود، میبایستی اجتناب گردد. پاجوش دهی آن متوسط و نیاز به قیم دارد. اما به عنوان یک پایه پاکوتاه مورد قبول می باشد. این پایه همچنین به حمله شته گیلاس (Myzus cerasi) حساس می باشد. این حساسیت در ترویج یافتن این پایه  مانع بسیار بزرگی است. درختان روی چنین پایه ای با تراکم بیش از ۲۰۰۰ درخت در هکتار قابل کشت می باشند. ابن پایه براحتی توسط قلمه و ریز ازدیادی تکثیر می یابد (۵، ۱۵، ۲۵، ۳۷، ۳۹، ۴۱، ۴۲، ۷۵). ادبریز اگرچه در فرانسه پایه خوبی گزارش شده است، اما این برتری در مقایسه با پایه های M×M14 و Sante Lucie فرانسوی ثابت نشده است (۲۵). این پایه اخیراً در دیگر کشورها مورد آزمون قرار گرفته اما اطلاعات محدودی در این خصوص انتشار یافته است. گزارشاتی مبنی بر اینکه بدلایل نامعلوم ۱۰-۱۵ درصد درختان روی چنین پایه ها از بین می روند، ارائه شده است. در آزمایشی که در ویلهلمیندراب (Wilhelminadrop) انجام شده است از ۳۰۰ درخت گیلاس رقم لاپین روی این پایه ۶ درصد درختان پس از ۵ سال از بین رفتند. بنابراین اکثر اطلاعات ارائه شده توسط فرانسوی ها مشوق خوبی جهت کاربرد این پایه ها می باشد اما بدلیل حساسیت به شته و احتمال آلودگی آنها به برخی از ویروس ها، در استفاده از این پایه ها می بایستی احتیاط لازم رعایت گردد.

-پایه های مجموعه ویروت Weiroot Series

مجموعه پایه ویروت توسط محققان آلمانی در دانشگاه فرایزنیگ وایهن استفان (Freising weihenstephan) گزینش گردید. سلکسیون در توده آلبالو شیرین، از مشاهداتی که نشان داد ارقام گیلاس روی پایه آلبالو از رشد خوبی برخوردارند منشأ گرفته است. در جنوب آلمان دو فرم طبیعی در آلبالو شیرین (Strauch Weichsel WeinWeichsel و SchWabiSche) شناخته شده است که احتمالاً از رم ایتالیا منشأ گرفته است. در سال ۱۹۶۰، ۱۸ نوع آلبالو جمع آوری شده که ۱۵ نوع از آنها عاری از ویروس بودند، بعد از چند سال تمامی آنها روی پایه شاتن مورلو پیوند و مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تمامی پایه های گزینش شده از قدرت رشد کمتری در مقایسه با دانهال های استاندارد (گیلاس و محلب ) برخوردار بودند. همچنین نتایج نشان داد که قدرت رشد می تواند در مقایسه با زمانی که ارقام مورد نظر روی ریشه های خود مستقر هستند قوی تر یا ضعیف تر باشد. از سال ۱۹۶۵ پایه های انتخاب شده برای گیلاس مورد ارزیابی قرار گرفتند، پایه های شماره ۱۲ و ۱۴ از مجموعه ویروت برای آلبالو و شماره های ۱۰ و ۱۳ آن برای گیلاس مناسب می باشند. پایه ویروت شماره ۱۲ دارای عملکرد بالا و شماره 18 دارای میوه های با اندازه درشت بودند. پایه های شماره ۱۰ و ۱۳ از محصول دهی بهتری در مقایسه با دانهال های گیلاس  یا محلب برخوردار بودند اما با این وجود تمامی ارقام  گیلاس  روی این پایه ها سازگار نبودند . پایه رویروت شماره 11 که به دیل پاجوش دهی معرفی نگردیده است اما بخاطر متحمل بودن به ویروس های پاکوتاهی گیلاس و و یروس نکروزه شدن حلقوی برگ به منظور انجام تلاقی های آتی مورد استفاده قرار می گیرد. آزمایش های زیادی در مورد پایه ویروت گیلاس روی ان پیوند شده بودند انجام گرفته که  در نهایت  منجر به  سلکسیون هایی در نسل دوم گردید. این پایه ها تحت شماره های ۵۳ و ۷۲ ۱۵۴، ۱۵۸، معرفی گردیدند قدرت رشد درختان در پایه های دیگر،154، ۱۵8، ۵3 و ۷۲  کاهش یافت بطوری که پایه های 53 و 72 نیاز به قیم دارند . ویرورت  در شماره ۱۵۴ مشکل پاجوش دهی دارد در صورتیک که در پایه های دیگر 153، 158و 72  این مشکل مشاهده نشده است (115،114،113)

