خرید نهال

سبززدایی مرکبات

رنگ سبز پوست میوه بسیاری از ارقام زودرس مرکبات ، پیش از آنکه کاملا شکسته شود. قابل خوردن هستند. پرتقال های ناول زودرس و والنسیای دیررس ، رایج ترین نوع مرکبات به منظور سبز زدایی هستند. پرتقال های ناول قبل از اینکه پوست آنها به طور کامل تغییر رنگ بدهد قابلیت آبگیری دارند. لمون ها به طور غیر یکنواخت رنگ گرفته که عمل سبززدایی باعث جذابیت فوق العاده میوه جهت خریدار می شود. رنگ سبز پوست مرکباتی که در نواحی گرمسیری با عرض جغرافیایی پایین کشت می شوند، به طور کامل از بین نمی رود. چون میوه در هنگام بالغ شدن برای ایجاد و گسترش رنگ نارنجی ، نیاز به یک دوره دمای پایین دارد و در این مناطق این دما فراهم نمی شود. چنانچه پرتقال والنسیا بر روی درخت نگهداری شود پوست میوه مجددا شروع به توسعه رنگ سبز در ماه های آبان، آذر و دی بسته به شرایط آب و هوایی می نماید.

در ابتدا تصور بر این بود که سبز زدایی (Degreening) و دوباره سبز شدن (Regreening) (نبدیل رنگ زرد به سبز) در میوه های مرکبات توسط عناصر غذایی کنترل می شود. بر اساس اطلاعات حاصل از کشت درون شیشه ای برون بر مرکبات، به نظر می رسد مرکبات در واکنش به تجمع قند ها مجددا سبز رنگ می شوند. در مجموع تجمع ساکارز باعث تحریک کلرولاست و کروموپلاست در برون بر میوه های مرکبات می شود. در مقابل نیتروژن رابطه معکوسی با این تبدیل دارد.

سبز زدایی مرکبات با استفاده از گاز اتیلن به صورت یک عمل استاندارد و قابل قبول در نواحی مرکبات خیز انجام می شود. اتیلن یکسری فعالیت های طبیعی داردکه در طی آن ، رنگ سبز کلروفیل پوست میوه را تجزیه نموده و در مقابل رنگ زرد و رنگدانه های نارنجی در نبود رنگ سبز آشکار می شوند. گرچه این گاز باعث رسیدن مرکبات نمی شود لیکن اثر منفی هم در کیفیت قند ، اسید و آبمیوه ندارد. نقش اتیلن به صورت تجزیه و حذف رنگدانه های سبز بوده که در این شرایط و نبود رنگ سبز ، رنگ های طبیعی زرد و نارنجی آشکار می شوند. بنابر این استفاده از اتیلن به منظور توسعه رنگ های طبیعی خوشایند و افزایش ارزش بازار پسندی ، در مورد میوه هایی که بالغ بوده و به میزان کافی آبدار باشند توصیه می شود.

معمولا سبز زدایی به روش های مختلف انجام می شود که دو روش ناگهانی و پیوسته بیشتر متداول است. در سبز زدایی ناگهانی ، میوه های مرکبات را در شرایط 30-25 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 95-90 درصد همراه با 200-20 میکرولیتر در لیتر اتیلن تگهداشته و پس از گذشت 14-6 ساعت از اتاق خارج می کنند. سپس عمل تهویه انجام شده تا از تجمع بیش از حد دی اکسید کربن (کمتر از یک درصد باشد) جلوگیری شود. بعد از تهویه، مجددا این مراحل تکرار شده تا زمانی که میوه به طور کامل رنگ بگیرد. در روش سبز زدایی به صورت پیوسته ، میزان 10 میکرولیتر اتیلن به صورت پیوسته به درون اتاق فرستاده می شود و از روش قبلی سریع تر بوده و خطر صدمه به میوه را کاهش می دهد. استفاده از این روش در موقعی که شرایط سبز زدایی باعث ایجاد ضایعه در میوه ها می شود، نست به روش ناگهانی ارجحیت دارد. در این روش همراه با مراحل سبز زدایی ، هوای تازه نیز به طور مکرر وارد اتاق می شود. بنابراین میزان گاز دی اکسید کربن در حد پایین باقی مانده و جهت تهویه اتاق ها نیاز به کارگر نیست. پژوهش های اخیر نشان داده است که سبززدایی بوسیله ترکیباتی چوت اتفن که اتیلن آزاد می کنند ، بخوبی گاز اتیلن انجام می شود. اتفن بوسیله بافت میوه جذب شده و هنگامی که واکنش بیشتر زا 6/4 باشد، شکسته شده و گاز اتیلن آزاد می کند.