خاستگاه و پراکندگی Distribution منگوستین
مناطقی که خاستگاه واقعی منگوستین هست تا کنون ناشناخته باقی مانده است اما برخی نیز معتقدند که جزیره Sunda و همچنین Moluccas خاستگاه و رویشگاه بومی منگوستین می باشد. در حال حاضر در جنگل های Kemaman و مالی گونه های وحشی از درختان منگوستین دیده می شود.
کرنر چنین می گوید که درخت منگوستین برای اولین بار در تایلند یا برمه اهلی شده است. کلتیوارهای بیشتری از این گیاه در تایلند دیده می شود
. تا سال ۱۹۵۶ میلادی ۹۷۰۰ جریب برابر ۴۰۰۰ هکتار سطح زیر کشت منگوستین در کامبوج، ویتنام جنوبی و برمه و در سراسر مالی و سنگاپور وجود داشت. درخت منگوستین در سال ۱۸۰۰ میلادی در هند، در سال ۱۸۸۱ در سنگاپور با موفقیت در چهار منطقه کاشته شد. آن چهار منطقه عبارت بود از: ۱- Nilgiri Hills، ۲- منطقه Tinnevelly در جنوب مدرس، ۳- در منطقه کانیا - کومانی نواحی جنوبی شبه جزیره مدرس و ۴- در ایالت کرالا در جنوب هند. منگوستین در فیلیپین عموما تنها در ایالت میندانو و سولو یا (Jolo) یافت می شود. در کوئیزلند به ندرت وجود دارد و از سال ۱۸۵۴ به طور آزمایشی در آنجا کاشته می شود و همچنین در مناطق گرمسیری آفریقا مانند "زن زیبار"، غنا، گابن و لیبی به ندرت یافت می شود. در سال ۱۸۵۵ میلادی منگوستین برای اولین بار در شرایط گلخانه ای در انگلستان کاشته شد. منگوستین در ترینیداد به واسطه باغ های گیاهشناسی سلطنتی انگلستان در سال های ۱۸۵۰ تا ۱۸6۰ وارد شد و در سال ۱۸۷۵ اولین محصول میوه برداشت گردید.
همچنین در سال ۱۹۰۳ در منطقه کانال پاناما و پورتوریکو وارد شد اما در این مناطق و همچنین در بهائیکا، دومینیکن، کوبا و برخی از نواحی غرب هندوستان تنها تعداد بسیار اندکی از درختان منگوستین یافت می شود. دپارتمانت گیاهشناسی ایالات متحده در سال ۱۹۰۶ دانه های گیاه را از جاوا وارد کردند. در سال ۱۹۲۲ میلادی، دکتر ویلسون پاپنو اظهار داشته بود که منگوستین در مکان هایی از اکوادور رشد می کند.
در سال ۱۹۳۹، چیزی در حدود ۱۵ هزار دانه منگوستین در باغ های تحقیقاتی در مناطق گرمسیری آمریکا کاشته شد. البته احتمال رشد و باقی ماندن نهال هایی که از تخم متولد می شوند بسیار کم است. و بدین علت بسیاری از آنها در همان طول سال اول از بین رفتند.
دکتر ویکتور پاتینو در مشاهدات خود بیان داشته است که درختان منگوستین در محل زیست گاه های قدیم کاشته شده و در ،Mariquita، کلمبیا و دره مگدالنا رشد کرده اند و میوه منگوستین در بازارهای محلی این مناطق به فروش می رود. با وجود آزمایشها و تحقیقات اولیه در هاوایی، درخت خوب با شرایط آنجا خو نمی گیرد و هنوز در جزایر هاوایی به ندرت یافت می شود.
در کالیفرنیا هیچ یک از تلاشهایی که برای کشت منگوستین صورت گرفت موفق نبود. در فلوریدا ما با شرایط بسیار نامساعد خاک و آب و هوا مواجه هستیم. نهال های کمی طی یک دوره در محوطه گلخانه ها رشد می کنند. یک درخت منگوستین در یک مکان ساحلی با محافظتهای شدید و مخصوص رشد کرده و میوه های معمولی می دهد با این حال با اولین سرمای سخت زمستانی از بین می رود.
با وجود اینکه در سراسر جهان بارها اشتیاق فراوانی برای این میوه دیده شده است، بایستی گفت با توجه به زحمات بسیار و شرایط سخت نگهداری و کشت این میوه، همواره از ارزش زیادی برخوردار نبوده است. در جاماییکا ملاحضه شده است که منگوستین از محبوبیت زیادی برخوردار است اما با این وجود قابل مقایسه با یک مزرعه خوب آناناس یا انبه مرغوب نیست.