عجیب ترین میوه هایی که تا به حال ندیده اید
در این بخش به طور اختصار با میوه های لوکس یا عجیب و غریب آشنا می گردیم.
میوه چشم اژدها (Longan- Dragon Eye)
یک میوه گرد یا یک هسته بزرگ است که پوست نازک و سفتی دارد و می باشد. این میوه طعم شیرینی دارد. میوه Longan برای بیماری های قلبی مفید است استفاده های دارویی دیگری هم می شود.
پیتا2 (Pitaya) یا (میوه اژدها)(Dragon Fruit)
میوه اژدها (سایر اسامی: پیتایا، پیتاهایا، هو لونگ گو، گلابی توت فرنگی، نانتیکافروت یا تان لانگ) به میوه چندین نوع کاکتوس اطلاق می شود. زادگاه این میوه مکزیک و مرکز و جنوب آمریکاست و به خاطر شکل و رنگش به این نام از آن یاد می شود. این میوه دارای سه رنگ سفید و صورتی و قرمز، و طعم آن شبیه گلابی است . با برگ های این درخت چای نیز تهیه می شود.
قبل از کشف این میوه کسی چه می دانست گیاهی با گل های شبیه شعله های آتش وجود دارد که میوه هایی با ظاهر شکوفه های صورتی تولید می کند؟ این میوه یا همان میوه اژدها است . این میوه که محصول چندین گونه کاکتوس است در آب و هوای بیابانی رشد کرده و برعکس میوه هایی خوش طعم و آبدار دارد.
از میوه های مناطق گرمسیری و بومی مکزیک ، آمریکای مرکزی و جنوبی است که در حال حاضر در کشورهای شرق آسیا و جنوب شرق آسیا مانند اندونزی(به خصوص در غرب جاوا) تا یوان ، ویتنام ،تایلند، فیلیژین، سریلانکا،مالزی،و اخیر در بنگلادش ، اوکیناوا، هاوایی، اسرائیل، شمال استرالیاو جنوب چین کشت می شود . پیتایا از گونه های مختلف کاکتوس که تنها شب ها شکوفه به رنگ سفید می دهد . به همین دلیل به آن «ملکه شب» هم می گویند. اژدها میوه در دو رنگ رشد می کند . هر دو رنگ دارای دانه های خال دار کوچک سیاه و سفید هستند. رنگ سفید آن، کمیطعم ترش دارد . و طعم رنگ قرمز آن تیره؛ کی طعم شیرین است. گوشت این میوه را می توان به صورت خام خورد، یا به صورت نوشیدنی دم کرد .
کاکتوس- گلابی(actus Pear)
کاکتوس گلابی در کالیفرنیا کشت می شود و در اسپانیا به آن«توناس» هم می گویند . این میوه بیشتر هویت کاکتوس دارد نه گلابی، میوه کاکتوس تنها میوه ای است که در ردیف سبزیجات هم دسته بندی کرد.
میوه کاکتوس نوپال
احتمالا تا حالا اسم این میوه به گوشتان خورده باشد؛ اما آفریدگار بزرگ حتی روی گیاه خشنی مانند کاکتوس نیز میوه خلق کرده است که خواص بی شماری دارد . البته هنوز مطالعات لازم در خصوص تمام خواص این میوه انجام نشده است اما محققان معتقدند که این میوه باعث لاغری می شود و خواص فوق العاده ای دارد. لطفاً با ما همراه باشید تا با یکی دیگر از شگفتی های طبیعت بیشتر آشنا شوید.
میوه ی کاکتوس نوپال را کاکتوس انجیر خاردار نیز می گویند. سال ها پیش اهالی آزتک (تمدن آمریکای مرکزی) از این میوه به عنوان دارو و همچنین در مراسم آیینی خود استفاده می کردند. این میوه خواص فوق العاده ای دارد که به صورت مکمل فروخته می شود و در ترکیب داروهای لاغری نیز مورد استفاده قرار می گیرد؛ اما آیا میوه های این کاکتوس واقعاً باعث لاغری می شوند؟ خواص و عوارض مصرف آن چیست؟ در این مطلب به این سوالات پاسخ می دهیم.
روش برداشت و مصارف صنعتی میوه ی کاکتوس نوپال
بعد از کشت این میوه آن را خشک کرده و به صورت مکمل طبیعی برای پاکسازی لول های گوارش و پیشگیری از جذب انسولین در خون مورد استفاده قرار می گیرد. علاوه بر این از میوه ی کاکتوس نوپال برای ارتقای سلامت قلب و کبد نیز استفاده می شود. این میوه در ترکیب کپسول های ضداشتها نیز استفاده می شود. این میوه به صورت پودر و یا قرص ارائه شده است
مکزیکی ها بعد از قرار گرفتن در معرض آفتاب از این میوه به عنوان کرم استفاده می کنند. از این گذشته برای کاهش ترک های پوستی و چین و چروک نیز به سراغ این میوه می روند. به خاطر اینکه کاکتوس نوپال التیام بخش است و خواص ضد پیری دارد.
میوه ی کاکتوس نوپال در کجا می روید؟
امروزه کاکتوس نوپال در مکزیک، ایالت های جنوب آمریکا به ویژه کالیفرنیا و آریزونا و همچنین در برخی از مناطق آمریکای مرکزی می روید.
میوهای نوپال برای کنترل قند خون
میوه ی نوپال سرشار از اسیدآمینه ها و همچنین ویتامین ها (A،B1،B2،B3،CوK) و مواد معدنی (مس، پتاسیم، کلسیم، منیزیم، منگنز و آهن) است. این میوه همچنین منبع فوق العاده ی فیبرهای محلول و غیر محلول در آب است. نتایج برخی از پژوهش ها نشان می دهند که میوه ی کاکتوس نوپال باعث کاهش جذب انسولین بعد از صرف غذا می شود. میوه نوپال در طب سنتی آمریکای لاتین برای درمان قند خون بالا مورد استفاده قرار می گیرد. توجه داشته باشید که مازاد انسولین در خون باعث بروز قند خون بالا می شود. قدرت کنترل قند خون در نتیجه ی وجود فیبرهای محلول در آب این میوه مانند موسیلاژ و پکتین می باشد. نتایج برخی از پژوهش ها نشان می دهند که مکمل میوه ی نوپال برای بیماران دیابتی خوب است. با این حال دیابت یک بیماری جدی است و استفاده از هر دارو یا مکملی باید زیر نظر پزشک متخصص باشد.
میوهای کاکتوس نوپال برای تسکین درد
میوه ی کاکتوس نوپال برای تسکین دردهای دستگاه گوارش مفید است و از ابتلا به زخم معده پیشگیری می کند. این میوه برای درمان بزرگی خوش خیم پروستات و درمان سریع زخم هاى پوستی استفاده می شود.
در مناطقی که این میوه کشت می شود مردم از عصاره ی آن برای درمان التهاب رگهای خونی و پاکسازی کولون استفاده می کنند.
میوه ی کاکتوس نوپال برای کاهش میزان کلسترول
این میوه همچنین قادر است که میزان کلسترول توتال و کلسترول بد خون را کاهش و میزان کلسترول خوب خون را افزایش دهد. با این حال محققان همچنان در مورد اثرات این میوه در حال پژوهش و بررسی هستند.
در کشور هند از این میوه برای درمان آسم نیز استفاده می شود.
ميوه ی کاکتوس نوپال برای پوست
مکزیکی ها بعد از قرار گرفتن در معرض آفتاب از این میوه به عنوان کرم استفاده می کنند. از این گذشته برای کاهش ترک های پوستی و چین و چروک نیز به سراغ این میوه می روند به خاطر اینکه کاکتوس نوپال التیام بخش است و خواص ضد پیری دارد . روغن این میوه یکی از بهترین مرطوب کننده ها، تقویت کنده ها و نرم کننده های پوست محسوب می شود.
از میوه ی کاکتوس نوپال برای ارتقای سلامت قلب و کبد نیز استفاده می شود. این میوه در ترکیب کپسول های ضداشتها نیز استفاده می شود. این میوه به صورت پودر ویا قرص ارائه شده است
میوه ی درخت نوپال لاغر کننده ی طبیعی
برخی از کارخانجات تولیدکننده ی قرص های لاغری از این میوه در ترکیبات محصولات استفاده می کنند به خاطر اینکه این میوه باعث کاهش اشتها شده و به لاغری کمک می کند. باید بدانید که عصاره یا میوهی خشک شده آب را به خود گرفته و چندین برابر حجیم می شود. به همین دلیل احساس سیری طولانی ایجاد می کند و برای افرادی که رژیم لاغری گرفته اند مناسب است.
عوارض جانبی احتمالی
معمولاً میوه ی کاکتوس نوپال عوارض جانبی خاصی ندارد. برای استفاده از صورت پودر خشک این گیاه است که همزمان حداقل یک لیوان آب مصرف شود. تنها مشکلی که مصرف این میوه به وجود می آورد مشکلات جزئی در معده و روده است. البته این مشکل برای افرادی است که روده های حساس دارند مصرف زیاد فیبر باعث بروز مشکل می شود. چون این میوه سرشار از فیبرهای غذایی است.
منگوستین(Mangostcen)
منگوستین منشاء اولیه این میوه ناشناخته است. عده ای بر این باورند که این میوه متعلق به جزایر ساندا یا جنگل های مالایا است. این میوه به عنوان "ملکه میوه هایی استوایی" شناخته شده است. گوشت این میوه سفید رنگ با طعم شیرین و تند دارد و دارای عطری بسیار خوشبو است و گفته شده از جمله میوه های ضدسرطان به شمار می آید و دارای فواید بسیار زیاد است.
بخش سفید درونی میوه که حالت خمیری دارد قسمتی است که خورده می شود. این میوه کمی ترشی و کمی شیرین است و زمانی که خورده می شود یک طعم فوق العاده خنکی دارد. این میوه را مانند سایر میوه گرمسیری می توان در فلوریدا پیدا کرد.
میوه مانگوستین بومی جنوب شرق آسیا می باشد. پوست قرمز به راحتی برداشته می شود که مرطوب و ضخیم است. خوردن این میوه خیلی لذت بخش است و تقریبا شبیه قارچ می باشد منگوستین یا ترگیل میوه گیاهی با نام علمی گارسینی انبها ی(Garcinia mangostana) از تیره گل راعیان(Clusiaceae) ، و راسته چنارسانان(Malpighiales) که گرد و کمی کوچکتر از توپ تنیس و به قطر سه و نیم تا هفت ونیم سانتیمتر است و رنگ آن بنفش تیره و گاه بنفش مایل به قرمز است؛ قطر پوسته آن شش تا ده میلیمتر و در مقطع عرضی به رنگ قرمز است؛ بخش خوراکی آن نرم و سفیدرنگ است و ممکن است بدون دانه یا دارای یک تا پنج دانه باشد؛ گیاه این میوه در مالزی و تایلند و اندونزی و جنوب هند می روید.
ترگیل پوستی سفت و چرمی مانند به رنگ قهوه ای دارد و به اندازه ی یک سیب کوچک است. درون میوه معمولا پنج تا هفت دانه با پوششی سفید و آبدار و شیرین قرار دارد. طعم این میوه مشابه هلو و آناناس بوده و همچنین به دلیل داشتن طعمی بی نظیر و غنی بودن از آنتی اکسیدان ها، کلسیم، فیبر و آهن شهرت دارد. میوه ی شیرین و سفیدرنگ منگوستین به تنهایی و همچنین در ترکیب مربا، شربت، آبمیوه و بستنی مصرف می شود. منگوستین به دلیل طعم شیرین و عالی که دارد ملکه ی میوه ها نام گرفته است.
در چین از پوسته ی میوه برای آماده سازی چرم استفاده می شود، گیاه منگوستین به شدت به آب وهوای استوایی وابسته است، به طوری که نهال های گلخانه ای در دمای هشت درجه سانتیگراد می میرند!
خیار شاخدار آفریقایی(African horned cucumber)
زادگاه اصلی این میوه صحرای کالاهاری در آفریقاست.
این میوه دارای دو نوع سمی و غیرسمی است. نوع سمی این میوه دارای پوستی به رنگ سبز است ولی نوع خوراکی آن پوستی به رنگ زرد دارد. طعم آن شبیه انار ولی از حیث داشتن دانه های بسیار، مثل خیار است.
این میوه جزء میوه های استوایی است. میوه ای با ظاهری خشن، طعمی بین لیمو و موز دارد. در واقع از خانواده خیار است. تازه آن سالاد یا دسر را بسیار خوش طعم می کند.
زمانی که خیار شاخ دار آفریقایی به امریکا صادر شد، شاخدار نام دیگری روی آن گذاشتند (کیوانو ملون خربزه یا طالبی شاخدار(lorned Melon).
این میوه با ظاهر بیرونی تیغ دار و زردرنگ به همراه گو شته ی سبز درونی میوه ای واقعا عجیب به شمار می آید. خیار شاخ دار غنی از فیبر و ویتامین سی است
این میوه ی بومی بیابان کالاهاری آفریقا نیز به مناطق دوری مانند استرالیا، شیلی و نیوزلند صادر و در آنجا کشت شده است.
گوشت این میوه به رنگ سبز تیره بوده و طعم آن تلفیقی از خیار، لیمو، موز، ميوه گل ساعتی و کدو تعریف می شود!
از این میوه برای تزئیین غذا و همچنین در ترکیب بستنی و اسموتی استفاده می شود.
نونی(توت هندی) میوه فراتوت(Noni Fruit)
نوعی میوه است که در منااق معتدل است.مانند هائیتی رشد می کند . پرندگان عاشق این میوه هستند . این میوه بودی بد و طعم تند و زننده ای دارد که معمولا برای مقاصد دارویی در اشکال استفاده می شود. این میوه برای برخی از بیماری ها مفید است.
نوعی برایبیماری های پوستی، درد، سرماخوردگی، فشار خون بالا، افسردگی، ورم ، مفاصل ، آسم،دیابت، سرطانو ... مفید است.
کارامبولا(carambola) (میوه ستاره یا اختری)( Star fruit)
اختری (کوکبی یا میوه ستاره یا پنج انگشتی) نام میوهای استوایی است از تیره ترشکیان(Oxalidaceae) سرده این رشدی ها (Averrhoa) این میوه بومی سریلانکا، هندوستان و اندونزی است. اختری از خویشاوندان نزدیک میوه بیلیمبی است.
این میوه از میوه های مناطق گرمسیری می باشد. رنگ آن سبز و گاهی زرد می باشد. پوست آن یراق است. از انواع که دارای نقطه یا خطهای قهوه ای می باشد، استفاده نکنید. استفاده کوکبی آسان است.
