رامبوتان(Rambutan) (سرخالوی مژکی) (میوه مودار) میوه ها ی عجیب
نام علمی خانواده: Nephelium lappacetIIll
خانواده : Sapinaccac
یکی از میوه های جنوب شرقی آسیا ، بومی مالزی و تایلند است است به معنی میوه مودارکه برگرفته از شکل ظاهری آن است. رامبوتان درختی به ارتفاع ۱۲- ۱۵ متراست . در شرایط گرمسیریی خوبی دارد و به ندرت در مناطاق نیمه گرمسیری موفق است. هوای خشک دو یا سه هفته قبل از گلدهی موجب افزایش تولید گل می شود، درختی دو پایایه است برگ های شانه ای مرکب با دو یا چهار برگچه که 7-3-cm طول دارند. خاک آن باید زهکش مناسب و با موادآلی و 5/4PH تا ۵/۵ باشد، گل های نر و ماده در گل آذین های انتهایی یا جانبی روی یک محور ظاهر می شود،
گلها فاقد گلبرگ یا گلبرگ کمی دارد و با کرک های سبز یا سرخ پوشیده می شوند، رنگ میوه در نوع قرمز و زرد است که این میوه دارای زیادی کلسیم، منیزیم و پتاسیم است. یک نوع وحشی در مالزی به رنگ زرد وجود دارد. میوه ها چهار تا پنج ماه بعد از گلدهی بصورت خوشه های ده تا دوازده تایی می رسند.
تکثیر آن از طریق بذر انجام می شود که بلافاصله بعد از جدا شدن از میوه کاشته می شود. در روشی تکثیر از طریق بذر، گیاهان حاصله اکثرا نر هستند.
عطر گل باعث جذب مقدار زیادی از حشرات شده و عمل گرده افشانی صورت می گیرد، از روغن دانه آن برای تولید شمه و صابون استفاده می شود، بومیان محلی از ریشه آن بصورت جوشانده برای درمان تب و از برگ بصورت ضماد درمان سردرد استفاده می کنند.
برای تولید تجاری از کوپیوند وصله ای استفاده می شود که پایه های انتخابی بذری یا از طریق خوابانیدن انتخاب می شود. در خوابانیدن هوایی از شاخه های یکساله تا ۱۸ ماهه استفاده می شود و در مدت شش تا دوازده ماه ریشه دار می شوند. درختان فاصله ۱۰- ۱۲ متری از یکدیگر کاشته می شود. گیاهان تکثیر شده به روش رویشی سه تا چهار سال بعد باردهی را شروع کرده در حالی که دانهال ها یک یا دو سال دیرتر میوه می دهند.
زمانی که اکثر میوه ها روی خوشه رسیده باشد با قطع کامل گل آذین برداشت می شود. برای نگه داری میوه ها را داخل بسته های پلاستیکی قرار داده تا مانع از دست رفتن رطوبت شود.
مژکی یا سرخالوی مژکی (نام علمی Nephelium lappaceum ) گیاهی است درختی با اندازه متوسط که مربوط به مناطق گرم استوایی می باشد و در تیره Sapindaceae طبقه بندی می گردد. میوه این درخت، هم خانواده با سرخالوو چشالو است که شفت و گرد و گاه بیضی و قطر آن سه تا شش سانتی متر است که روی خوشه های دو تا ده تایی قرار دارد . پوست آن پوشیده از مژک و معمولا به رنگ سرخ است . گوشته آن شفاف و ترد و به رنگ سفید و گاه مایل به صورتی است طعمی ترش و شیرین دارد . هسته آن قهوه ای شفاف و به قطر دو تا سه سانتیمتر است.
رمبوتا یا مژکی میوه ای بومی مجمع الجزایر مالایی در جنوب شرق آسیا و کاملا مناسب ذائقه ی علاقه مندان به شیرینی جات است . میوه ای آبدار و شیرین که نسبتا شبیه سرخالو است . درخت باغچه ای این میوه بسیار مجرب است و یکی از مشهورترین درخت ها در جنوب شرق آسیا به شمار می آید . نام این میوه از یک واژه ی مالایی به معنای مودار گرفته شده که علت آن نیز با توجه به ظاهر میوه واضح است البته پش از جدا کردن پوسته مودار رمبوتان میوه ی ترد و گوشتی و خوش طعم آن را می بینید . طعم رمبوتان را بسیار شبیه انگور و ترش و شیرین توصیف کرده اند . اگر چه مژکی بومی جنوب شرق آسیا است اما به سرتاسرجهان صادر شده و امروزه در مناطقی با آب و هوای مشابه مانند هاوایی و مکزیک نیز کشت می شود.
