خرید نهال

امور نمایندگی ها

محوطه و فضای سبز

گلهای آپارتمانی و زینتی

نهال های غیر مثمر

نهال های مثمر

اهمیت اقتصادی و ارزش غذایی انبه

مقدمه:انبه (Mango) یکی از مهمترین میوه های مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری دنیا است و دراین مناطق به سلطان میوه ها (King of fruits)معروف می باشد. این درخت متعلق به جنس مانگیفرا(Mangifera) و خانواده آناکاردیاسه (Anacardiaceae) است. مرکز اصلی تنوع اغلب گونه های جنس مانگیفرا جنوب شرقی آسیا است . جنس مانگیفرا مشتمل بر 62 گونه است که 15 گونه آن دارای میوه خوراکی است. در مورد منشاء انبه اختلاف نظرهای فراوانیوجود دارد. براساس گزارش های مسافران و جهان گردان باستانی و نوشته های مکتوب تاریخی ،منشاءانبه هندوستان بوده و از آنجا به جنوب شرقی آسیا،دنیای جدید و آفریقا گسترش یافته است. یکی از مراکز اولیه تنوع انبه شمال شرق هن (آسام)و منطقه مرزی هند و برمه و بنگلادش (ناحیه چیتاگونگ هیل )است که هنوز در آن جا به صورت درختان وحشی با میوه های بسیار کوچک یافت می شود. انبه های  این منطقه که در گروه انبه های نیمه گرمسیری قرار می گیرند و به انبه های هندی معروفند دارای بذور تک جنینی هستند. مرکز دیگر تنوع اولیه انبه منطقه جنوب شرق آسیا شامل مجمع الجزایر فلیپین ،اندونزی،مالزی ،تایلند،کامبوج و ویتنام است . انبه های این مرکز که در گروه انبه های گرمسیری قرار می گیرند و به انبه های جنوب شرقی آسیا معروف می باشند دارای بذور چند جنینی هستند. مرکز ثانویه تنوع انبه ،ایالت فلوریدا واقع در جنوب شرق ایالت متحده آمریکا می باشد . در طی قرن بیستم ژرم پلاسم های فراوانی از انبه از جنوب شرق آسیا (فلیپین و کامبوج)،هند و نقاط دیگر به فلوریدا وارد شدند ودر سطح نسبتاً کوچکی کاشته شدند. مجاورت ژنوتیپ های متعدد با خاستگاه های جغرافیای بسیار متفاوت در فلوریدا باعث تولید دانهال های جدید و تبدیل فلوریدا به مرکز ثانویه تنوع انبه شده است.

اهمیت اقتصادی و ارزش غذایی انبه

انبه از نظر میزان تولید بعد از موز ،مرکبات ،انگور و سیب در رتبه پنجم در جهان قرار دارد. میوه انبه یکی از منابع مهم غذایی مردم کشورهای جهان سوم می باشد . علاوه بر مصرف تازه خوری ،مازاد تولید این میوه به صورت فرآوری هایی نظیر آب میوه ،کنسرو،ترشی ،پوره انبه و چاشنی غذا صادر می گردد.

میوه انبه در تمام مراحل رشد آن چه به صورت رسیده و چه به صورت نارس قابل استفاده می باشد . مغز هسته انبه دارای 10-8 درصد چربی با کیفیت خوب است که در تهیه صابون و همچنین به عنوان جانشین کاکائو در شیرینی سازی مورد استفاده قرار می گیرد. پوست درخت انبه نیز منبع بسیار خوبی از تانن است که در صنعت چرم سازی از آن استفاده می شود.

برگ های ترد ولطیف انبه در جاوه و فلیپین به عنوان سبزی استفاده می شود. ساقه انبه هم به نوعی رزین ترشح می کند . همچنین چوب درخت انبه در ساختن وسایل چوبی مورد استفاده قرار می گیرد. برگ انبه اثر قابض و گل های آن اثر اشتها آور و قابض دارد ودر رفع ترشحات زنانگی موثر است .میوه انبه حاوی انواع آمینو اسید ها،کربوهیدرات ها،اسیدهای چرب ،مواد معدنی ،اسیدهای آلی ،پروتئین ها و ویتامین ها است. در اوایل دوره رسیدگی میوه های انبه ترش،قابض و سرشار از اسید اسکوربیک (ویتامین C)می باشند. انبه های رسیده حاوی مقادیر متوسطی از ویتامین C ولی سرشار از پروویتامین A و ویتامین های B1و B2 می باشند. قسمت عمده ویتامین c میوه های رسیده در قسمت گوشت میوه قرار دارد.

جدول - ترکیبات تشکیل دهنده میوه انبه

      میلی گرم درصد گرم وزن میوه

درصد ترکیبات میوه

مواد معدنی و ویتامین ها

مغز هسته

گوشت میوه

ترکیبات

مغزهسته

گوشت میوه

کلسیم

فسفر

آهن

تیامین

ریبوفلاوین

نیاسین

ویتامینc

40

110

7

21/0

12/0

-

9

14

16

3/1

08/0

09/0

9/0

16

بخش خوراکی

رطوبت

پروتئین

چربی

موادمعدنی

فیبر

کربوهیدرات

انرژی

54

55

6/2

2/4

4/1

9/0

9/35

192

74

81

6/0

4/0

4/0

7/0

9/16

74