نیاز به پوست کندن و جدا کردن دانه ندارد. با آرامی تغییر رنگ می دهد. بعضی از انواع آن ترش و برخی شیرین می باشد. (مانند انگور پوست کلفت) شکل زیبایی دارد و وقتی آن را می بریم بسیار شبیه ستاره می باشد. می توان از آن در سالاد و برای تزئین غذاها استفاده کرد.
این میوه توسط پرتغالی ها به مناطق مختلف برده شده است. این درخت و میوه اش در سراسر جنوب شرقی آسیا و اقیانوس آرام، میوه محبوبی است.
میوه هایی کوچک و شیرین مانند مرکبات هستند که طعم خوشمزه و تازه ای دارند. این میوه خواص درمانی در افسردگی و شادابی و نشاط بدن دارد.
این میوه کاملا خوراکی است دارای پوستی کمی مومی، گوشت ترد، سفت و بسیار آبدار و باقت آن شبیه انگور است. مقایسه ی طعم این میوه دشوار است اما می توان آن را ترکیبی از سیب، گلابی و میوه های خانواده مرکبات دانست. نارس ان سفت، ترش و طعمی مانند سیب سبز دارد.
ميوه ستاره حاصل درختی به نام کارامبولا گونه ای از درختان با گلهای صورتی که حتی در آمریکا رشد می کند- است. ظاهر این میوه به گونه ای است که پس از برش های مقطعی به شکل جالب و ستاره مانندی خواهد شد. میوه ی زرد طلایی این درخت بسیار شیرین و همچنین ترد است و نیازی په پو سمت گرفتن ندارد. میوه ستاره ابتدا به رنگ سبز بوده و کم کم با رسیدن به رنگ زرد درآمده و البته طعم کاملا شیرین آن نیز نشان از رسیدن میوه است. میوه ستاره سرشار از ویتامین سی، پتاسیم و آنتی اکسیدان ها است
خواص شگفت انگیز میوه ستاره ای
میوه ستارهای کد در علم گیاهشناسی با عنوان Averrhoa carambola شتاخته می شود . میوه ای است که بر روی درخت کارامبولا می روید. علاوه بر کشورهای جنوب شرقی آسیا مانند فیلیپین، مالزی، اندونزی، سریلانکا، بنگلادش و نیز هند که خواستگاه اصلی این گیاه می باشند؛ این گیاه در نقاط دیگر جهان نیز می روید.
علت نام گذاری این میوه با نام میوه ستاره ای شباهت فراوان آن به ستاره است، بالاخص وقتی به صورت عرضی برش می خورد. این میوه وقتی کاملا رسیده می شود، به رنگی زرد درمی آید و طعم ترش و شیرین مطلوبی پیدا می کند. در حقیقت ترکیبی از مزه های آناناس، گلابی، سیب و مرکبات است؛ اما میوه نرسیده آن ترش
مزه می باشد و مزه ای مشابه با سیب سبز دارد.
ارزش غذایی میوه ستارهای
میوه ستاره ای یکی از کم کالری ترین میوه ها می باشد، به طوری که در هر۱۰۰ گرم تنها 31 کالری
انرژی دارد. این میوه به هیچ عنوان چربی اشباع، چربی ترانس و کلسترول ندارد و سرشار از ویتامین ها،
املاح، آنتی اکسیدان ها و سایر مواد مغذی می باشد. پوست این میوه منبع خوبی از فیبر رژیمی می باشد. همچنین دارای ویتامین های گروه B مانند تیامین (B1)، ریبوفلاوین (B2)، نیاسین(B3)، پیریدوکسین
(B6)، فولات (B9) و نیز ویتامین A و املاحی چون کلسیم، منیزیم، پتاسیم، روی مس، فسفر و آهن است. میوه ستاره ای سرشار از ویتامین C می باشد و در هر100 گرم از آن 7/34میلی گرم از این ویتامین وجود دارد. در حقیقت ۵۷ درصد نیاز روزانه به ویتامین C را تامین می کند. هر کدام از این میوه های ستارها ی وزنی معادل ۷۰- ۱۳۰ گرم دارند.
میوهای ضد پیری
میوه ستاره ای سرشار از فیتونوترینت ها و فلاونوئیدهای یلی فنولیک مانند ابی کاتجین کورستین و گالیک اسید است که آنتی اکسیدان های فعالی هستند. در هر ۱۰۰ گرم از میوه ستاره ای ۱۴۳ میلی گرم پلی فنل ها با خاصیت آنتی اکسیدانی وجود دارد. مصرف میوه ستارهای به علت وجود ظرفیت بالای آنتی اکسیدانی آن، فرآیند پیری را به تأخیر می اندازد؛ زیرا علت اصلی فرآیند پیری و فرسودگی، آسیب ناشی از رادیکال های آزاد به سلول ها می باشد. مصرف مواد غذایی سرشار از آنتی اکسیدان ها با مهار تولید رادیکال های آزاد فرآیند پیری را به تأخیر می اندازد. در نتیجه میوه ستاره به علت دارا بودن انواع آنتی اکسیدان ها و مبارزه با رادیکال های آزاد به شادابی و جوانی کمک می کند.
هیوه ستارهای سرشار از ویتامین C است و آنتی اکسیدانی قوی برای افزایش عملکرد سیستم ایمنی می باشد. در نتیجه بدن را در برابر سرماخوردگی و آنفولاتزا محافظت می کند
پوستی شاداب با میوه ستارهایپ
میوه ستارهای به علت دارا بودن فلاووتوئیدها، یک ضد التهاب قوی است که برای درمان اختلالات پوستی مانند پسوریازیس و درماتیت کاربرد دارد. این میوه سرشار از آب می باشد که به هیدراته و مرطوب شدن پوست کمک می کند.
همچنین منبع خوبی از روی است که از آکنه جلوگیری تموده و برای درمان پوست های چرب استفاده می شود. آنتی اکسیدان های موجود در میوه ستاره ای چین و چروک ها و لکه های سیاه پوستی را برطرف می کنند و در نتیجه به جوانی و شادابی پوست کمک می نمایند.
مناسب برای موهای شما
ریزش مو با دریافت پایین ویتامین C در ارتباط است. میوه ستاره ای به دلیل اینکه سرشار از ویتامین C می باشد، رشد مناسب موهای شما را تخمین می کند و از ریزش مو جلوگیری می کند. همچنین به علت اثرات آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی از آسیب رادیکال های آزاد و در نتیجه خشک و شکننده شدن موها پیشگیری می کند.
میوه ستاره ای ضد دیابت
میوه ستارهای میوه ای کم کالری و کم شیرینی است و ایده مناسبی برای افرادی است که از بیماری دیابت رنج می برند. سطح بالای فیبر در این میوه از آزاد شدن سریع قند خون جلوگیری می کند. در نتیجه مانع از پیامدهای بعدی افزایش قند خون می شود. ریشه درخت میوه ستارهای به طور سنتی در چین برای
بیماریهای گوارشی و دیابت کاربرد داشته است. تحقیقات نشان می دهد که این ریشه ها قند خون و لیپیدها را کاهش می دهند و اثر مناسبی بر سلول های پانکراس دارند. همچنین عصاره برگ های این گیاه به عنوان درمان خانگی دیابت کاربرد دارد.
تضمین سلامت قلب
به علت کلسترول پایین و نیز اثر این میوه بر کاهش فشارخون، این میوه به عنوان یک میوه محافظت کننده در برابر بیماری های قلبی معرفی می شود. پوست این میوه منبع خوبی برای فیبر رژیمی می باشد که به هضم کمک می کند و باعث کاهش کلسترول بد و افزایش کلسترول خوب می گردد.
کنترل فشارخون
از هر ۴ فرد بزرگسال یک نفر به فشارخون بالا مبتلا می باشد. فشارخون بالا منجر به حملات قلبی و نهایتاً مرگ می شود. بیماری فشارخون به عنوان قاتل خاموش شناخته شده است؛ اما رژیم متعادل و سالم به کنترل فشارخون کمک می کند. میوه ستاره ای سرشار از پتاسیم است و اثر سدیم و نمک را (که فشارخون را افزایش می دهند) خنثی می نماید.
ستاره ای بر ضد میکروب ها
میوه ستارهای سرشار از ویتامین C است و آنتی اکسیدانی قوی برای افزایش عملکرد سیستم ایمنی می باشد. در نتیجه بدن را در برابر سرماخوردگی و انفولانزا محافظت می کند. همچنین این میوه اثرات قوی در از بین بردن باکتریها دارد. در نتیجه مصرف این میوه یا آب آن باعث از بین رفتن باکتری های مضر در روده مانند اشرشیاکلی، سالمونلا و استافیلوکوکوس ها (که مشکلات روده را به وجود می آورند) می شود.
کاهش آرتریت و نقرس
ویتامین C موجود در میوه ستارهای از التهاب جلوگیری می کند و برای آرتریت روماتوئید و نقرس که درد در ناحیه مفاصل را ایجاد می کنند، موثر است. نقرس نوعی آرتریت است که به علت افزایش اسید اوریک در جریان خون ایجاد می شود. این اسید اوریک اضافی در ناحیه مفاصل کریستالیزه و سخت می شود و دردهای شدیدی را ایجاد می کند. مطالعات نشان می دهد ویتامین C برای کاهش اسید اوریک در بیماران مبتلا به نقرس، موثر است.
سایر اثرات درمانی
- موثر در کاهش وزن: میوه ستاره ای به علت محتوای پایین کالری، برای رژیم های کم کالری مناسب است. این میوه دارای مقدار زیادی فیبر و آب می باشد و برای مدت طولانی، احساس پری در شکم ایجاد می کند.
- برای مادران باردار و شیرده: میوه ستاره ای منبع مناسبی از فولات و سایر مواد مغذی است که برای سلامت مادر و جنین ضروری می باشند. فولات برای رشد مناسب جنین و جلوگیری از نقص لوله عصبی کاربرد دارد. همچنین این میوه برای تحریک ترشح و جریان شیردهی در مادران شیرده مفیداست.
- مناسب برای چشم: این میوه سرشار از ویتامین A است که نقش اساسی در سلامتی چشم دارد. مقدار فراوان آنتی کسیدان ها در این میوه از اختلالاتی چون کاتاراکت و تخریب ماکولار جلوگیری می کند.
- سلامت استخوانها: میوه ستارهای منبع خوبی از کلسیم و املاحی چون فسفر، منیزیم و منگنز است که همگی در تشکیل استخوان و حفظ سلامتی آن موثر می باشند. در نتیجه مصرف آن استخوان ها را قوی می کند و از استئوپروز جلوگیری می نماید.
- اثرات ادرارآور: این میوه سرشار از مواد دیورتیک است که تولید اوره را افزایش می دهند و دفع ادرار و سموم از بدن تسریع می شود. در نتیجه با مصرف میوه ستاره ای سنگهای ادراری و عفونت های دستگاه ادراری کاهش می یابد.
- بهبود عملکرد سیستم هاضمه: این میوه منبع خوبی از فیبر محلول است که مواد غذایی گوارش یافته در روده ها را حجیم ساخته، حرکات روده ها را تحریک می کند. در نتیجه دفع مدفوع آسان شده و مانع از ایجاد یبوست می گردد.
- برای درمان تهوع، اسهال، سردرد، سرفه، گلو درد و تب کاربرد دارد. این میوه در طی سالیان متمادی به عنوان یک میوه خلط آور در درمان سرماخوردگی و سرفه کاربرد داشته است.
مصرف میوه ستاره ای به علت وجود ظرفیت بالای آنتی اکسیدانی آن، فرآیند پیری را به تأخیر می اندازد؛ زیرا علت اصلی فرآیند پیری و فرسودگی، آسیب ناشی از رادیکال های آزاد به سلول ها می باشد.
اثرات جانبی
اگر از سالم بودن کلیه خود مطمئن هستید می توانید با خیال راحت از میوه ستاره ای مصرف کنید اما در صورت ابتلا به بیماری کلیوی از آن اجتناب کنید. این میوه دارای مقدار فراوانی اسید اگزالیک است. در نتیجه برای افرادی که مبتلا به بیماری های کلیوی و نارسایی کلیه هستند یا افراد تحت دیالیز مناسب نمی باشد و برای آنها بسیار خطرناک است. البته مصرف مقادیر فراوانی از آن در افراد سالم هم خطر ابتلا به اگزالوری و سنگ های کلیوی را در پی دارد.
تداخل دارو يی
میوه ستاره ای باعث مهار سیتوکروم P450 در روده و کبد می شود. این سیتوکروم مسئول متابولیزه کردن و تجزیه داروها است و با مهار آن، داروها متابولیزه نمی شوند و اثرشان افزایش می یابد. میوه ستارهای مانند گریپ فروت با داروها تداخل دارد و نباید با فاصله کمی از داروها مصرف شود؛ زیرا باعت تشدید عملکردو عوارض ناشی داروها می شود.
ليچی (Lychee )(سرخالو)
سُرخالو میوه گیاهی است با نام علمی سرخالوی چینی(Litchi chinesis) متعلق به تیره ناتر کیان(Sapindaceae) و راسته ناترک سانان. پوست آن سرخ و چرم مانند و تیغ تیغی و شبیه به توت فرنگی است؛ قسمت خوراکی آن سفید و شفاف و سفت و آبدار است و شکل آن از گرد و گاه بیضی و قطر آن از یک تا یک ونیم سانتیمتر متغیر است؛ شیرین و معطر و بومی جنوب چین و مناطق مجاور آن است.
لیچی میوه ای گرمسیری است بومی چین و آسیای جنوب شرقی مثل تایلند و ویتنام است، قدمت آن به ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد بازمی گردد.
در حال حاضر در بسیاری از نقاط جهان مثل ژاپن، شمال هند، آفریقای جنوبی و ایالات متحده آمریکا (هاوایی و فلوریدا) کشت می شود
این میوه طعم شیرین دارد. شبیه قلب و به رنگ قرمز یا صورتی دیده شده که بافت داخل پوست سفید و آب دار که دارای یک هسته سیاه می باشد.
این میوه منبع غنی از ویتامین C، کلسیم، فسفر و پتاسیم است. برای درمان سرفه، زخم های گوارشی و استحکام بدن پیشنهاد می شود.
لیچی یا سرخالو، پوسته ای سفت و محکم به رنگ صورتی - قرمز روشن دارد. این میوه در دسته های پنج تا سی تایی روی درخت رشد می کند.
