خرید نهال

امور نمایندگی ها

محوطه و فضای سبز

گلهای آپارتمانی و زینتی

نهال های غیر مثمر

نهال های مثمر

خود باروری (خود سازگاری) گیلاس

خود باروری (خود سازگاری) گیلاس 

 باوجود این که در حال حاضر، چند رقم خود سازگار برای باغداران عمده وجود دارد. اما هنوز اکثر ارقام روابط ناسازگاری پیچیده ای از خود نشان می دهند. گروه ناسازگاری را برای گیلاس مشخص کرد. اما در بررسی هایی که توسط نایت و دیگران صورت گرفت چنین پیشنهاد شد که بهتر است این مجموعه به صورت ۱۳ گروه ناسازگار به علاوه ی یک گروه گرده زای عمومی باشد. دلیل این پیچیدگی احتمالا به خاطر عدم ثبات نامگذاری بسیاری از ارقام قدیمی تر می باشد.

ضرورت گرده افشانی بین ارقام، باغدار را مجبور می کند تا استقرار ارقام نسبت به همدیگر در داخل باغ را، با دقت بسیار زیادی سازماندهی کند. همچنین این مساله باعث محدودشدن انتخاب ارقام می شود و لذا ممکن است برای گرده افشانی نیاز به کاشت ارقام ضعیف و نامطلوب شود. ارقام خود ناسازگار نباید با فاصله ی بیشتر از ۲۰ تا ۲۵ متری ارقام گرده زای سازگار که زمان گلدهی نسبتاً یکسانی با آنها دارند، کاشته شوند. در این رابطه، روش مناسب به این صورت است که ارقامی که در باغ نزدیک همدیگر کاشته می شوند، همزمان با هم برسند. اگر چنین کاری انجام نشود، می توان نتیجه گرفت که باید برای گرده افشانی دستی، مدت زیادی مسافت های طولانی را در باغب با نردبان باغبانی طی کرد. حتی در باغاتی که به بهترین شکل طراحی شده اند، اگر در زمان گلدهی شرایط آب و هوایی نامساعد باشد انتقال دانه گرده را بین ارقام به طور جدی می تواند محدود شود و در نتیجه میوه بندی کاهش یابد.

 بیشتر مسائلی که در بالا به آنها اشاره شد، با کاشت ارقام خود سازگار برطرف می شود و اصلاحگران گیلاس آرزو دارند که ارقام بیشتری از این قبیل را به وجود آورند تا بدین وسیله دامنه ی بسیار محدود موجود توسعه یابد. در این رابطه به غیر از برنامه های اصلاحی بسیار معروفی که طی سالهای اخیر در منطقه ی سامرلند ایالت بریتیش کلمبیای کانادا بر روی تولید ارقام بهتر گیلاس متمرکز شده اند  چند

اصلاحگر دیگر گیلاس نیز در حال حاضر وجود دارند که خود باروری را به عنوان یک هدف اصلاحی در

انجام شرکت راستای کار خود قرار داده اند. برنامه های اصلاحی نیز که در منطقه ی وینلند اونتاریو یک تعدادی از ارقام خود بارور را که دارای صفات مطلوبی هستند به وجود آورد و در این راه بیشتر از تلاقی بین ارقام ون و استلا بهره گیری شده است. هیچ یک از این ارقام تاکنون نام گذاری نشده اند. اما جهت آزمایشات مزرعه ای با کدهای V.69061، V.690262، V.69068، V690616، V.690618و V.690620 مشخص شده اند .اصلاحگران مجارستانی و چند کشور دیگر اروپایی نیز با استفاده از گزینش، ارقام خوباروری را ایجاد کردند.

اکثر ارقام خود باروری که در حال حاضر به صورت تجاری کشت می شوند، از سه نهال بذری خود بارور منشأ می گیرند (2434., JI2420 . JI JL.2538)، که در مؤسسه ی جان ایتز واقع در بریتانیا و تحت برنامه های اصلاحی این مؤسسه، تولید و معرفی شدند. دو رقم یا تیمار دانه های گرده ی رقم ناپلئون و امپرور فرانسیس به عنوان والد ماده با اشعه ی X تولید شدند.  رقم سوم نیز از تلاقی ساده ی رقم بیگارو شریکن با رقم گاورنرود تولید شد۔ 2420.JI که در جایگاء ژنی S4 آن یک جهش به وجود آمده است، بر فعالیت دانه ی گرده اثرگذار است و با تلاقی دادن آن با رقم لامبرت، رقم استلا که اولین رقم خود بارور قابل قبول از نظر تجاری است به وجود آمده در رابطه با اصلاح  ارقام خود بارور گیلاس، تهرانی و براون بررسیهایی را انجام داده اند.

به رغم مزایای مشخصی که این ارقام دارند، بعضی از آنها در شرایط مطلوب میوه بندی  تمایل به باردهی زیاد و تولید میوه هایی کوچک دارند لذا گزارش شده است که در بین ارقام خودبارور گیلاس که در حال حاضر رواج دارند، فقط رقم سان بارست میوه هایی درشت تولید می کند.