آفات و بيماري های پاپایا
آفات پاپایا
پاپايا مورد حمله عده اي از آفات حشره اي و كنه ها قرار مي گيرد. از مهمترين آفات حشره اي مي توان به مواردي نظير شته سبز هلو، تريپس پياز، زنجرك استيونس، مگس ميوه مديترانه اي، مگس خربوزه، مگس ميوه شرقي،شپشك سفيد هلو و انواع شپشك هاي نباتي، مورچه ها و مگس هاي سفيد نام برد. همچنين پاپايا ممكن است مورد حمله كنه هاي : Tetranichus spp. Tenuipalpus ,Hemtitarsonemus latus ,bioculatus و همچنين پرنده ها قرار گيرد.جهت كنترل كنه ها كنه كش كلتان با غلظت ٠/١ درصد توصيه شده است.
نماتدها:
نماتدهاي Meloidogine incognita و Pratylenchus reniformis خسارت هاي شديدي به پاپايا وارد مي كنند. در خزانه براي كنترل نماتدها مي توام از حشره كش هاي گرانوله و در زمين اصلي از تركيبات نماتدكش مناسب استفاده نمود.
بيماري های پاپایا
سفيدك پودري، پوسيدگي طوقه و پوسيدگي ريشه از مهمترين بيماري هاي پاپايا به شمار مي روند. درحالت پيشرفته بيماري سفيدك پودري،گرد سفيد رنگي اندام هاي هوايي گياه به ويژه روي ميوه ها را مي پوشاند. پوسيدگي طوقه كه به وسيله قارچ خاكزي pythium aphanidermatum ايجاد مي شود،خسارت قابل توجهي به گياه وارد مي آورن. ناحيه آلوده به رنگ سياه در آمده و پوسيده مي شود. محلول پاشي با مخلوط يك ردصد برد و به ميزان ٢گرم در يك ليتر آب در كنترل بيماري موثر است.
پوسید گی ریشه در مزرعه به وسیله قارچ phytophtora palmivora و در خزانه به وسیله Fusarium SPP. Rhizoctonia solani ایجاد می شود. تیمار بذور به وسیله قارچ کش هایی نظیر کاپتان و ضدعفونی بستر کاشت از طریق سوزاندن برگهای خشک، محلول پاشی با فرمالدئید دو هفته قبل از کاشت و غوطهور کردن بذور در قارچ کش های مسی این بیماری را کنترل می کند. سفید ک پودری نیز از بیماری های مهم پاپایا است که جهت کنترل آن می توان از قارچکش باویستین استفاده کرد.
بیماری موزاییک پاپایا باعث توقف رشد، ایجاد لکه بر روی برگها و بدشکلی أنها، افتادگی دمبرگ ها و به دنبال این علائم مرگ گیاہ اتفاق می افتد. گیاہ آلوده بدون محصول یا محصول کمی می دهد. گونه های متفاوتی از شته ها نظیر Myzus persica Aphis medicaginis e Aphis malvae a Aphis gossipi ناقل بیماری هستند. از بین بردن گیاهان آلوده و رعایت بهداشت باغ و سمپاشی علیه ناقلین آن در کنترل بیماری بسیار موثر است.
پیچیدگی برگ پاپایا بیماری ویروسی دیگری است که مشخصه مهم آن پیچیدگی، بدشکلی و کاهش اندازه برگها است. در طبیعت این بیماری به وسیله گونه ای مگس سفید(Bemisia tabac) منتقل می شودو از بین بردن گیاهان آلوده در کنترل بیماری موثر است .
ویروسی لکه حلقوی از بیماری های بسیار خطرناک پاپایا و یکی از عوامل محدودکننده کاشت آن در دنیا است. جهت جلوگیری از انتشار بیماری می بایست درختان آلوده را از بین برد. از ارقام مقاوم به بیماری نیز می توان استفاده کرد. انتقال این ویروس از طریق بذر امکان پذیر نیست اما نهال های آلوده یکی از منابع انتشار ویروس به شمار می روند .
برداشت:
معمولا برداشت پاپایا ۱۰ - ۹ ماه بعد از کاشت صورت می گیرد.میوه بیشتر ارقام پاپایا در مرحله شکستن رنگ (تغیر رنگ) بر داشت می شوند در این مرحله شیره درون میوه ها آبکی شده و رنگ شیارهای روی میوه از سبز به زرد تبدیل می شود. عملیات برداشت باید ۱۰-۷ روز یک بار انجام شود. برداشت میوه ها باید با دست و نهایت دقت انجام شود. محصول دهی پاپایا در تمام طول عمر گیاه ادامه دارد. رطوبت نسبی و دمای بالا در زمان برداشت باعث می شود که رنگ میوه ها حتی در هنگام رسیدن کامل نیز سبز باقی بماند. پاپایا در ۲ سال اول بیشترین میزان محصول را دارد و از سال سوم میزان محصول آن کاهش می یابد. معمولا تعداد میوه قابل برداشت از هر درخت ۳۰-۲۵ عدد است از نظر اقتصادی نگهداری بیش از ۳ سال از درختان مقرون به صرفه نخواهد بود.
انبار داري:
دماي ٢٠ درجه سانتي گراد بهترين درجه حرارت براي رسيدگي و انبار داري پاپايا است. دماهاي بالاتر شرايط را براي خسارت قارچ ها مساعد مي كند و دماهاي پايين تر باعث سرمازدگي ميوه ها مي شود. تيمار ميوه ها تيابندازول در كنترل بيماري هاي پس از برداشت پاپايا مؤثر است. نگهداري ميوه ها در اتمسفر كنترل شده با ٢درصد اكسيژن و ٩٨ درصد نيتروژن در دماي ١٠ درجه سانتي گراد عمر انبارداري پاپايا را به ميزان قابل توجهي افزايش مي دهد.