درون میوه گوشته ای شفاف، سفید و شیرین قرار دارد که بافت آن بسیار شبیه انگور است. همچنین در هسته ی میوه، دانه ای براق به رنگ قهوه ای و شبیه مغزها است. با فشردن سرخالو میوه ی آن به راحتی بیرون می زند، البته دانه ی میوه نباید قبل از برشته شدن خورده شود.
این میوه در تهیه سالادها، پایی و مربا کاربرد دارد، همچنین از لیچی برای تهیه چای نیز استفاده می شود. در چین این میوه نماد عشق و احساسات است!
رامبوتان(Rambutan) (سرخالوی مژکی) (میوه مودار)
نام علمی خانواده: Nephelium lappacetIIll
خانواده : Sapinaccac
یکی از میوه های جنوب شرقی آسیا ، بومی مالزی و تایلند است است به معنی میوه مودارکه برگرفته از شکل ظاهری آن است. رامبوتان درختی به ارتفاع ۱۲- ۱۵ متراست . در شرایط گرمسیریی خوبی دارد و به ندرت در مناطاق نیمه گرمسیری موفق است. هوای خشک دو یا سه هفته قبل از گلدهی موجب افزایش تولید گل می شود، درختی دو پایایه است برگ های شانه ای مرکب با دو یا چهار برگچه که 7-3-cm طول دارند. خاک آن باید زهکش مناسب و با موادآلی و 5/4PH تا ۵/۵ باشد، گل های نر و ماده در گل آذین های انتهایی یا جانبی روی یک محور ظاهر می شود،
گلها فاقد گلبرگ یا گلبرگ کمی دارد و با کرک های سبز یا سرخ پوشیده می شوند، رنگ میوه در نوع قرمز و زرد است که این میوه دارای زیادی کلسیم، منیزیم و پتاسیم است. یک نوع وحشی در مالزی به رنگ زرد وجود دارد. میوه ها چهار تا پنج ماه بعد از گلدهی بصورت خوشه های ده تا دوازده تایی می رسند.
تکثیر آن از طریق بذر انجام می شود که بلافاصله بعد از جدا شدن از میوه کاشته می شود. در روشی تکثیر از طریق بذر، گیاهان حاصله اکثرا نر هستند.
عطر گل باعث جذب مقدار زیادی از حشرات شده و عمل گرده افشانی صورت می گیرد، از روغن دانه آن برای تولید شمه و صابون استفاده می شود، بومیان محلی از ریشه آن بصورت جوشانده برای درمان تب و از برگ بصورت ضماد درمان سردرد استفاده می کنند.
برای تولید تجاری از کوپیوند وصله ای استفاده می شود که پایه های انتخابی بذری یا از طریق خوابانیدن انتخاب می شود. در خوابانیدن هوایی از شاخه های یکساله تا ۱۸ ماهه استفاده می شود و در مدت شش تا دوازده ماه ریشه دار می شوند. درختان فاصله ۱۰- ۱۲ متری از یکدیگر کاشته می شود. گیاهان تکثیر شده به روش رویشی سه تا چهار سال بعد باردهی را شروع کرده در حالی که دانهال ها یک یا دو سال دیرتر میوه می دهند.
زمانی که اکثر میوه ها روی خوشه رسیده باشد با قطع کامل گل آذین برداشت می شود. برای نگه داری میوه ها را داخل بسته های پلاستیکی قرار داده تا مانع از دست رفتن رطوبت شود.
مژکی یا سرخالوی مژکی (نام علمی Nephelium lappaceum ) گیاهی است درختی با اندازه متوسط که مربوط به مناطق گرم استوایی می باشد و در تیره Sapindaceae طبقه بندی می گردد. میوه این درخت، هم خانواده با سرخالوو چشالو است که شفت و گرد و گاه بیضی و قطر آن سه تا شش سانتی متر است که روی خوشه های دو تا ده تایی قرار دارد . پوست آن پوشیده از مژک و معمولا به رنگ سرخ است . گوشته آن شفاف و ترد و به رنگ سفید و گاه مایل به صورتی است طعمی ترش و شیرین دارد . هسته آن قهوه ای شفاف و به قطر دو تا سه سانتیمتر است.
رمبوتا یا مژکی میوه ای بومی مجمع الجزایر مالایی در جنوب شرق آسیا و کاملا مناسب ذائقه ی علاقه مندان به شیرینی جات است . میوه ای آبدار و شیرین که نسبتا شبیه سرخالو است . درخت باغچه ای این میوه بسیار مجرب است و یکی از مشهورترین درخت ها در جنوب شرق آسیا به شمار می آید . نام این میوه از یک واژه ی مالایی به معنای مودار گرفته شده که علت آن نیز با توجه به ظاهر میوه واضح است البته پش از جدا کردن پوسته مودار رمبوتان میوه ی ترد و گوشتی و خوش طعم آن را می بینید . طعم رمبوتان را بسیار شبیه انگور و ترش و شیرین توصیف کرده اند . اگر چه مژکی بومی جنوب شرق آسیا است اما به سرتاسرجهان صادر شده و امروزه در مناطقی با آب و هوای مشابه مانند هاوایی و مکزیک نیز کشت می شود.
رمبوتان میوه ای شیرین با پوست مودار ضخیم قرمز رنگ که گوشت آن سفید با یک هسته بزرگ در وسط ان است این میوه در کشورهای جنوب شرق آسیا بافته می شود . این میوه دارای خواص دارویی است . بومیان برای آن ستورات خاصی دارند.
کشورهای جنوب شرقی مانند مالزی و ویتنام ، مهمترین تولید کننده و صادرکنندگان آن به سراسر جهان به شماره می روند . این میوه شیرین و آبدار است و مژآن شبیه به انگور . دارای هسته ای بزرگ می باشد و با آب میوه در فروشگاه ها به فروش می رسد.
میوه رامبوتان شکلی تقریبا کروی دارد و مودار است . نام رامبوتاننیز به زبان مالزیایی معنی «میوه مودار» می دهد . موهای پوسته رامبوتان نازک و نرم بوده خار مانند نیستند و به پوست و درت آسیب نمی رساننند. اندهزه هر میوه بالغ نصف کف دست است.
همچنین میوه ها قبل از رسیدن به رنگ سبز روشن می باشند . رامبوتان به شکل خوشه ای روی درخت خود می روید و در دو رنگ زرد و قرمز موجود است .
رامبوتان زرد طعمی ترش و شیرین و رامبوتان قرمز مزه شیرین دارد.
برای مصرف هر دو گونه با برش دادن پوسته رنگی، آن را جدا کرده و گوشته سفید (گاهی متمایل
به صوتی ) و آبدار میوه را میل می کنند.
داخل میوه هسته ای به رنگ قهوه ای روشن و به قطر ۲ سانتی متر وجود دارد.
درخت را می توان بومی مناطق استوایی بوده، ریشه عمیقی ندارد. بعد از ۲ الی ۳ سال از زمان کاشت میوه می دهد و تا ۸ الی ۱۰ سال قدرت باردهی دارد.
ميوه رامبوتان را اغلب به صورت خام مصرف می کنند و به خاطر رنگ سفید آن کمتر در سالادهای میوه مورد مصرف قرار می گیرد.
این میوه سرشار از ویتامین C و کلسیم بوده و همچنین دارای آهن و فیبر است، به همین جهت خوردن آن برای افراد دارای کم خونی ناشی از فقر آهن هم توصیه می شود.
هر عدد رامبوتان حدود ۵۹ الی ۶۰ کالری دارد.
خواص رامبوتان
این میوه دارای مقدار زیادی کلسیم، منیزیم و پتاسیم است.
یک داروی ضد کرم است.
برای رفع اسهال و اسهال خونی مناسب می باشد.
جوشانده پوست تند و تیز آن برای درمان برفک به کار می رود.
دوریان(Durian) ، میوه بد بو!
دوریان میوه ای بوی تند و قوی است. بعضی افراد بوی آن را تند و زننده می دانند. طعمی شبیه آکادوا دارد. با این وجود پُر فایده، خوشمزه و گران است. عنوان «پادشاه میوه ها» رادر جنوب و شرقی آسیا به دلیل اندازه بزرگش به خود اختصاص داده است. این میوه بومی اندونزی و مالزی می باشد و آن را هم به صورت خام و هم به صورت پخته مصرف می کنند.
این میوه از ارزش صادراتی بالایی برخوردار است. آبنبات های آن هم در سوپر مارکت ها موجود است.
با این حال بوی بد آن باعث ممنوعیت ورود آن به برخی هتل ها و وسایل نقلیه ی عمومی در جنوب شرقی آسیا شده است. این میوه می تواند به بزرگی ۳۰ سانتی متر طول و ۱۵ سانتی متر قطر رشد کند . جالبه بدانید که دوریان حتی توسط حیوانات مختلفی مثل موش، سنجاب، گوزن، خوک، فیل، گاهی ببر نیز خورده می شود. میوه ی دوریان یا خارگیل در جنوب آفریقا با نام پادشاه میوه ها شناخته شده و بسیار محبوب است. گوشته ی این میوه مانند پودینگی بسیار شیرین با طعم بادام توصیف شده است. این میوه ی بزرگ با بوی زننده ای که بسیار شبیه بوی پیاز پوسیده است و همچنین پوسته ی پر تیغ خود شناخته می شود؛ اما طعم شیرین آن باعث شده علاقه مندان به این میوه، دوریان را تکه ای از بهشت بدانند!
به دلیل بوی بسیار بدش استفاده از آن در اماکن عمومی ممنوع است.
بودا هندز(Buddha Hands) (میوه دست بودا)
این میوه در شمال شرق هند یافت می شود. از خانواده مرکبات می باشد و یک پوست ضخیم دارد و میوه آن شیرین است. دست بودا یک نوع مرکبات معطر است که میوه اش در قسمت های انگشت مانندآن قرار دارد. دست بودا، میوه ی بزرگ، سنگین با پوست ضخیم است که مانند دست بودا ظاهر می شود. جزء میوه های شیرین است. این میوه روی درختچه ها و درخت های کوچکی که شاخه های بلند و نامنظمی دارند و پوشیده از خار می باشند می روید. برگ های بزرگ و بلند مستطیل شکلش به رنگ سبز کم رنگ می باشد. گلهای سفیدش از قسمت بیرون رنگ مایه ی بنفش دارد و به صورت خوشه های خوش بو ظاهر می شود.
بودا هندز میوه ی مرکباتی است. این میوه ی عجیب و غریب از غیر معمول ترین میوه ی کشت شده در جهان و همچنین از قدیمی ترین دانه های مرکباتی در کشاورزی محسوب می شود.
دست بودا، میوه ی بزرگ، سنگین با پوست ضخیم است که جز میوه های شیرین است.
این میوه معطر بوده و چینی ها و ژاپنی ها برای معطر کردن اتاق و وسایل شخصی مانند لباس از آن استفاده می کنند.
این میوه روی درختچه ها و درخت ها کوچک که، شاخه های بلند و نامنظمیدارند دارند و پوشیده از خار
می باشند می روید. برگهای بزرگ و بلند مستطیل شکلش به رنگ سبز کم رنگ می باشد.
گل های سفیدش ازقسمت بیرون رنگ مایه ی بنفش دارد و به صورت خوشه های خوش بو ظاهرمی شود.
این میوه دارای پوست ضخیمی است و قسمت خوردنی اش مقدار کمی اسید دارد. این میوه بی آب است و گه گاه دانه ای هم ندارد. فقط از پوست این میوه استفاده می شود و قسمت داخلی آن خوردنی نیست. چینی ها این میوه را با عنوان هدیه در جشن سال نو با یکدیگر هدیه می دهند زیرا اعتقاد دارند برای آنها خوش شانسی را به ارمغان می آورد. این میوه جان میدهد برای ترساندن دوستان مثلا آن را درون کاسه چیپس بگذارید تا همچون دستی با انگشتان زشت از داخل آن بیرون بزند.
این درخت Buddllit s hand نسبت به خشکی و گرمای زیاد حساس است. بهترین شرایط برای رویش این آب و هوای معتدل است. این درخت در ساحل کالیفرنیا و دره های داخل کشور بهتر پرورش می یابد.
سالاک (مار میوه)( Salak)
سالاک یک نوع درخت محسوب می شود که میوه های عجیب خوردنی روی آن رشد می کنند. با نیشگون گرفتن از سر این میوه ها، پوست آنها کنده می شود و می توانید گوشت داخلش را بخورید. مزه شیرین و اسیدی است و جنسی شبیه به سیب دارد . از این میوه در خیلی از دستور پخت ها ی غذا استفاده می شود . این میوه سرشار از ویتامین Cو B1 و B2 است و از آن در تهیه بستنی استفاده می شود.
نام میوه سالاک، از پوست پولکی و قرمز – قهوه ای آن گرفته شده است. و به دلیل شبیه بودن پوسته آن به پوست مار Snake-fruit مار میوه هم نامیده می شود. از حیث طعم شبیه سیب است، اما نوع ترش آن هم وجود دارد این میوه از نخلی کوچک(salacca zalacca) بومی کشورهای مالزی، اندونزی، بالی و تیمور حاصل می شود. این نخل ساقه برگ های بلند و پر از خار دارد و میوه در قاعده ی نخل رشد می کند. حتی پوست
میوه دارای خارهایی ریز است که اغلب پیش از فرستادن میوه به بازار آن ها را جدا می کنند. هر سالاک به اندازه ی انجیری متوسط با نوکی تیز است.
پوست سالاک به راحتی جدا می شود و گوشت آن در چندین تکه و مشابه حبه های سیر است.هر حبه ی میوه، دانه ای جداگانه دارد. در برخی گونه ها بافت میوه خشک و ترد است درحالی که در دیگر میوه ها نرم و آبدار است. طعم گوشت این ميوه تا حدی ترش و شیرین است و اغلب طعم آن ترکیبی از موز، آناناس و گلابی توصیف می شود.
حدود سی نوع متفاوت از تیپ های سالاک وجود دارد. گرانترین نوع این میوه گولاپاسیر نام دارد که شیرین ترین و کوچکترین نوع آن است.
جک فروت یا جا کویرا (Jackfruit)
میوه ی بومی جنگل های پر باران جنوب و جنوب شرقی آسیا است.
کاشت این میوه به دلیل خواص آن به بسیاری از نقاط مانند؛ هند، جنوب شرق آسیا، مرکز و شرق آفریقا و فیلیپین گسترش یافته است. این میوه، بزرگ ترین میوه ی درختی جهان شناخته شده است. پوستی بسیار ضخیم دارد و رسیده ی آن ۳۶ کیلوگرم وزن و تا ۹۰ سانتیمتر طول و ۵۰ سانتیمتر قطر دارد. آبدار و معطر است.