آزمایش ها در دیگر مناطق با پایه های شماره ۱۰، ۱۳ و14 انجام شد نتایج نشان داد که بسیاری از مناطق پایه  ویروت شماره های ۱۰ و ۱۳ از محصول دهی بالاتری در مقایسه با کلت برخوردار بودند. در هر دو پایه برگ ها به نظر  سالم و میوه از اندازه مناسبی برخوردار می باشد. تنها مشکل این پایه ها پاجوش دهی آنها می باشد(143) در ارتباط با احتمال حساسیت این پایه ها به ویروس های پاکوتاهی گیلاس و ویروس نکروزه شدن لکه حلقوی برگ تست های انجام شده تاکنون بی نتیجه بوده است. بطور معمول نتایج نشان داده که پایه ویروت شماره ۱۰ در مقایسه با شماره ۱۳ ضعیفتر می باشد. آزمایش های انجام شده در اروپا نشان داد که این پایه ها ازلحاظ عملکرد تقریباً یکسان می باشند. در آلمان از پایه ویروت که از مزیت نسبی بهتری برخوردار است به منظور کشت های نسبتا  متراکم فواصل کاشت 5/2×5/4 متر و ۴×۵/۵ متر (۴۴، ۶۴، ۹۵، ۱۳۰) و یا حتی ۴×۶ متر استفاده شده است. بنابراین پایه های ویروت شماره های ۱۰ و ۱۳ نسبت به کلت پایه بهتری هستند (۴۴، ۶۴، ۹۵، ۱۲۹، ۱۲۸، ۱۳۰، ۱۴۳). برای شماره های جدیدتر، شماره ۱۵۸ با فواصل کاشت ۳×5/4 متر جهت مناطق جنوب آلمان و شماره های ۵۳ و ۷۲ با فواصل کاشت 5/2×5/4 متر تا ۲×۴ متر و یا حتی 5/1 متر در ردیف توصیه شده است (۱۱، ۱۳۰). این پایه ها باید در مناطقی با خاک های حاصلخیز، زهکش دار و در خاک هایی که هرگز حالت غرقابی اتفاق نمی افتد و همچنین در خاک هایی که قبلا زیر کشت گیلاس نبوده و با ارقام عاری از ویروس کشت شوند (۱۰، ۱۱). در خارج از کشور آلمان تجارب عملی در استفاده از پایه های نسل دوم ویروت خیلی محدود است. بنابراین رعایت احتیاط تا دستیابی به داده های مثبت در این خصوص لازم و ضروری است. برخی اطلاعات حاصل از آزمایش انجام شده در هلند نشان داد که درختان کورد (۹۶) روی پایه ویروت شماره ۵۳ در اثر وزش بادهای شدید روی زمین خم می شوند. در حالی که شماره های ۷۲ و ۱۵۸ این حالت را ندارند. بنابراین نیاز به قیم در پایه مورد ذکر نسبت به شماره های ۷۲ و ۱۵۸ بیشتر می باشد. برای آلبالو، ویروت شماره ۱۴ نسبت به F.12/1 دارای مزایایی از جمله تولید بالاتر، تراکم کاشت بیشتر و در نتیجه عملکرد بالا در واحد سطح (هکتار) می باشد. در قیاس با کلت، شماره ۱۴ پایه خوبی برای آلبالو در نروژ و دانمارک گزارش شده ولی در بلژیک پایه خوبی نبوده است (۱۴۳). در شمال آلمان پایه ویروت شماره ۱۳ برای آلبالو توصیه شده است (۴۴)