استفاده از بیوتکنولوژی در حوزه ژنتیک هلو
باززایی ونوترکیبی
هلوها با استفاده از سیستم های زیادی همانند قطعات برگ درون شیشه ای، لپه های بالغ کالوس حاصل از رویان و جنین نابالغ باززایی شده اند. گیاهان هلوی نو ترکیب را از کشت درون شیشه ای رویان زایی با استفاده از سویه های جهش یافته آگروباکتریوم تومیفاشینس 328 tms Tn5 : تولید کردند. این سویه یک نوع پلاسمید Ti اوکتوپین با یک ژن سیتوکینین و یک ژن هورمون اکسین جهش یافته را حمل می کند. گیاهان تراریخت با ژن سیتوکینین قد کوتاه بوده به طور نامعمول شاخه های زیادی تولید کرده و در نتیجه دوره پیری برگ ها با تاخیر صورت می گرفت.
بالاترین میزان کارایی آنها از تولید گیاهان تراریخت با استفاده از آگروباکتریوم تومیفاشینس سویه C58 و بخش های جنینی % 6/3 بود.
نشانگر GUS (uidA) با استفاده از دو سویه آگروباکتریوم تومیفاشینس، سه پلاسمید و چهار آغازگر تست شد، در حالی که GFP در شش سویه آ.تومیفاشینس، یک پلاسمید آغازگر مضاعف (Dcamv 35s) CaMV35s سنجیده شد. بالاترین میزان نوترکیبی آ.تومیفاشینس EHA105 پلاسمید pBIN19 و آغازگر CaMV35 با استفاده از میانگره های بخش فوقانی اپی کوتیل (%8/56) ، لپه ها (%7/52) و محورهای جنینی(%7/469 تولید شد.
سرعت نوترکیبی نسبتا پایین باقی مانده است و زمانی که با سرعت پایین باززایی ترکیب می شود توسعه هلوهای تراریخت غیر عملی باقی می ماند.
نقشه برداری ژنی و تجزیه تحلیل QTL
ترسیم نقشه های پیوستگی ژنتیکی در مورد هلو و خویشاوندان آن روند رو به رشد دارد.
پنج نقشه از پرونوش پرسیکا، دو تا از درخت بادام X پ.پرسیکا دو تا از پ. داویدیانا X پ.پرسیکا و یکی از شلیل X پ.پرسیکا ، پ.فرگاننسیس X پ. پرسیکا، و آلوی میروبالان X هیبریدی از بادام و پ. پرسیکا
میزان پوشش نقشه از 1300 -396 سانتی مورگان با 33-8 گروه پیوستگی شناسایی شده اند. با نشانگرهای مولکولی برای 23 صفت مرفولوژیک تک ژنی مرتبط با سازگاری، رنگ گل، باروری ، شکل برگ و رنگ آن، عادت گیاه، کیفیت میوه و مقاومت به آفات توصیف شده است.
QTL نیز برای 23 صفت مهم باغبانی شامل : زمان گل دهی و رسیدن ، کیفیت میوه، زندگی انباری، صفت آزاد بودن هسته، طول میان گره و مقاومت در برابر آفات شناسایی شده است.
سینتنی قابل توجه در میان نقشه های گونه های وسیع پرونوس مشاهده می شود، که اجازه گسترش نقشه همراه پرونوس را می دهد وقتی جایگاه های SSR ، RFLP و نشانگرها ایزوزایم در میان نقشه های ژنی جداگانه مقایسه می شوند ، ژنوم گونه های دیپولوئید درخت بادام، زردآلو، آلبالو، پ. داویدیانا، پ.سرازیفرا و پ. فرگاننسیس اغلب در یک ردیف هستند. تنها یک نو آرایی کروموزومی بزرگ یافت شده است، یک جابجایی متقابل در آمیز درخت بادام (گارفی)×هلو (نماگارد) و هلوی F2 آکام ×ژوسیتو