گوشت آن زرد یا نارنجی است. طعم شیرین و خوشمزه دارد. جک فروت یک میوه با رشد سریع است و بومی مناطق گرمسیری آسیا می باشد و طعم آن شبیه مخلوط انبه، سیب، آناناس می باشد و ظاهری شبیه جوجه تیغی دارد. این میوه سبز رنگ و آبدار می باشد و در کل طعم دلپذیری دارد و سرشار از پروتئین است.
جک فروت سرشار از پتاسیم است و در پایین آوردن فشار خون مفید است. این درخت در مناطق گرمسیری رشد می کند. از چوب این درخت به خاطر استحکام بسیار آن در ساخت اثاث منزل استفاده می شود.
آگواژه فروت
این میوه غیره عادی از پولک هایی قرمز رنگ پوشیده شده که پیش از خوردن باید جدا شوند . آگواژه (aguaje) بومی جنگل آمازون است و در همان جا فراوان یافت می شود . البته در مناطق دیگری مانند آمریکای جنوبی هم درخت میوه آگواژه رشد می کند . میوه ی زرد آن با کندن هسته ی بزرگ آن قابل خوردن است . این میوه منبعی آلی از ویتامین C و A است و گوشتهی آن برای درمان سوختگی نیز به کار می رود .
پشن فروت (Passion Fruit)
احتمالا نام این میوه را شنیده اید . این میوه را که برش می دهید با منظره ای شبیه دل و روده خون آلود مواجه می شوید . بیشتر از اینکه تمایل به خوردن آن داشته باشید، میخواهد ان را دور بیندازید . این میوه وقتی می رسد چروک می شود.
پشن فروت میوه ای تخم مرغی شکل است که پوستی چروک به رنگ قهوه ای دارد و درون آن تخم هایی به همراه گوشته تا حدی مثل انار قرار دارد . همانطور که نام دیگر این میوه گرانایادی بنفش است به زبان اسپانیایی کرانادیا یعنی انار کوچک ، دانه های پشن فروت قابل خوردن هستند . این میوه دارای دانه های ریز مانند انجیر شیرین تر است و در تهیه اط آن استفاده می شود . البته گوشت ژله ای ،آبدار و به شدت خوش عطر و بوی این میوه برای طعم دادن به نوشیدنی ها، سس ها و آبمیوه ها، بستنی و شیرینی به کار می رود. این میوه که بومی برزیل است در هاوایی، فلوریدا و کالیفرنیا رشد می کند. همچنین منبع خوبی از ویتامین ها و اهن به شمار می آید.
میراکل فروت
میراکل فروت می تواند طعم غذاهای ترش را تبدیل به شیرین کند. همانطور که از نام پیداست، میراکل فروت(Miracle fruit) محتوی میراکولین است- نوعی گلیکوپروتئین که هنگام خوردن میوه جوانه های چشایی رامی پوشاند.
این میوه اثری شیرین کننده دارد که از سی تا شصت دقیقه پس از خوردن آن ادامه پیدا می کند؛ بنابراین حتی غذاهای ترش و تلخ نیز - حتی اگر پس از خوردن میراکل فروت صرف شوند- شیرین حس خواهند شد
درخت میراکل فروت که بومی غرب آفریقا است، توت هایی قرمزرنگ دارد که بیضی شکل هستند. . این میوه ها حدود دو تا سه سانتیمتر طول داشته و تنها یک دانه دارند. اگرچه میراکل فروت به دلیل اثر شیرین کنندگی مشهور است، اما به خودی خود شیرین نیست. گوشت توت های رسیده به صورت تازه قابل مصرف است. همچنین به صورت دانه های فریزری و خشک شده نیز تهیه می شوند
کامکوآت(kumquat)
کامکوآت میوه ای فصلی (بهار و زمستان) و جزو مرکبات بوده که از چین به اروپا آورده شده است. اگرچه کامکوآت طعمی مانند دیگر مرکبات دارد و سرشار از ویتامین سی است اما تفاوت آنها با یکدیگردر این است که کامکوآت اندازه ای بسیار کوچک داشته و همچنین به همراه پوست خورده می شود. کامکوآت میوه ای بسیار کوچک از یک درخت همیشه سبز بومی مناطق جنوب شرق کوهستان های چین است. امروزه برای تولید میوه ی خوشمزه آن و همچنین ظاهر زیبایی که دارد این درخت بسیار پرورش داده می شود. در فصل زمستان درخت کامکوآت پر از میوه های براق و نارنجی در اندازه زیتون می شود
کام کوات میوه ای از خانواده مرکبات که شبیه پرتقال است و پوست نارنجی رنگ دارد. درون آن مانند سایر مرکبات پره پره است، ولی اندازه و شکل آن مانند خرما است. این میوه معمولاً با پوست خورد می شود و از آن مربا نیز تهیه می گردد. این میوه در شمال ایران هم می روید. زمانی که میوه کامکوات را برش میزنیم ظاهری شبیه به یک پرتقال کوچک دارد که پره های آن به سفتی به یکدیگر و پوسته خارجی متصل شده اند و عموماً یک یا دو عدد هسته در مرکز هر پره وجود دارد. هسته های پرتقال تلخ است و هنگام خوردن میوه باید از دهان خارج شده و دور ریخته شود. کامکوآت هایی که در باغ یا باغچه کاشته می شوند (نه در گلدان)، می توانند تا ارتفاع ۲. ۵ متر و عرض ۱۸۰ سانتیمتر رشد کنند.
اوگلی(Ugli)
زادگاه ان جامائیکاستو طعم آن شبیه گریپ فروت است.
لانگست(Langsat)
زادگاه اصلی آن مالزی و ویتنام و تایلند است. از نظر ظاهری به شکل تخم مرغ، و طعم این میوه شبیه گریپ فروت و انگور، اما از آنها شیرین تر است.
سیب ستاره(Star Apple- Breast Milk Fruit)
قسمتی از این میوه را سوراخ می کنند و بخش درونی آن را می خورند. پوست این میوه استفاده ای
ندارد. این میوه نام های زیادی دارد. در ویتنام به این میوه، میوه شیری می گویند زیرا قسمت درونی آن شیری است.
این میوه ی بنفش رنگ از گونه ای به نام Cainnito تولید می شود که بومی حوزه ی کارائیب است و
درختانی بزرگ دارد. سیب ستاره میوه ای به رنگ بنفش با طعم شیرین و مطبوع است. همچنین گونه هایی با رنگ پوست سبز نیز دیده شده است. این میوه ی گرد قطری حدود ۵ تا ۸ سانتیمتر دارد. هر سیب ستاره حدود ده دانه ی قهوه ای رنگ سفت و مسطح دارد. این میوه قشری کلفت داشته که پوست روی آن نیز چرم مانند است هر دو پوست و قشر روی میوه طعمی تلخ دارند؛ بنابراین میوه باید به دقت برش خورده و گوشت سفیدرنگ آن خارج شود. معمولا پیش از برش دادن میوه آن را سرد می کنند. .
سیب ستاره اغلب همراه با دیگر میوه ها مانند آناناس، انبه و مرکبات مصرف می شود. آب سیب ستاره شیرین و به رنگ سفید شیری است.
سیب مخملی
میوه ی رسیده ی سیب مخملی طعمی مانند پنیر فاسد دارد اما بوی آن پس از پوست کند می شود. سیب مخملی ی امابولوس(mabolos ) محصول درختی استوایی(diospyros blancoi) و بومی فیلیپین است. این میوه با رنگ قهوه ای قرمز دارای خز مخمل مانندی است که نام آن نیز از همین ویژگی گرفته شده است.
سیب مخملی حداکثر ۱۰ سانتیمتر طول دارد و عرض آن نیز حدودا ۱۲ سانتیمتر است.
این میوه پوستی نازک با پرزهای طلایی و گوشتی سفید صورتی دارد که نسبتا شیرین، سفت و خشک است.
پوست سیب مخملی بوی زننده ای دارد اما گوشت آن بسیار خوش عطر است.
در دهسته ی میوه حدود ده دانه ی مخروطی شکل قرار دارد که هرکدام ممکن است تا ۴ سانتیمتر طول داشته باشند،
انواع مختلف سیب مخملی در رنگ و طعم و اندازه متفاوت هستند.
«همچنین گونه های بدون دانه ی این میوه نیز در حال حاضر موجود است. سیب مخملی به صورت تازه مصرف می شود اما در سالاد و دسرها نیز کاربرد دارد.
سیب شکری(Sugar Apple)
میوه آنونا(Sweetsop) که گاهی اوقات با نام Custard Apple یا Sugar Apple شناخته می شود .
زادگاه آن تایلند است و از جمله معروفترین میوه های این کشور به شمار می آید. پوست آن سفت و محکوم، اما طعم آن شیرین است. کالری بسیار بالایی دارد، سرشار از آهن است و به خاطر شباهت آن به سیب به این نام معروف شده است.
این میوه طعمی شیرین دارد. کیفیت و تنوع این میوه در آمریکا زیاد است و در بعضی از فروشگاه ها فروخته می شود اما روی هم رفته مانند سایر میوه های معمولی مثل پرتقال، سیب، انگور، توت فرنگی و هندوانه و... شایع نیست. اغلب میوه های عجیب و غریب کمتر خورده می شوند.
سیب آکی (akee)
این میوه ، میوه ملی جامائیکا است و بخشی از غذای ملی آن ها می باشد که به صورت پخته مصرف می شود و نارسی آن حاوی هیپوگلایسین است که سمی می باشد.
اکی یک درخت همیشه سبز است که می تواند تا ۱۰ متر رشد کند. از میوه این درخت در غذاهای جاماییکایی استفاده می کنند. از خود میوه، هسته ها، برگها و حتی تنه درخت برای موارد دارویی هم می توانید استفاده کنید.
آکی به دلیل ظاهر و شکل عجیب وغریبی که دارد و شبه منز انسان است. مغز گیاهی نامیده می شود. بعضی میوه ها به دلیل ظاهر عجیب و منحصربه فرد خود شناخته می شوند. آکی(Akee ) مثالی معروف از چنین میوه هایی است که هیج سنخیتی با میوه های عادی ندارد. این میوه متعلق به درختی به نام (Blighia Sapida) از خانواده ی سرخالوها و چشالوها است. این میوه بومی غرب آفریقا است و میوه ی ملی جامائیکا به شمار می آید، کشوری که مصرف این میوه در آنجا بسیار رایج است. میوه ی کاملا رسیده ی آکی پنج تا ده سانتیمتر طول دارد.
میوه ی نارس سبزرنگ است که پس از رسیدن به رنگ قرمز بیرون زده و شکافته می شود که در این صورت آریل های کرمی رنگ آن دیده می شوند. روی هر آریل دانه ای سیاه رنگ قرار گرفته است. همین آریل ها قسمت خوردنی میوه هستند که باید پیش از پخت به خوبی شسته و سپس در آب جوشانده شوند؛ رگه هایی کوچک و قرمزرنگ روی آریل ها وجود دارد که آنها را نیز جدا می کنند. خوردن میوه ی خام یا نیمه پز آکی به دلیل داشتن ماده ی سمی به نام هیپوگلیسین سبب حالت تهوع و بالا آوردن در افراد می شود. به همین دلیل آبی که میوه با آن پخته شده را دور می ریزند. (آریل پوششی است که هنگام رشد اطراف دانه ی میوه به وجود می آید و در آکی بخش خوردنی میوه محسوب می شود)
سیب چوبی (بائل)( Wood Apple)
این میوه در جنوب هند یافت می شود، پوسته بیرونی این میوه بسیار سخت است و باید توسط یک چکش یا یک ابزار سخت شکسته شود و قسمت درونی آن خمیری می باشد. توصیف عطر و طعم این میوه دشوار است ولی باید گفت که عطر و طعم خیلی خوبی دارد. همچنین این میوه خواص دارویی زیادی دارد و برای سلامتی مفید می باشد.
رسیدن میوه ی بائل روی درخت تقریبا یک سال زمان می برد بائل یا سیب چوبی(Bael/wooden Apple )روی درختی به نام بکرایی(Aegle marmelos) رشد می کند که بومی کشور هند و بنگلادش است. این درخت به دلایل مذهبی و همچنین پزشکی بسیار ارزشمند است. سیب چوبی ظاهری گرد دارد و بسیار شبیه گریپ فروت است؛ همچنین پوسته ی آن سخت و به رنگ سبز مایل به زرد و قهوه ای است. برای خارج کردن گوشته ی نارنجی رنگ آن باید پوسته را شکست. در برخی از میوه ها این گوشته تلخ است. گفته می شود که این میوه در درمان مشکلاتی از قبیل اسهال، زخم، یبوست، مشکلات تنفسی، کمبود ویتامین سی مفید است. نام های دیگر بائل میوه سنگی یا سیب طلایی است
سیب گلی – رزآلو(Rose Apple)
زادگاه آن جنوب آسیاست و از جمله میوه های بسیار عجیب است که هم به شکل سیب است و هم بو و عطر گل را دارد. بسیار خوشمزه است و مقدار بسیار کمی از آن به خارج صادر می شود، چون به سرعت فاسد می شود.
سیب گلی همجنین سیب آب، سیب عشق، سیب روغنی، سیب کوهی، سیب ابری نیز نامیده می شود. اگرچه این میوه، سیب گلی(apple rose/ rose plum) نام گرفته، اما از خانواده ی سیب و یا گل رز نیست. حتی ظاهر، طعم و بافت آن نیز متفاوت است. معمولا از چهار گونه از طبقه ی سیزیگیوم میوه ای تولید می شود که سیب گلی نام دارد. این میوه با ظاهر زنگوله مانند خود، پوستی نازک و چرب و گوشتی آبدار دارد. دانه ها در هسته میوه قرار دارند. این میوه معمولا به صورت تازه مصرف می شود اما در سالاد و ترشی نیز کاربرد دارد. سیب گلی که همچنین سیب آب یا رز الو نام گرفته، حجم آبی قابل مقایسه با نسبت حجم آب هندوانه دارد. میوه های رسیده و تازه، ترد و شکننده و تا حدی شیرین هستند.
السورسوپ(Soursop)
زادگاه اصلی آن مکزیک و آمریکای مرکزی است . این میوه سرشار از ویتامین های Cو B1 و B2 است و از آن در تهیه بستنی استفاده می شود.
