شرایط محیط رشد جابوتیکابا
تمام گونه های جابوتیکابا بومی نواحی نیمه گرمسیری بوده و می توانند سرمای مختصر و ملایم را تحمل کنند. برخی از گونه های مرزی نیز می توانند دماهای پایین تر را نیز تحمل کنند. برخی از گیاهان می توانند در دمای 24 درجه فارنهایت یا کمتر نیز زنده بمانند ولی برخی دیگر ممکن است در دمای 27 درجه فارنهایت صدمه دیده و از بین بروند.
در سال 1917 در فلوریدا، یک درخت جوان توانست سرمای 18 درجه فارنهایت را تحمل کرده و زنده بماند و فقط برگ ها و شاخه های آن از بین رفتند.
جابوتیکاباها نسبت به انواع مختلفی از خاک ها از جمله خاک های شنی و فقیر سازگاری یافتند. ولی نسبت به خاک های شور یا محلولپاشی نمک مقاومتی ندارند.
آنها می توانند خشکی ملایم را نیز تحمل کنند. ولی آبیاری منظم سبب باردهی بیشتر درختان در تمام طول سال و افزایش عملکرد خواهد شد.
در برزیل، این گیاه از سطح دریا تا ارتفاعات بیش از 3000 فوتی بالاتر از سطح دریا می روید.
جابوتیکاباها معمولاً در خاک های عمیق و غنی از مواد غذایی با پی اچ 5/5 تا 6/6 بهترین رشد را خواهند داشت. اگرچه در خاک های قلیایی سازگاری زیادی ندارد، برای رشد در این خاک ها به مالچ پاشی و اسپری مواد غذایی از جمله آهن نیاز خواهد داشت.
هرس برای این گیاهان ضروری نیست اما با هرس مناسب و پرچینی می توان میوه های بیشتری بر روی تنه اصلی ایجاد کرد.