رمبوتان میوه ای شیرین با پوست مودار ضخیم قرمز رنگ که گوشت آن سفید با یک هسته بزرگ در وسط ان است این میوه در کشورهای جنوب شرق آسیا بافته می شود . این میوه دارای خواص دارویی است . بومیان برای آن ستورات خاصی دارند.
کشورهای جنوب شرقی مانند مالزی و ویتنام ، مهمترین تولید کننده و صادرکنندگان آن به سراسر جهان به شماره می روند . این میوه شیرین و آبدار است و مژآن شبیه به انگور . دارای هسته ای بزرگ می باشد و با آب میوه در فروشگاه ها به فروش می رسد.
میوه رامبوتان شکلی تقریبا کروی دارد و مودار است . نام رامبوتاننیز به زبان مالزیایی معنی «میوه مودار» می دهد . موهای پوسته رامبوتان نازک و نرم بوده خار مانند نیستند و به پوست و درت آسیب نمی رساننند. اندهزه هر میوه بالغ نصف کف دست است.
همچنین میوه ها قبل از رسیدن به رنگ سبز روشن می باشند . رامبوتان به شکل خوشه ای روی درخت خود می روید و در دو رنگ زرد و قرمز موجود است .
رامبوتان زرد طعمی ترش و شیرین و رامبوتان قرمز مزه شیرین دارد.
برای مصرف هر دو گونه با برش دادن پوسته رنگی، آن را جدا کرده و گوشته سفید (گاهی متمایل
به صوتی ) و آبدار میوه را میل می کنند.
داخل میوه هسته ای به رنگ قهوه ای روشن و به قطر ۲ سانتی متر وجود دارد.
درخت را می توان بومی مناطق استوایی بوده، ریشه عمیقی ندارد. بعد از ۲ الی ۳ سال از زمان کاشت میوه می دهد و تا ۸ الی ۱۰ سال قدرت باردهی دارد.
ميوه رامبوتان را اغلب به صورت خام مصرف می کنند و به خاطر رنگ سفید آن کمتر در سالادهای میوه مورد مصرف قرار می گیرد.
این میوه سرشار از ویتامین C و کلسیم بوده و همچنین دارای آهن و فیبر است، به همین جهت خوردن آن برای افراد دارای کم خونی ناشی از فقر آهن هم توصیه می شود.
هر عدد رامبوتان حدود ۵۹ الی ۶۰ کالری دارد.
خواص رامبوتان
این میوه دارای مقدار زیادی کلسیم، منیزیم و پتاسیم است.
یک داروی ضد کرم است.
برای رفع اسهال و اسهال خونی مناسب می باشد.
جوشانده پوست تند و تیز آن برای درمان برفک به کار می رود.
دوریان(Durian) ، میوه بد بو!
دوریان میوه ای بوی تند و قوی است. بعضی افراد بوی آن را تند و زننده می دانند. طعمی شبیه آکادوا دارد. با این وجود پُر فایده، خوشمزه و گران است. عنوان «پادشاه میوه ها» رادر جنوب و شرقی آسیا به دلیل اندازه بزرگش به خود اختصاص داده است. این میوه بومی اندونزی و مالزی می باشد و آن را هم به صورت خام و هم به صورت پخته مصرف می کنند.
این میوه از ارزش صادراتی بالایی برخوردار است. آبنبات های آن هم در سوپر مارکت ها موجود است.
با این حال بوی بد آن باعث ممنوعیت ورود آن به برخی هتل ها و وسایل نقلیه ی عمومی در جنوب شرقی آسیا شده است. این میوه می تواند به بزرگی ۳۰ سانتی متر طول و ۱۵ سانتی متر قطر رشد کند . جالبه بدانید که دوریان حتی توسط حیوانات مختلفی مثل موش، سنجاب، گوزن، خوک، فیل، گاهی ببر نیز خورده می شود. میوه ی دوریان یا خارگیل در جنوب آفریقا با نام پادشاه میوه ها شناخته شده و بسیار محبوب است. گوشته ی این میوه مانند پودینگی بسیار شیرین با طعم بادام توصیف شده است. این میوه ی بزرگ با بوی زننده ای که بسیار شبیه بوی پیاز پوسیده است و همچنین پوسته ی پر تیغ خود شناخته می شود؛ اما طعم شیرین آن باعث شده علاقه مندان به این میوه، دوریان را تکه ای از بهشت بدانند!
به دلیل بوی بسیار بدش استفاده از آن در اماکن عمومی ممنوع است.