چیکو(Sapodilla's یا Chico Fruit):
چیکو نام یکی از میوه های گرمسیری با پوستی قهوه ای و مزه ای شیرین است . مزه آن چیزی بین شکر و نوشابه پارسی کولا است . درخت چیکو ، ساپودیلا نام دارد و صمغ آن درخت که بیشتر برای درست کردن سَقِز(آدامس) بکار می رفت . چیکل نام دارد . چیکو بومی منطقه یوکاتان است. چیکو یک میوه گرد یا بیضی شکل است و دارای یک پوست نازک می باشد . این میوه شبیه گلابی است و طعم شیرین و کمی اسیدی دارد . درون این میوه دانه های دوکی شکل وجود دارد و در مناطق گرمسیری رشد می کند.
فیجوآ(آناناس آوا)( Pineapple Guavیا Guavasteeny یا Feijoa )
فیجوآ میوه ای است که در برزیل بوجود امده است این گیاه از راسته مورد(Myrtales) ، تیره موردیان(Myrtaceae) است . نام این میوه به صورت های فیجوآ، فی جوآ و فیجووا نوشته می شود . ان را بع نام فوجیا نیز می شناسند . در ایران به طور محدود در استان های گیلا و مازندران کشت می شود.
این میوه به افتخار گیاه شناس برزیلی ،خوا داسیلو فیجو نام گذاری شده است . همانطور که از نام ................ این میوه تلفیقی از طعم آناناس و گواوا دارد . همینطور با نام گواستین شناخته می شود. فیجوآ میوه ی درخت کوچکی به نام فیجوآ سلوویانا(Feijoa sellowiana) است . این میوه بیضی شکل، پوستی سبز رنگ و گوشتی ................... و خوش عطر دارد . این میوه به طور متوسط 30 دانه ای ریز در هر پالپ دارد . گوشت شیرین ............ است . طعمی مایل به ترش داشته باشد. پوست خام آن معمولا پیش از مصرف جدا و دور انداخته می شود. میوه های رسیده لطیف و حساس هستند و با افتادن از روی درخت ضربه می بینند. بنابراین باید .................... پیش از اینکه خود از روی درخت بیافتند چیده شوند.
این میوه را از وسط نصف می کنند و درون آن را تخلیه می کنند . فی جوآ قوامی شبیه گلابی دارد و سرشار از ویتامین C و ید می باشد و خواص دارویی زیادی دارد و در درمان بیماری های قلبی و بیماری گواتر موثر است.
درختچه فیجوآ (Feijoa Fruit Trce)
از سال سوم به بار می نشیند و در سال نهم پرمحصول می شود . برداشت میوه اآن نیز از اواخر مهر و اوایل آبان آغاز می شود . فیجوآ سرشاز از ید است و علاوه بر این می توان آن را به صورت تازه مصرف کرد . این قابلیت را نیز دارد که از آن مربا و کمپوت تهیه کرد . یکی از ویژگی های بسیار خوب این میوه خاصیت دارویی آن است به گونه ای که با خوردن هر 100 گرم فی جوا ، 100 میلی گرم ید جذب می شود . به همین خاطر برای کسانی که کمبود ید دارند فی جوآ میوه مفید است.
گواوا:
گواوا (در چابهار به زیتون م حلی نیز شناخته می شود.) گواوا میوه ای گرمسیری است. گیاه درختچه ای همیشه سبز از خانواده میرتاسه است که برگ های در برابر هم دراز و بیضی شکل دارد.
این درختچه بومی آمریکا ی جنوبی و آمریکای مرکزی ، پرو، بررزیل و مکزیک است و سال ها قبل به
ایران وارد شده و و به گونه پرورشی در شمال و بیشتر جنوب ایران کاشته می شود. پوست تنه گواوا سبز یا .قهوه ای متمایل به قرمز است .رنگ میوه گواوا قرمز یا زرد است . . میوه آن شیرین است و آن را خام یا پخته به شکل مربا و ژله می خورند.
آسرولا
آسرولا میوه ای گرمسیری است که در هند غربی و شمال امریکای جنوبی می وید . این میوه در هندوستان نیز کشت می شود . آرسرولا میوه ای با طعم شیرین و دارای مقدار بسیار زیادی ویتامین ث می باشد.
این میوه از تیره مالپیگیاسه(Malpighiaceae) است.
ویتامین C موجود در در آسرولا در قرص ضدچروک ایمدین استفاده می شود و در ساخت کلاژن های جدید کاربرد بسیار زیادی دارد.
پول(شاه بلوط مالایار)
درخت پول با نام های بسیاری ، همچون شا بلوط مالایار، شاه بلوط کینه، درخت تدارکات، مهره شبا، مولگوبا(در برزیل) بومیو(در کوانمالا) و گیاه پول نیز شناخته می شود . این درخت در آب و هوای گرمسیری و مرطوب رشد می کند و ان را از طریق دانه و قلمه زدن تکثیر می کنند . اولین کاربرد این درخت ، استفاده از دانه های خوراکی ان است . این دانه ها در غلافی چوبی و بزرگ رشد می کنند . دانه ها به رنگ قهوه ای ، روشن و ب ا خطوط سفید رنگ می باشد و طعمی شبیه بادام زمینی دارند . و به صورت خام یا تفت داده مصرف می شوند. همچنین از آرد دانه ها برای تهیه نان استفاده می کنند . حتی برگ ها و گل های این گیاه نیز خوراکی هستند.
ساپادیل
ساپادیل نام درخت و میوه ای است بومی مکزیک ، امریکای مرکزی، منطقه دریای کارائیب و بخش شمالی آمریکای لاتین، درخت این میوه را در جنوب شرق آسیا هم می کارند.
ساپادیل از تیره آنوناسه (Annonaceae)(تیره سیب کاستر ) است . مزه میوه ساپادیل مانند مزه توت فرنگی و اناناس است که به ان طعم لیمو ترش افزوده شده باشد، یک غلظت ملایم مانند مزه نارگیل و موز نیز در مزه آن حس می شود.
میوه ، آب میوه و چای ساپادیل برای درمان برخی بیماری ها مانند معده درد و دفع کرم ها استفاده می کنند . این میوه سرشار از ویتامین های B1 و B2و C همچنین مقدار زیادی از کربوهیدرات ها و فروکنوز می باشد.
توت فرنگی چینی- یام بری(yumberry) (یانگ می)( Yangmei )
یام بری همچنین بی بری چینی، وکس بری یا توت فرنگی چینی نامیده می شود. درخت میریکا که بومی چین است میوه ای خوردنی به رنگ قرمز و بنفش به نام یام بری تولید می کنند. تیپ های مختلفی از یام بری وجود دارد که رنگ آن ها نیز از سفید تا بنفش متغیر است. طعم این میوه با طعم انار، توت فرنگی و کرن بری قابل مقایسه است. ظاهر این میوه کروی و حداکثر قطر آن سه سانتیمتر است. پوستی زیر و برجسته دارد و رنگ گوشت آن مشابه یا روشن تر از رنگ پوست آن است. در هسته ی میوه دانه ای قرار دارد که اندازه ی آن حدود نصف قطر میوه است. میوه های رسیده را به همان صورت می توان مصرف کرد اما در ترکیبات ژله و مربا نیز به کار می روند. حتی میوه های خشک و آب یام بری نیز در فروشگاه ها یافت.
تمشک زمینی (فیسالیس)
میوه فیسالیس با نام علمی (به انگلیسی Physalis): ترکیبی از طعم میوه های توت فرنگی، گیلاس، کیوی و آناناس است. این میوه منبع انتی اکسيدان و سرشار ویتامین های آ، ئی، اف، پی و ویتامین ث است. فیسالیس بدن انسان را در مقابل خنثی سازی رادیکال های آزاد که موجب بروز بیماری هایی مانند سرطان، سکته ی قلبی، پروستات، آسم و آلرژی می شود، حفاظت می کند. مصرف این میوه تاثیر بسزایی در شادابی و طراوت پوست و تقویت قوای جنسی دارد.
میوه ی فیسالیس در غلاف گل رشد کرده و در آن مخفی است. ویژگی منحصربه فرد میوه ی فيساليس (physalis/ groundberry) ظاهر فانوس شکل آن است. این میوه به رنگ زرد طلایی است و از نظر شکل و اندازه شبیه گوجه ای کوچک است.
چندین گونه در رده ی فیسالیس و خانواده ی بادنجانیان وجود دارد؛ بنابراین این گیاهان نیز از خانواده ی گوجه و بادمجان محسوب می شوند. تنها چند گونه از فیسالیس میوه ی خوردنی تولید می کنند.
فیسالیس طعمی نسبتا ترش و شیرین دارد. درون میوه های رسیده دانه هایی کوچک وجود دارد. خوردن میوه ی نارس در بعضی افراد ناراحتی گوارشی ایجاد می کند.
این میوه ها به طور تازه و همچنین در پای، سالاد میوه و غیره مصرف می شوند. طعم فیسالیس مشابه آناناس و توت فرنگی است.
تمشک شمالی ( کلاودبری)
تمشک شمالی فقط باید پای درخت خورده شود! درختچه Rubus chamaemorus، یک گیاه وحشی دیگر است که میوه ای بسیار مشهور به نام کلاودبری (Cloudberry) یا همان تمشک شمالی دارد. این گیاه بومی قطب شمال و مناطق قطبی بوده و بسیار به خانواده ی تمشک و توت فرنگی نزدیک است. این تمشک های زرد طلایی و کهربایی رنگ، نرم و آبدار هستند. تمشک شمالی منبعی غنی از ویتامین سی است. اندازه ی این میوه برابر با تمشک است.
این گیاه کشت تجاری ندارد و فقط میوه های وحشتی دستچین شده از کوهستان در فروشگاه ها یافت می شود؛ به همین دلیل به شدت گرانقیمت است.
چیدن تمشک شمالی منبع درآمدی برای افراد محلی به حساب می آید. افزایش تقاضا برای این میوه موجب چیدن بیش از حد آن و در نتیجه سبب وضع قوانینی در مناطق مختلف به منظور منع چیدن این میوه شده است.
سیب زمینی شیرین بنفش
سیب زمینی که به خاطر بالا بودن میزان نشاسته ، مزه شیرینی به خودش گرفته اشت.
ساپوت سیاه
ساپوت سیاه یک میوه عجیب و غریب به نرمی گوجه فرنگی که داخلش میزه پودینگ شکلاتی می دهد به همین خاطر اسم دوم این میوه رامیوه پودینگ شکلاتی گذاشتند.
انگور برزیلی (ژابوتیکابا)( Jabuticaba)
انگور برزیلی، یک نوع انگور عجیب است که میوه های آن روی تنه درخت رشد می کنند. درخت این میوه به راحتی خودش را با محیط تطبیق می دهد و تقریبا در هر شرایطی قابل پرورش دادن است.
اعتقاد بر این است که ژابوتیکا با خاصیت ضدسرطانی دارد. درخت انگور برزیلی یا ژابوتیکا با ژابوتیکابا ژابوتیکا بومی برزیل بوده و میوه هایی شبیه انگور روی تنه ی خود تولید می کند. این میوه ی بنفش رنگ قطری حدود سه تا چهار سانتی متر دارد . این میوه پوستی ضخیم دارد ، گوشت سفید و ژله ای و یک تا سه دانه نیز دارد . قسمت درونی میوه را می خورند ولی پوست و دانه های آن را استفاده نمی کنند.
انگور برزیلی سرشار از آنتوسیاتین است و مقدار آنتوسیاسین آن خیلی بیشتر از دیگر انگور های یا توت ها است.
همچنین این میوه سرشاز ار آهن، فسفر و تیاسین می باشد . در واقع این میوه یک میوه فوق العاده مفید است.
این میوه ها به صورت تازه مصرف شده و همچنین در تهیه ژله ، نوشیدنی ، مربا، وغیره مورد استفاده قرار می گیرند.
این میوه ی غنی از ویتامین سی ، دارای چندین نوع انتی اکسیدان و ترکیبات ضد التهاب است. ژابوتیکابا برای درمان مشکلات تنفسی مانند آسم نیز سودمند است.
انگور فرنگی ، میوه ای شگفت انگیز :
نام این میوه انگور فرنگی می باشد که شاید تا به حال این نوع از میوه را مشاهده نکرده باشید . اما دانشمندان متقدند که اگر این میوه بسیار مفید و پرخاصیت را در رژیم غذایی خود بگنجاند شما فردی خوش شانس خواهید بود.
این میوه دارای خواص فیزیکی برای بدن می باشد که در اینجا به چند مورد آن اشاره می کنیم . انگور فرنگی سرشار از بکتین است به همین علت باعث سم زدایی بدن می گردد.
به دلیل داشتن مقادیر بالای ویتامین E از پوست در برابر اشعه مضر UV محافظت نموده و روند بین پوست را به تاخیر می اندازد.
این منبع غنی از ویتامی حتی برای زنان باردار نیز توصیه می شود که ویتامین های موجود در این میوه فشار بر کلیه در دوران بارداری که به طور چشم گیری افزایش می یابد را کاهش می دهد .
یکی دیگر از خواص درمانی این میوه جالب تثیر بر عروق خونی و جلوگیری از سکته مغزی و قلبی و حملات قلبی نیز می باشد .
این میوه در شمال اروپا رشد می کند و دارازی مزه ای شیرین و ترش شبیه آلو و تمشک است.
موز قرمز
به تازگی «موز قرمز» در بازارهای آمریکای جنوبی طرفدار زیادی پیدا کرده است. این موز مخلوطی از موز با انواع توت است که کشاورزان با مهارت و هنرمندی آنها را پیوند زده اند و توانسته اند مزه ها و طعم های بسیار خوشمزه ای به دست آورند. این موز به طور متوسط دارای ۴۰۰ میلی گرم پتاسیم و همچنین سرشار از ویتامین C است. این نوع موز معمولا در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری رشد می کند و تقریبا ۹ ماه طول می کشد تا کاملا رسیده شود.
کشورهایی همچون کاستاریکا، مکزیک و برخی کشورهای آفریقایی مانند تانزانیا و زنگبار محل رشد این موز قرمزرنگ هستند.
کلم رومی
این سبزی عجیبی که در عکس پایین می بینید، همان گل کلم است، اما با شکل های منظم تر که باعث می شود آدم به جای خوردن، بیشتر تماشایش کند.
کلم رومی اولین بار در ایتالیا دیده شده و مزه اش کمی تردتر از گل کلم معمولی هست.
میوه درخت هالا (پوهالا)(Hala Fruit)
ظاهر این میوه کمی شبیه آناناس است. میوه هلا در هاوایی رشد می کند و شکل زیبایی دارد.
قسمت درونی میوه خوراکی است ولی خوردن آن خیلی سخت است و به دندان می چسبد و بیشتر با آن
تاج گل و وسایل تزیینی درست می کنند.
این میوه عجیب در قسمت های استوایی شرق استرالیا رشد می کند و آن را به طور خام یا پخته خورد. حالا یکی از موادی هست که در غذاهای مالدیویی ممکن است زیاد ببینید. جالب است که خوردن این میوه می تواند برای دندان حکم مسواک زدن را داشته باشد.
آکبی – آکبیا(Akebia)
آکبی به خاطر رشد تهاجمی که دارد ، توی خیلی از کشور ها از جمله نیوزلند تحت عنوان "گیاهان
ناخواسته" شناخته شده است اما این گیاه حتی در ادبیات ژاپنی ها هم از آن یاد شده، جایی که اولین بار
آن را کشف کردند. در کشور چین، آکبیا به عنوان یکی از بهترین گیاهان برای تقویت باروری شناخته شده است. آکبیا در اصل میوه ای وحشی است که اکنون به صورت تجاری کشت و تولید شده و در فروشگاه ها نیز موجود است. این گیاه بومی کشورهای ژاپن و کره است و گل هایی با عطر شکلات دارد؛ به همین دلیل نام
دیگر ان میوه ی درخت شکلات است. البته خود میوه طعم شکلات ندارد. بسته به گونه و شکل، اندازه و رنگ
این میوه متغیر است. البته ظاهر معمول این میوه، استوانه ای یا دوک مانند است آکیبیا به رنگ های سبز روشن، قهوه ای یا مایل به ارغوانی دیده می شود.
مصرف این میوه، گوشتی ژلاتینی است که دانه هایی ریز دارد و البته جدا کردن این دانه ها دشوار است.
اکبیا هنگامی که برسد شکافته می شود و گوشت شفاف آن بیرون می زند که هنگام مصرف به همراه موز، میوه گل ساعتی و یا آب نارگیل آن را شیرین می کنند.
به همین دلیل پیش از اینکه میوه به طور طبیعی بشکافد آن را برداشت و از طریق شکاف های روی غالاف میوه را باز می کنند. دانه های این میوه تلخ است و نباید جویده شود. از پوسته ی آکیبیا در آشپزی استفاده می شود.
کوپوآ(Cupuacu)
کوپوآکو سیستم ایمنی را تقویت و از بیماری جلوگیری می کند. کوپوآکو درختی بومی آمریکای جنوبی است.
میوه ی این درخت نیز با همین نام شناخته می شود. کوپو اکو ظاهری بیضی شکل و وزنی حدود یک تا دو کیلوگرم دارد۔
این میوه ی قهوه ای رنگ تا حدود ۲۵ سانتیمتر طول دارد. پوسته ی بیرونی این میوه سخت است و گوشت داخل آن سفیدرنگ و معطر است. معمولا عطر این میوه ترکیبی از شکلات، آناناس، موز و گلابی توصیف می شود.
میوه ی کوپوآکو بسیار مغذی و عالی است و فواید بسیاری برای سلامتی دارد. این درخت به صورت تجاری کشت می شود و میوه ی آن نیز برای تهیه محصولات غذایی مختلفی کاربرد دارد. همچنین در ترکیبات آرایشی مانند لوسیون بدن، بسیار مورد استفاده قرار می گیرد.
كرومیچاما(گیلاس برزیلی)( grumichama)
كرومیچاما گونه ایی در معرض خطر انقراض است. گرومیچاما میوه ای بومی کشور برزیل است. میوه ی این درخت، سیاه رنگ است و طعم و ظاهری مانند گیلاس دارد. برخی از گونه های این درخت، میوه ای نارنجی رنگ دارند. میوه های نارس و سبزرنگ به مرور پس از رسیده شدن به رنگ قرمز و بنفش مایل به سیاه در می آیند. قطر میوه ی گرومیچاما با پوست نازکی که دارد، حدودا ۳ سانتیمتر است. گوشت زریرین و آبدار این میوه به رنگ سفید - قرمز و سه دانه در هسته است. این میوه را می توان خام مصرف کرد و هم از آن برای تهیه ی ژله، مربا و پای استفاده نمود.
لوبیای اینگا(Inga bean )(لوبیای بستنی)
لوبیای بستنی ممکن است طولی تا حدود ۱ متر داشته باشد. این میوه جزو گیاهان غلاف دار آمریکای جنوبی و مرکزی است. غلاف های بلند لوبیای اینگا دانه هایی سیاه دارند که با یک پالپ نرم و سفید پوشیده شده و شیرین و خوراکی است. طعم این پالپ مشابه بستنی وانیلی است. دانه های رسیده ی بستنی به راحتی با دست باز می شوند. پس از جدا کردن دانه ها پالپ قابل خوردن است. نمونه های بی شماری از اینگا وجود دارد، اما میوه ی اینگا ادولیس و تنها چند گونه ی دیگر خوراکی هستند. درخت اینگا به دلیل داشتن خاصیت تثبیت نیتروژن بسیار مشهور است.
نیپا:
عصاره ی میوه ی نارس درخت نخل نیپا غنی از آنتی اکسیدان ها است. این میوه محصول درخت نخل نیپا(Nypa fruticans) است که در مصب رودها در سواحل هند و اقیانوس آرام رشد می کند. این میوه رنگ شاه بلوطی دارد و روی ساقه رشد می کند. مغزهای چوبی این درخت در ظاهر کروی هستند. هر میوه ی چوبی، مغزی شیرین و ژله مانند دارد و در دسرها به کار می رود. این ژله از میوه های نارس درخت نخل جمع آوری می شود. ژله ی نیپا در میوه های نارس نرم، سفید و آبدار است؛ اما در میوه های رسیده، این گوشت سفت و به رنگ سفید شیری است. هنگامی که این میوه برسد، مغز از ساقه ی درخت جدا شده و به زمین می افتد.
کل این میوه اندازه ی یک توپ فوتبال است و هر مغز حدود ۶ تا ۸ اینچ طول دارد.
پینو دولچه (Pepino Dulce)
پینو کلمه ای اسپانیایی به معنای خیار است، این میوه به نام پپینو انگلیسی یا ملون گلابی نیز شناخته می شود. پپینو دلچه میوه ای متعلق به بوته ی سولانوم ماریکاتوم(Solanum muricatum) است که به خانواده ی بادنجانیان تعلق دارد؛ بنابراین پینو دلچه از خانواده ی گوجه ها و بادمجان ها است. همچنین با نام پپینو ملون یا ملون گلابی نیز شناخته می شود و طعمی شبیه خیار، خربزه و طالبی دارد. اندازه، شکل و رنگ این میوه با توجه به تیپ های مختلف کشت متغیر است. پپینو معمولا به رنگ زرد روشن (یا سبز مایل به زرد) با رگه های تیره دیده می شود. این میوه ممکن است ظاهری بیضی شکل داشته باشند. گوشت زرد رنگ پپینو شیرین و آبدار است و دانه های ریز و قابل خوردن دارد . میوه ی رسیده به صورت تازه قابل مصرف است.
سد (کنار)
سدر درختی از تیره مخروطیان که شباهت زیادی با کاج دارد، ولی از کاج بسیار تنومند تر و بلند تر می شود، و تا بیش از سه هزار سال عمر می کند. شاخه های درخت سدر کشیده و دور یکدیگر است، برگش مانند کاج سوزنی و میوه اش هم شبیه کاج است، چوب این درخت سفید و ضخیم و محکم است و در برخی گونه های چوب کمی سرخ رنگ می شود. اما سدر به زبان عربی به درخت «کنار» گفتاد می شود، و همچنین در کوخرد به این درخت کنار گفته می شود. کنار از خانواده را مناسه، و بومی جنوب ایران است،
ثمر کنار
ثمر سدر مانند میوه خوراکی است، در بعضی از مناطق نیز به جای میوه استفاده می کنند، درخت بیشتر در بیزاربر برتر در کوهستان ها می روید ودر حدود صدسال نیز در بعضی از مناطق عمر می کند.
تداوی با برگ کنار (سدر)
برگ درخت کنار
برگهای کنار را خشک کرده و پودر نموده و جهت شستشویی بدن و مو بکار می برند، برگ کنار (سدر) حاوی تانن، استرولهای گیاهی مانند بتاسیتوسترول، بتاسیتوسترول گلوکزید در سابونین ابلین لاکتون می باشد.
ساپونین موجود در سدر عامل کف کنندگی در برگ کنار می باشد، ابلین لاکتون از دسته ساپونینهای استروئیدی است و به عنوان ماده اولیه برای تهیه هورمونهای استروئیدی می توان بکار برد. کنار با نام علمی Zizyphu درختی است به ارتفاع قریب به ۱۰ متر با شاخه های سفید تا خاکستری و برگ های قلبی شکل و کشیده با سه رگبرگ برجسته که گوشوارک آن به خار تبدیل شده است.
میوه درخت کنار
میوه این گیاه تخم مرغی شکل و زرد رنگ و خوراکی است. این درخت دارای جثه ای (تنه ای) بزرگ و میوه اش کوچک و قرمز رنگ و خوراکی باطعم های ترش مطبوع و شیرین می باشد، در مناطق مختلف جنوب ایران به کنار مرسوم است و در کتابها به نام های کنار، سدر، سدره، منبل داوود، سنج گرجی، نیم ضال، ببر و شجره النبق خوانده شده است.
از قدیم از برگ سائیده درخت کنار به عنوان ماده پاک کننده موی سر و بدن استفاده شده و هنوز هم استفاده از آن متداول است. برگ سائیده کنار «سدر» یا «کنار» نام دارد. این درخت معمولا در تمام مناطق استان هرمزگان به خوبی یافت می شود.
میوه میمون(Lakoocha)
میوه میومن یک طعمی شبیه کیوی دارد این میوه بومی هند است .
گرنادیا(Grenadia)
این میوه شبیه میوه های خانواده ساعتی است ولی از دیگر میوه های این خانواده خوش طعم تر و کمتر اسیدی می باشد که درون آن دانه هایی با یک پوشش ژلاتینی وجود دارد و بومی مناطق شمالی جنوب آمریکا می باشد.
پوست کندن و خوردن این میوه بسیار سرگرم کننده است. این میوه سرشار از ویتامین C ،B ،A وE می باشد.
خربزه ازبکستان(Melons of Uzbekistan)
این خربزه یکی از بمترین انواع خربزه در جهان است و طعم آن با دیگر خربزه ها متفاوت می باشد.
میوه پالمیرا(Palmyra Fruit)
يک ميوه هسته دار شبیه سرخالو(lychee) است اما بزرگتر می باشد و سوراخ ندارد. این میوه یک میوه شایع در هند است که در طول تابستان موجود است. میوه هایی که اندازه بزرگتر دارند معمولا دارای دو یا سه هسته هستند.
لیمو ترش اسپانیایی(Spanish Lime)
اگرچه این میوه شبیه لیمو است و طعم آن هم شبیه لیمو می باشد ولی لیمونیست. این میوه در اصل اسپانیایی نیست و بومی آمریکای مرکزی و جنوبی می باشد.
کدوی کارناوال(Carnival Squash)
پوست این کدو سبز که بیشتر شبیه کدو حلوایی است به قدری ضخیم است که غولی بزرگ در شکم آن
لانه کرده است. قسمت گوشت درونی این کدو شبیه پرتقال بی رنگ و رو است
گوجه فرنگی درختی دیده اید؟!
معمولا گوجه فرنگی به صورت بوته ای یافت می شود. گوجه فرنگی میوه ای سرخ رنگ و آبدار است. این گیاه بومی آمریکای شد. انواع مختلف این گیاه بومی آمریکا جنوبی و مرکزی است که طی دوره استعماری اسپانیا به سایر نقاط جهان منتقل شد انواع مختلف این گیاه امروزه در سراسر جهان پرورش داده می شود، معمولا گوجه فرنگی به صورت بوته ای یافت می شود اما این بار در کشور ایتالیا گوجه فرنگی درختی هم قابل کشت شده است و شاید در نگاه اول هر بیننده ای را به حیرت درآورد.
در کشور ایتالیا کاشت گوجه فرنگی به صورتی متفاوت انجام شده است.
کشت گلابی انسان نما در چین !
بازار یک نوع گلابی چینی در ویتنام بسیار داغ شده است و بیش از هر میوه دیگری خریده می شود زیرا شکل این گلابی شبیه نوزاد یا بودا است.
این گلابی انسان نما که برای خوردن یا تزیین خانه خریداری می شود، در چین کشت می شود . کشاورزان چینی گلابی ها را هنگام رشد در قالب های پلاستیکی به شکل نوزاد یابودا می گذارند و گلابی ها پس از اینکه کاملاً رشد کردند و رسیدند، شکل نوزاد یا بودا را به خود می گیرند. گلابی های انسان نما مدت ماندگاری طولانی دارند و حدود ۲ ماه یا ۳ ماه سالم می مانند و فاسد نمی شوند.
کاکتوسی که گلابی می دهد!
کاکتوس گلابی سرده ای از کاکتوسیان با ساقه خزنده و بندبند و گوشتی و مسطح با ساقه های کوتاه
سیخکی دار و به ندرت با تیغ های دراز حدود سه سانتیمتر است. گلهای گیاهان این سرده دوجنسی و منظم و منفرد زردرنگ است و میوه آنها به شکل سته قرمز-بنفش به عرض پنج تا هشت سانتیمتر است که پستانداران کوچک آن را میخورند.
میوه کاکتوس یا گلابی خاردار کاکتوس یا انجیر کاکتوس (به انگلیسی: cactus prickly pears)
ميوه بيضى گون گیاه کاکتوس است. این گیاه خوردنی می باشد ولی به علت سطح خاردار آن باید با دقت
پوست آن را جدا کرد. اگر خارهای آن و پوست آن گیاه، جدا نشود می توانند ناراحتی هایی را در ناحیه گلو، مری و معده سبب شود. این گیاه در درمان دیابت نوع دوم موثر می باشد.
درخت تمر هندی تا بحال دیده اید؟
درخت تمر هندی بین۱۰ تا ۲۰ متر طول دارد. رشد این گیاه کُند، ولی عمر آن بسیار طولانی است.
تمر هندی در خاکهای رسی، ماسه ای، ابلیزی و اسیدی به خوبی رشد می کند. این درخت مخصوص مناطق حاره بوده و به سرما حساس است، اما مقاومت بالایی در برابر خشکی و باد دارد. تمر هندی، اواخر ماه اردیبهشت گل هایی دارای ۵ گلبرگ و زردرنگ با خطوط نارنجی یا قرمز می دهد. در ماه مهراین درخت میوه هایی به شکل لوبیا می دهد.
انواع خیار که تا به حال ندیده اید.
خیار جزء میوه هایی است که خانواده بزرگی دارد و برخی از این نوع خیارها را شاید تا به حال ندیده باشید.
معروف ترین و خوشمزه ترین میوه از این خانواده، خیاری است که همه با آن آشنایی داریم و دیگر خیارها که در گوشه و کنار جهان پرورش داده می شوند به اندازه آن خوشمزه نیستند و همین باعث گم نامیشان شده است.
«سرخالو» ؛ میوهای عجیب و خاص
ليچی يا سرخالو از جمله ميوه هاى تابستانی در پاکستان است که شکل و طعم خاصش، آن را از سایر میوه های این فصل متمایز کرده است. لیچی از جمله میوه های محبوب تابستانی در پاکستان است. قرمز، چرم مانند و تیغ تیغی و شبیه به توت فرنگی است، قسمت خوراکی آن سفید و شفاف و سفت و آبدار است و شکل آن
از گرد و گاه بیضی و قطر آن از یک تا یک و نیم سانتیمتر متغیر است.
جالب اینجاست که این میوه هسته قهوه ای رنگی دارد که طعم آن با خود میوه متفاوت است و پاکستانی ها با مخلوط کردن آن با خامه و سایر مواد از آن به عنوان دسر بعد از غذا استفاده می کنند.
لیچی جزو میوه هایی است که رسیده بودن آن را می توان از بوی خوشش تشخیص داد. پوست این میوه
قرمز رنگ و فست است اما اگر شیوه خوردن آن را بلد باشید پوست سفت لیچی به راحتی از میوه جدا می شود و شما به راحتی می توانید مغر سفید رنگ و شیرین آن را میل کنید.
اندازه لیچی تقریبا با آلو سیاه برابر است. هنگامی که اولین بار این میوه را می خورید احساسان می کنید دهانتان خشک شده است اما پس مدتی که لیچی در دهان شما آب شد از خوردن آن لذت خواهید برد.
* لیچی در چه کشورهایی کشت می شود؟
لیجی در ابتدا یک میوه جنگلی بود اما کم کم مردم جنوب چین و کشورهای حوزه شبه قاره ها شروع به کشت آن کردند و باغهای لیچی به وجود آمد که هم مکانی زیبا برای تفریح بود و هم مکانی برای چیدن و صادرات این میوه منحصر به فرد.
امروزه نیز این میوه استوایی در کشورهای تایلند، فلیپین، هند، آفریقای جنوبی، آمریکا، نیوزیلند، ژاپن، استرالیا و پاکستان کشت می شود اما خاستگاه نوع مرغوب آن شبه قاره هند به ویژه پاکستان است.
اگر خواسته باشید لیچی بخرید بهتر است میوه ای بخرید که پوست آن صورتی رنگ باشد تا زود خراب نشود اگر پوست لیچی سبز یا زرد باشد نارس است و اگر قرمز باشد بر اثر رسیده بودن زود خراب می شود.
اگر از لیچی در یخچال نگهداری شود یک هفته بیشتر دوام نمی آورد پس بهتر است به مقداری از این میوه بخرید که زود مصرف شود.
* خواص لیچی
از نظر غذایی این میوه باعث تقویت عمومی بدن می شود.
لیچی به روان شدن گردش خون در بدن کمک می کند و خوردن آن از پوست در برابر اشعه ماورای بنفش خورشید حفاظت می نماید. این میوه منبع غنی ویتامین «C» نیز می باشد.
لیچی باعث طول عمر شده و کهولت سن را به تعویق می اندازد به همین علت خوردن آن برای سالمندان توصیه می شود.
شهرستان «هری پور» از توابع ایالت «پنجاب» دارای بزرگترین باغهای لیچی در پاکستان است. چون لیچی ظرف ۲ روز خراب می شود صادرات این میوه با مشکلات زیادی مواجه است با این وجود لیچی به کشورهای اروپایی و آمریکا صادر می شود و طرفداران زیادی در این کشورها دارد.
انواع پرندگان، زنبورها و خفاشها علاقه زیادی به خوردن لیچی دارند به همین علت صاحبان باغ ها مجبورند شبانه روز از درختان لیچی محافظت کنند.
از لیچی انواع مربا و شربت تهیه می شود که به طور معمول صادراتی هستند.
در چند وقت گذشته اخباری مبنی بر ورود قاچاقی برخی میوه ها به کشور در رسانه ها منتشر شد، که میوه اژدها نیز در میان آنها بود. میوه اژدها یا پیتایا، بومی مکزیک و آمریکای مرکزی و جنوبی است و نیز در کشورهای آسیای جنوب شرقی همچون ویتنام، تایوان، جنوب چین، جزیره اکیناوا (ژاپن)، فیلیپین و مالز هم کشت می شود. این میوه در پنج رنگ وجود دارد که بسیار آبدار هستند و هر رنگ طعم و مزه مخصوص به خود را دارد. دانه های درون این میوه مانند سیاه دانه هستند و از کاشت و پرورش آنها می توان درخت جدیدی بوجود آورد.
مردم میوه قاچاق نخرند
براساس قانون، میوه های قاچاق باید امحاء شوند و به مردم توصیه می شود با توجه به ناشناخته بودن وضعیت این میوه ها از نظر سلامت و کیفیت، آنها را خریداری و مصرف نکنند.
تاکنون پیگیری های بسیاری برای جلوگیری از قاچاق میوه و محصولات کشاورزی به کشور صورت گرفته است اما همچنان این پدیده شوم وجود دارد و به نظر می رسد عزم ملی برای مقابله با آن در کشور وجود ندارد.
میوه ها و محصولات کشاورزی قاچاق شده به کشور هیچ تضمینی در زمینه بهداشت و سلامت گیاهی و انسانی ندارند، چراکه بدون نظارت و ارزیابی از سوی دستگاه های نظارتی به صورت غیرقانونی وارد کشور شده اند و مشخص نیست که این محصولات تحت چه شرایطی در کدام کشور و چگونه تولید شده اند و برای مبارزه با آفات آن ها از چه تیماری استفاده شده است
هر محصول قاچاقی را در کشور به نام کوله بری جا میزنند، در حالی که کوله بری محصولات کشاورزی با این حجم انبوه امکانپذیر نیست. کوله بری به بهانه ای برای تجارت عده ای سودجو تبدیل شده است و قاچاق محصولات کشاورزی و میوه به نام کوله بری و به کام دلالان تمام می شود.
سازمان حفظ نباتات تا کنون هر محموله قاچاقی از میوه و محصولات کشاورزی را کشف کرده دستور امحاء و انهدام آن را صادر کرده است، چرا که با توجه به مشخص نبودن اصالت محصول غیر از این، اتخاذ کرد. وضعیت سلامت و کیفیت آن نمی توان تصمیم دیگری غیر از این اتخاذ کرد.
براساس ماده ۱۲ آیین نامه اجرایی قانون حفظ نباتات هر محصول نباتی که بدون اجازه قبلی وارد شده باشد، در صورتی که سالم باشد تا یک ماه مهلت دارد از کشور خارج شود و در صورت آلوده بودن طبق قانون و در مهلتی که مامور قرنطینه نباتی مشخص می کند باید امحاء شود.
مردم باید بدانند که در زمینه تولید محصولات کشاورزی و انواع میوه ها، ایران سالم ترین تولیدات را دارد و می توانند با اطمینان خاطر از تولید داخلی استفاده کنند، اما میوه های قاچاقی که هیچ گونه نظارتی روی آنها صورت نگرفته و می توانند انواع بیماری ها و آلودگی ها را داشته باشند، خریداری و مصرف نکنند.
طی روزهای اخیر بازار میوه و میادین مرکزی میوه و تره بار که انواع میوه را به صورت عمده فروشی به سراسر کشور عرضه می کنند مملو از میوه های تابستانه مانند هلو، شليل، آلو، زردآلو، انگور، گیلاس، آلبالو، انبه، آووکادو شده که به گفته دست اندرکاران و مسئولان مربوطه همچون رییس سازمان حمایت مصرف کنندگان و تولیدکنندگان از طریق مبادی رسمی و با امکانات مجهز به کشور قاچاق شده اند.
این میوه ها شامل پرتقال های وارداتی تولید کشور مصر، نارنگی تولید پاکستان، انگور تولید شیلی، پیتایا (میوه اژدها)، آلو زرد و قرمز، انگور، گیلاس، آلبالو، انبه، آووکادو، هلو و شليل مربوط به کشورهای آمریکای جنوبی همچون شیلی و اکوادور و همچنین نیوزلند و استرالیاست.
هجوم آووکادو تا فیسالیس به ایران
میوه های زیادی درسرتاسر سال برای مصرف وارد بازار کشورمان می شود اما برخی از آنها برای خریداران بسیار عجیب به نظر می رسند و همچنین ممکن است از خواص آنها یا حتی با اسم آنها آشنا نباشند، اما به علت برخی دلایل نادرست مانند چشم و هم چشمی و به رخ کشیدن سلیقه خاص در خرید میوه، این اقلام وارد سبد خرید برخی خانواده ها شده اند و آنها حاضرند ده ها هزار تومان برای تجملگرایی در خرید میوه اختصاص دهند. به نوشته مشرق، در این گزارش برخی از میوه هایی که اخیرا در بازار کشور رخ نمایی می کنند معرفی شده است:
هندوانه آناناسی
با گرمتر شدن هوا بیشتر مردم به دنبال یک میوه آبدار می روند و انتخاب اول هر کسی ممکن است هندوانه باشد اما در این میان یک نوع هندوانه دیگر نیز هست که چند سالی می شود پا به عرصه بازار میوه و تره بار گذاشته و به نام هندوانه آناناسی شناخته می شود.
هندوانه زرد یا آناناسی یکی از ۵۰ نوع هندوانه ای است که تا به حال شناخته شده است و تنها دلیل آن که این هندوانه به این رنگ در آمده این است که رنگدان های به نام یکوپن در آن وجود ندارد.
آووکادو
این میوه جمله میوه هایی است که به تازگی وارد ایران شده است و البته طرفداران خاص خود را دارد. با توجه به تازه وارد بودن این میوه شاید پیدا کردن آن سخت باشد اما برای کسانی که اهل پول بی حساب خرج کردن هستند کار نشدنی نیست.
این میوه در برخی فروشگاه های خاص پیدا می شود و قیمت آن نیز بسیار بالا است.
فیسالیس
جدیدترین میوه ای که می توانید در بازار ایران پیدا کنید فیسالیس است. این میوه به تازگی در برخی مناطق کشور کشت شده است و البته به خاطر آنکه به تازگی وارد شده و قیمتش نیز گران است. این میوه از ترکیب بین میوه های توتفرنگی، گیلاس، کیوی و آناناس ایجاد می شود و همچنین اصلیت آن نیز به مناطق بومی آمریکای جنوبی بر می گردد.
میوه فیسالیس به دلیل قرار گرفتن در لفاف کاغذی شکل مشهور شده است. به گفته فروشندگان این میوه بدون نگهداری در یخچال بیش از ۱۰ روز ماندگاری دارد و در صورت نگهداری در یخچال حدود ۲ ماه مدت زمان ماندگاری این میوه نیز افزایش می یابد.
برخی برای گران تر فروختن این میوه، آنرا حاوی عناصر خاص طبیعت می دانند که بیشتر به درد گران فروشی می خورد.
آلوئه ورا
آلوئه ورا (آلوئه و را) یا صبر زرد گیاهی است علفی با برگهای ضخیم، گوشتی و دراز، حاشیه برگ های آن کمی پیج و خم دار و دارای تیغ است. گلهای آن به صورت خوشه ای زیبا در انتهای محور ساقه گلدار و به رنگ سبز مایل به زرد قرار دارند. آلوئه ورا خاص مناطق آفریقایی است که به آن زنبق بیابانی یا صحرایی هم می گویند. در برخی کشورها با نامهایی چون «گیاه جاودانگی»، «گیاه دارویی»، «گیاه ملکه» و ... نامیده می شود.
سیستان و بلوچستان مهد میوه های گرمسیری
سیستان و بلوچستان به لحاظ داشتن آب و هوای مرطوب به ویژه در قسمت جنوبی، بیشترین میزان
تولید میوه های گرمسیری را به خود اختصاص داده که به عنوان یکی از قابلیت های بی نظیر این منطقه از آن یاد می شود.
در حال حاضر در سیستان و بلوچستان سطح زیر کشت میوه های گرمسیری بیش از هشت هزار هکتار با تولید سالیانه ۱۵۱ هزار تن است که علاوه بر مصرف داخلی به دیگر استان ها نیز صادر می شود. موز، انبه، کنار، چیکو، تمبرهندی، نارگیل و گواوا از جمله میوه های گرمسیری در جنوب سیستان و بلوچستان است.
سال گذشته بیشترین سطح زیر کشت موز با ۲ هزار و ۵۲۷ هکتار در شهرستان چابهار بود. بیشترین سطح زیرکشت انبه ۵۲۶ هکتار و در شهرستان سرباز، پایایا ۲۵ هکتار در سرباز، کنار ۴۷۰ هکتار در چابهار، چیکو ۲۷۰ هکتار و چابهار، تمبر هندی ۱۷ هکتار در سرباز، نارگیل ۵۲ هکتار در چابهار و گواوا ۴۶۰ هکتار و در چابهار بوده است.
گواوا
گواوا معروف به سیب و زیتون محلی میوه ای منحصر به مناطق گرمسیری به ویژه سیستان و بلوچستان سرشار از ارزش غذایی و دارای کاربردهای درمانی و صنعتی است که در صورت توسعه کشت آن سوددهی و ارزآوری بسیار خوبی خواهد داشت.
گواوا معروف به سیب مناطق گرمسیری در گذشته های بسیار دور از مکزیک تا پرو کشت می شد اما امروز کشت و پرورش آن در نقاط گرمسیری و نیمه گرمسیری دنیا گسترش یافته است.
گواوا به عنوان میوه دسری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از درخت گواوا به عنوان حصار و همچنین گیاه زینتی نیز استفاده می شود.
گواوا گیاه بسیار کم توقعی است و کاشت و پرورش آن به صورت باغ یکدست یا مخلوط با سایر درختان میوه به منظور تولید میوه ارگانیک در بسیاری از مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری دنیا رواج دارد. کاشت و تولید گواوا در ایران بسیار محدود و کمیاب است و در برخی مناطق هرمزگان و سیستان و بلوچستان از جمله شهرستانهای چابهار، سرباز، نیک شهر و بخش زرآباد کنارک از بسترهای تولید محدود آن در کشور است اما قابلیت صنعتی شدن این میوه را نیز دارند.
مناطق عمده کشت این محصول در دنیا کشورهای جنوب آسیا، هاوایی، کوبا و هند است.
در زبان بومی جنوب سیستان و بلوچستان گواوا به "زیتون محلی " معروف است.
گواوا یا زیتون محلی میوه ای با ارزش غذایی بالا و نسبتا ارزان در مناطق تولید و دارای طعم و عطر خاص است. اینمیوه منبع غنی ویتامین ث و پکتین و دارای مقادیر مناسبی از کلسیم و فسفر بوده و همچنین بذر آن غنی از آهن است.
میوه گواوا بسیار خوشمزه ای است که از پوست آن سالاد و دسر تولید و ژله گواوا نیز معروف است.
ارقام وحشی گواوا منابع خوبی برای تولید ژله هستند لذا در صورت صنعتی شدن از میوه گواوا می توان
کره میوه ای، شربت و آبمیوه هم تهیه کرد. ه
مچنین برگ گواوا در درمان بیماری اسهال مورد استفاده قرار می گیرد و در صنایع رنگ و تانن سازی نیز کاربرد دارد.
گواوا درختچه ای است با پوست قهوه ای که در شرایط رطوبتی بالا تا ارتفاع شش تا ۹ متر با تنهای به قطر ۳۰ سانتیمتر یا بیشتر نیز رشد کرده و گسترش می یابد.
گواوا دارای ارقام دسری، ارقام مناسب فرآوری و ارقام دومنظوره است.
گواوا علاوه بر ارزش غذایی میوه، ژله و مار مالاد، ارزش دارویی نیز دارد، برای برطرف کردن ناراحتی های پوستی، و زخمها استفاده می شود، جوشانده پوست خشک درختچه آن برای درمان درد معده به کار برده می شود.
گواوا بدن را در مقابل رادیکال های آزاد که در هنگام سوخت و ساز تولید می شود، کمک می کند و مانع بروز بیماری های حاد مربوط به افزایش سن از جمله آلزایمر، آب مروارید و... می شود.
گواوا همچنین برای درمان خونریزی بینی و خونریزی داخلی جرئی مفید است و زخمها را نیز سریع بهبود می بخشد.
بیشترین سطح زیر کشت گواوا ۲۶۰ هکتار و در چابهار است.
خربزه درختی (پاپایا)
یکی از فواید پاپایا پیشگیری از سرطان است، پاپایا یک منبع غنی از آنتی اکسیدان است که بدن برای مبارزه با سلولهای عامل سرطان به آن نیاز دارد. پاپایا برای برطرف کردن مشکلات گوارشی، افزایش نیروی بدن، مانع از پیری زودرس، حمله و سکته قلبی است که حاوی آنتی اکسیدان بوده و التهاب را درمان می کند.
این میوه منحصربفرد زگیل را از بین می برد، عفونت های قارچی روی پوست را از بین می برد و التهاب ناشی از سرماخوردگی را برطرف می کند.
چیکو
بیشترین سطح زیر کشت چیکو 270 هکتار و چابهار است و گلهای چیکو تسکین دهنده درد های ریوی بوده و برگ های زرد و پیر آن درد های گلو و سینه را کاهش داده و سر را خوردگی را برطرف می کند،
نارگیل
بیشترین سطح زیر کشت نارگیل ۵۲ هکتار و در شهرستان چابهار است. نارگیل به دلیل داشتن چربی زیاد و مواد مغذی چاق کننده است، برای خوشبو کردن دهان مفید بوده و دردهای مثانه را برطرف می کند،
کنار
میوه کنار سرد و خشک است، میوه نارس آن نفاخ و رسیده آن دیر هضم و خوردن ۲۰۰ گرم از آن حرارت بدن را کاهش می دهد.
خوردن میوه رسیده ترش آن باز کننده گرفتگی مجاری و کشنده کرم معده و روده است، برای سرد مزاجان مضر بوده و باید با سکنجبین خورد شود.
خوردن شیره مغز هسته آن تبهای گرم و خونی را برطرف کرده و برای آکنه، سرخچه و سرخک نافع
است.
بیشترین سطح زیر کشت کنار ۴۷۰ هکتار و در شهرستان چابهار است.
تمرهندی
کمک به هضم غذا، دل بهم خوردگی و تهوع را برطرف می کند، برای برطرف کردن تشنگی مفید است،
دم کرده تمبر هندی اثر ملین دارد، زیاد خوردن و افراط در مصرف تمبر هندی موجب زخم روده، سرفه و سنگینی معده می شود.
بیشترین سطح زیر کشت تمبر هندی ۱۷ هکتار در سرباز است.
انبه
میوه انبه رسیده از نظر طب قدیم ایران، گرم وخشک و نارس آن سرد و خشک است
انبه بسیار مقوی و تقویت کننده بدن است مصرف آن صورت را درخشان، دهان را خوشبو و یبوست را برطرف می کند؛ تمیزکننده خون بوده و حرارت بدن را کاهش می دهد و تب را پایین می آورد.
خوردن انبه سردرد، تنگی نفس، سرفه و عطش را برطرف می کند. مغز هسته و برگ و گل انبه دارای خواص دارویی متعددی است.
بیشترین سطح زیرکشت انبه در سال گذشته ۵۲۶ هکتار و در شهرستان سرباز بوده است.
هندوستان کوچک ایران مهد پرورش ميوه هاى لوکس
بخش زرآباد شهرستان کنارک در جنوب غربی ترین نقطه استان سیستان و بلوچستان در جنوب شرقی ایران که به "هندوستان کوچک" معروف است و از جمله نقاط مستعد و با ظرفیت های فراوان است که به لحاظ خاک مساعد و آب فراوان "زرآباد زرخیز " مشهور است
زرآباد یکی از کانونهای تولید محصولات گرمسیری مانند موز ، انبه، سیتاپل، کنار، نارگیل، چیکو، تمرهندی پاپایا و گواوا در کشور است .که 30 هکتار از زمین های آن به کشت گواوا اختصاص دارد .
این زمین ها با کیفیت ترین گواوا ی ایران را دارند به گونه ای که مشتری خاص خود را داشته و از هر
هکتار آن ۱۵ تن محصول برداشت می شود.
زمان کشت این محصول گرمسیری در گلخانه طبیعی زرآباد از اسفند تا اوایل اردیبهشت و مهر و ابان می باشد. بخش زرآباد قابلیت کشت بیش از هزار هکتار و تولید بیش از ۱۵ هزا ر تن سالانه این محصول و ایجاد صنایع فرآوری (غذایی، دارویی، صنعتی، دسری و کمپوتی) را دارد.
همچنین این خطه به سبب داشت. شرایط جغرافیایی مناسب و دسترسی به آبهای آزاد و گمرکات و همجنین استقرار در موقعیت پئواکونومیک بندر چابهار به بندرعباس از توانمندی لازم برای صادرات و ارزآوری برخوردار است.
در همین چارچوب این بخش می تواند زمینه اشتغال افزون بر هزار نفر را به صورت نفر را به صورت مستقیم و ۶۰۰ نفر را به صورت غیرمستقیم فراهم کند.
۸۰0 هکتار از باغهای استان به بلوچستان به کاشت گوارا اختصاص دارد.500 هکتار از باغ هاى گواوا در سيستان و بلوچستان بارور و بقیه غیربارور است که سالانه چهار هزار 800 تن محصول را تولید و روانه بازار مصرف می کنند.
گواوا یا زیتون محلی میوه ای با ارزش غذایی بالا و طعم و عطر خاص است که بیشتر در شهرستانهای چابهار، سرباز، نیک شهر و کنارک واقع در جنوب سیستان و بلوچستان کاشت می شود.
شرایط آب و هوایی جنوب استان استان و بلوچستان برای کشت محصولات گرمسیری بسیار مناسب است. هفت هزار هکتار از زمین های این استان به کشت محصولات گرمسیری اختصاص دارد. موز بیشترین میزان تولید محصولات گرمسیر ی سیستان و بلوچستان را دارد و سایر محصولات شامل انبه، گواوا،چیکو کنار، نارگیل، تمبرهندی و پاپایا خربزه درختی نیز در این استان کشت می شوند.
چابهار مناسب ترین اقلیم برای باغداری گرمسیری
با توجه به شرایط اقلیمی گرم و مرطوب شهرستان چابهار این منطقه برای پرورش انواع میوه های گرمسیری و نیمه گرمسیری نظیر، موز، انبه، گوارا، چیکو، پاپایا، نارگیل و تمر هندی و کنار مستعد می باشد.
بالغ بر دو هزار و ۲۰۰ هکتار زیر کشت محصولات گرمسیری و نیمه گرمسیری می باشد که بیشترین آن را به مساحت یکهزار و ۵۰۰ هکتار کشت باغات موز به خود اختصاص داده است.
با توجه به شرایط خاصی چابهار و موقعیت گردشگری، لذا باغ الگویی میوه های گرمسیری در مسیر پر تردد شهرستان چابهار به کنارک واقع در منطقه «پارک» به طول ۳ کیلومتر و در سطح ۱۵ هکتار شامل نارگیل، چیکو، انبه، تمر هندی و کنار پیوندی در حاشیه جاده ارتباطی احداث گردیده است.
به دلیل اینکه تنها عامل محدود کننده توسعه سطح زیر کشت در منطقه آب می باشد و باغات موز آب فراوان می طلبد در جهت استفاده بهینه از آب به منظور توسعه سطح زیر کشت شهرستان و تامین آب مورد نیاز بوته موز با روش آبیاری قطره ای انجام می شود. در حال حاضر این سیستم آبیاری با عنوان آبیاری تحت فشار بر روی باغ الگویی موز اجرا شده است. جهت توسعه سطح زیر کشت میوه های گرمسیری خصوصاً اراضی با هوکلات تولید نهال میوه های گرمسیری در محل تولید نهال انجام خواهد گرفت.
مرهمی که "گواوا" بر زخمهای مردم جنوب می گذارد/ بهره برداری اقتصادی از زيتون محلی
گواوا یا زیتون محلی درختچه ای همیشه سبز است که در مناطق جنوبی کشور از جمله سیستان و بلوچستان کاشت و تولید آن در طی سالهای گذشته موجب شده است تا اقتصاد و زخمهای مردمان این دیار بهبود یابد.
به گزارش خبرنگار مهر، گواوا از مهمترین میوه های مناطق گرمسیری دنیاست که از لحاظ اقتصادی و تغذیه دارای اهمیت ویژه ای است و میوه آن به صورت تازه خوری و در صنایع تبدیلی نیز به منظور تهیه آب میوه، کمپوت، اسانس و پودر استفاده می شود.
این میوه در منطقه بلوچستان زیتون محلی نامیده می شود و با توجه به ویژگی های خاصی که دارد. به عنوان یک پوشش سبز و حافظ خاک توجه زیادی را به خود جلب کرده است و می تواند به عنوار تثبیت کننده خاک جهت جلوگیری از فرسایش بادی و آبی و به صورت کمربند سبز در اطراف شهرهای کویری و گرمسیری و همچنین در کنار جاده ها مورد استفاده قرار گیرد.
با وجود اختصاص بخش زیادی از باغات شهرهای جنوبی استان از جمله سرباز، کنارک تولید این محصول اما به دلیل نبود صنایع تبدیلی و یا کارگاه های فرآوری در استان این محصول به استان های همجوار ارسال می شود تا پس از فرآوری و تولید مربا و ترشی به مصرف ساکنان حاشیه حوزه خلیج فارس برسد.
مرهمی برای زخمهای محلی
استفاده موضعی و تهیه پماد از این میوه برای مرهم بر روی زخم بسیار مفید است و در تسریع طول درمان تاثیر گذار است.
گواوا یا زیتون محلی برای درمان و جلوگیری از خونریزی بینی هم موثر است و از میوه های جوان و نارس آن برای رفع اسهال البته با نظر متخصص می توان بهره گرفت. زیتون خاصیت ضدمیکروبی دارد و بسیاری از فروشندگان متخصصان طب سنتی اعتقاد دارند مصرف این میوه مانع بیماری های حاد مربوط به سن مانند آلزایمر و آب مروارید چشم می شود.
میل کردن این میوه به دلیل داشتن فیبر غذایی به افرادی که از یبوست رنج می برند توصیه می شود. زیرا به دلیل خاصیت ضد میکروبی سیستم گوارشی را تقویت و ضدعفونی می کند.
خوردن این میوه برای افرادی که قصد کاهش وزن دارند بسیار مفید است.
این میوه استوایی برای شادابی پوست بسیار مفید است و از ایجاد هر گونه ناراحتی پوستی جلوگیری.می کند
آب این میوه و یا جوشانده آن سرماخوردگی و سرفه را درمان می کند و میوه آن نرم کننده سینه بوده و برای عفونتهای حاد گلو بسیار تاثیر گذار است.
این میوه در پیشگیری از سرطان و بیماری قلبی موثر است و مانع از غلیظ شدن خون می شود و در این منطقه از آب برگ آن برای دندان درد، ورم لثه و بهبودزخم دهان استفاده می شود.
مردم محلی و روستانیانی که در گذشته دسترسی به دارو نداشتند از برگهای جویده آن که با دندانها له شده و آغشته به بزاق بود برای قطع خونریزی زخم ها استفاده می کردند،
زیتون محلی از بازار بسیار خوبی برخوردار است و علاوه بر تازه خوری در تهیه و تولید ترشی و صادرات به کشورهای حوزه خلیج فارس نقش بسزایی دارد میوه گواوا در حالتی که رسیده باشد بسيار خوشمزه و خوش طعم است و مزه میوه ترش و شيرين (ملس) و عطر مطبوعى دارد، از پوست میوه گواوا جهت تهیه سالاد و دسر استفاده می شود و علاوه بر تازه خوری در تهیه ژله، مارمالاد وکنسرو نیز کاربرد دارد و برگ آن در صنایع رنگ و تانن سازی استفاده می شود.
از این میوه همچنین در صنایع غذایی به منظور افزایش میزان ویتامین C در تولید ژاله، مارمالاد و فراورده های دیگر نیز استفاده می شود.